[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Każda opowieść ma wiele wersji.To, którą wybierzesz,mówi więcej o opowiadającym niż o samej opowieści.A więc co ta historiaporzuconej księżniczki, która stała się zgubą małżeństw, mówi o Andżu? Ojejuczuciach wobec kuzynki, uczuciach, których może dotknąć tylko wtedy, gdyspowijają je ochronne warstwy fikcji?Wracając do mieszkania, Suda zatrzymuje się na kładce dla pieszych.Podnią śmigają samochody, połyskliwe, metaliczne cięcia na tabliczce autostrady.Wyciąga list z kieszeni i rwie na malutkie kawałeczki.Wysuwa rękę przezdrucianą siatkę, założoną przez miasto, by zapewnić ludziom bezpieczeństwo jakby bezpieczeństwo można było osiągnąć tak łatwo i pozwala kawał-RLTkom opaść. Przeszłość to przeszłość szepce.Ale może nie dosłyszeliśmy, możepowiedziała coś zupełnie innego, przyszłość" albo nie przeszło".To jest rokniepojętych strat, niewiarygodnych zysków.W Ruandzie zginęło ponad pięć-set tysięcy osób.Po dwudziestu siedmiu latach w więzieniu Mandela zostałpierwszym czarnym prezydentem Republiki Południowej Afryki.Czy świa-tem rządzi prawo, że aby pójść naprzód, trzeba się wpierw cofnąć? Jej głostonie w ogłuszającym warkocie sportowych terenówek i harleyów, BMW imercedesów, rywalizujących o tytuł mistrza szosy.Poszarpane kawałki pa-pieru szybują przez chwilę, srebrzyste w wieczornym powietrzu.Fragmentyzdań (ależ w liście na pewno ich nie było): moje", szczęście", dlaczego".Potem znikają.Rozdział ósmyZadanieNapisz pracę poświęconą wpływowi kultury i dziedziczności na człowie-ka.Czy sądzisz, że wywierają one większy wpływ na ludzkie zachowanie niżcechy charakteru? Możesz użyć w tych rozważaniach przykładów osobistych ihistorycznych/społecznych (około 1500 słów).UtrataEsejAndżu MadżumdarAngielski 3353RLTKompozycja dla zaawansowanych Prof.P.GossenW wieku dwudziestu pięciu lat, zaledwie wkroczywszy w dorosłość, mojamatka została wdową.Nie, myślę w moich, a nie w jej kategoriach.Dorosłabyła, odkąd skończyła szesnaście lat, od roku, gdy rodzice wydali ją za moje-go ojca czy raczej za znakomitą rodzinę Czatterdżich z Kalkuty. Możesz płakać przez całą drogę pociągiem do Kalkuty powiedziałajej matka, gdy błogosławiła świeżo poślubioną małżonkę. Ale kiedy sta-niesz przed swoim nowym domem, twoje oczy powinny być suche.Moja matka posłuchała, tak jak ją nauczono.Wypłakała dzieciństwo wtym pociągu.Gdy stanęła na progu ogromnego dworu teściów w Kalkucie,miała suche oczy i była dorosła.Może to dlatego, gdy dotarły do niej wieści ośmierci mojego ojca była wtedy ze mną w ciąży nie wylała ani jednejłzy.Przynajmniej nie publicznie.Z życia mojej matki znam tylko publiczne, bo nigdy nie mówiła o swoichuczuciach.Czy także i tego ