[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nieunikniona tragedia rozwijała się nieubłaganie.Wkrótce po tym wypadku cała rodzinaudała się na wakacje do swego dworku myśliwskiego w le\ącej na ziemiach polskich Spale.Tam Aleksy upadł niefortunnie skacząc do łodzi.Nastąpiło kilka krwotoków, chłopiec przezwiele dni le\ał półprzytomny, a matka i kilku lekarzy u wez- 45ZAGUBIONA FORTUNA CAR�Wgłowią nie odstępowali go ani na chwilę.W całym kraju wznoszono modły i celebrowanospecjalne nabo\eństwa w intencji zdrowia następcy tronu.Dopiero po podaniu ostatniegosakramentu, gdy naród był ju\ przygotowany na najgorsze, Aleksandra zwróciła się o pomocdo Rasputina.Odpowiedz nadeszła natychmiast.Rasputin przysłał z Syberii depeszę: Bógdostrzegł Twoje łzy i wysłuchał Twoich modlitw.Nie rozpaczaj.Maleńki nie umrze.Niepozwól, by lekarze zbyt go męczyli".Dwa dni pózniej krwotok ustał.Niezale\nie odprzyczyn wyzdrowienia carewicza (które mogły być zarówno medyczne, jak i mistyczne),wydarzenie to walnie przyczyniło się do zapewnienia Rasputinowi bezpośredniego wpływuna cesarzową, a pośredniego - na cesarza.Fakt, \e Aleksy jest chory na hemofilię, nie byłznany społeczeństwu, a odczuwana przez carycę potrzeba podzielenia się swoją rozpaczą iznalezienia ulgi w cierpieniu popchnęły ją w kierunku syberyjskiego mistyka, starca"*, którywydawał się jedynym człowiekiem, posiadającym moc ul\enia cierpieniom jej syna.Rosnącewzajemne uzale\nienie Rasputina i cesarzowej z czasem przerodziło się w powa\nezagro\enie dla całego re\imu carskiego.W przededniu katastrofy słabo przygotowany do rządzenia, ale kierujący się dobrymiintencjami car z trudnością odnajdywał właściwą drogę pomiędzy sprzecznymi radamiswoich ministrów a ogromną presją, wywieraną w kraju i za granicą na jego coraz bardziejzachwianą w swych posadach ojczyznę.Stojący na czele pyszniącego się bogactwem dworamonarcha mógł mieć jednak pewne wątpliwości co do przyszłości, być mo\e nie wol-* Starcami" nazywano w Rosji wędrownych mnichów, ró\nego rodzaju pątników i cudotwórców" niezale\nie od ich wieku.Sam G.Rasputin miał wtedy ok.40 lat.46SANKT PETERSBURGne od proroczych myśli.Nie pokazał jednak po sobie niczego.W miarę jak zbli\ał się rok1914, jego bardziej zamo\ni poddani z Sankt Petersburga starali się zapomnieć o niedawnychrozruchach, katastrofalnej i upokarzającej klęsce z rąk Japończyków oraz jeszcze bardziejniepokojących, rewolucyjnych starciach pomiędzy robotnikami a wojskiem w 1905 roku.Wydawało się, \e sami siebie chcą przekonać o swoim powodzeniu i dobrej koniunkturze.Zperspektywy czasu mo\na stwierdzić, \e okres ten, którego kulminacją były uroczysteobchody trzechsetlecia dynastii Romanowów, to były ostatnie lata spokoju społecznego wRosji.Lata poprzedzające rok 1914 były dla uprzywilejowanych warstw Europy zachodniej epokądostatku i pokoju.Podró\e stały się komfortowe, a wielkie hotele nareszcie mogły zastąpićwygodne zacisza wiejskich rezydencji i miejskich pałaców.Południe Francji, Szwajcaria iWłochy stały się corocznym celem migracji warstw zamo\nych i utytułowanych.Rosyjskiewy\sze sfery ju\ miały swój udział w tej rosnącej koniunkturze.Typowe \ycie wielkiegoksięcia stanowiło bezpośrednie odzwierciedlenie takich obyczajów. Nasze podró\e trwały,wiodąc nas po całej Europie" - wspominał w.ks.Aleksander [Mi-chajłowicz] ostatnie latapoprzedzające I wojnę światową. Tradycyjne wiosenne spotkanie w Danii z królową Anglii,Aleksandrą; wczesny letni sezon w Londynie; kuracja Kseni u wód w Kiessingen lub wWittel i kolejna kuracja w Biarritz; wycieczki dzieci do Szwajcarii; pózny sezon zimowy wCannes.Podró\owaliśmy długo i daleko"4.Nie tylko Sankt Petersburg starał się dotrzymać kroku reszcie kontynentu.Trudno było niedostrzec przepychu dwora Romanowów [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl przylepto3.keep.pl
.Nieunikniona tragedia rozwijała się nieubłaganie.Wkrótce po tym wypadku cała rodzinaudała się na wakacje do swego dworku myśliwskiego w le\ącej na ziemiach polskich Spale.Tam Aleksy upadł niefortunnie skacząc do łodzi.Nastąpiło kilka krwotoków, chłopiec przezwiele dni le\ał półprzytomny, a matka i kilku lekarzy u wez- 45ZAGUBIONA FORTUNA CAR�Wgłowią nie odstępowali go ani na chwilę.W całym kraju wznoszono modły i celebrowanospecjalne nabo\eństwa w intencji zdrowia następcy tronu.Dopiero po podaniu ostatniegosakramentu, gdy naród był ju\ przygotowany na najgorsze, Aleksandra zwróciła się o pomocdo Rasputina.Odpowiedz nadeszła natychmiast.Rasputin przysłał z Syberii depeszę: Bógdostrzegł Twoje łzy i wysłuchał Twoich modlitw.Nie rozpaczaj.Maleńki nie umrze.Niepozwól, by lekarze zbyt go męczyli".Dwa dni pózniej krwotok ustał.Niezale\nie odprzyczyn wyzdrowienia carewicza (które mogły być zarówno medyczne, jak i mistyczne),wydarzenie to walnie przyczyniło się do zapewnienia Rasputinowi bezpośredniego wpływuna cesarzową, a pośredniego - na cesarza.Fakt, \e Aleksy jest chory na hemofilię, nie byłznany społeczeństwu, a odczuwana przez carycę potrzeba podzielenia się swoją rozpaczą iznalezienia ulgi w cierpieniu popchnęły ją w kierunku syberyjskiego mistyka, starca"*, którywydawał się jedynym człowiekiem, posiadającym moc ul\enia cierpieniom jej syna.Rosnącewzajemne uzale\nienie Rasputina i cesarzowej z czasem przerodziło się w powa\nezagro\enie dla całego re\imu carskiego.W przededniu katastrofy słabo przygotowany do rządzenia, ale kierujący się dobrymiintencjami car z trudnością odnajdywał właściwą drogę pomiędzy sprzecznymi radamiswoich ministrów a ogromną presją, wywieraną w kraju i za granicą na jego coraz bardziejzachwianą w swych posadach ojczyznę.Stojący na czele pyszniącego się bogactwem dworamonarcha mógł mieć jednak pewne wątpliwości co do przyszłości, być mo\e nie wol-* Starcami" nazywano w Rosji wędrownych mnichów, ró\nego rodzaju pątników i cudotwórców" niezale\nie od ich wieku.Sam G.Rasputin miał wtedy ok.40 lat.46SANKT PETERSBURGne od proroczych myśli.Nie pokazał jednak po sobie niczego.W miarę jak zbli\ał się rok1914, jego bardziej zamo\ni poddani z Sankt Petersburga starali się zapomnieć o niedawnychrozruchach, katastrofalnej i upokarzającej klęsce z rąk Japończyków oraz jeszcze bardziejniepokojących, rewolucyjnych starciach pomiędzy robotnikami a wojskiem w 1905 roku.Wydawało się, \e sami siebie chcą przekonać o swoim powodzeniu i dobrej koniunkturze.Zperspektywy czasu mo\na stwierdzić, \e okres ten, którego kulminacją były uroczysteobchody trzechsetlecia dynastii Romanowów, to były ostatnie lata spokoju społecznego wRosji.Lata poprzedzające rok 1914 były dla uprzywilejowanych warstw Europy zachodniej epokądostatku i pokoju.Podró\e stały się komfortowe, a wielkie hotele nareszcie mogły zastąpićwygodne zacisza wiejskich rezydencji i miejskich pałaców.Południe Francji, Szwajcaria iWłochy stały się corocznym celem migracji warstw zamo\nych i utytułowanych.Rosyjskiewy\sze sfery ju\ miały swój udział w tej rosnącej koniunkturze.Typowe \ycie wielkiegoksięcia stanowiło bezpośrednie odzwierciedlenie takich obyczajów. Nasze podró\e trwały,wiodąc nas po całej Europie" - wspominał w.ks.Aleksander [Mi-chajłowicz] ostatnie latapoprzedzające I wojnę światową. Tradycyjne wiosenne spotkanie w Danii z królową Anglii,Aleksandrą; wczesny letni sezon w Londynie; kuracja Kseni u wód w Kiessingen lub wWittel i kolejna kuracja w Biarritz; wycieczki dzieci do Szwajcarii; pózny sezon zimowy wCannes.Podró\owaliśmy długo i daleko"4.Nie tylko Sankt Petersburg starał się dotrzymać kroku reszcie kontynentu.Trudno było niedostrzec przepychu dwora Romanowów [ Pobierz całość w formacie PDF ]
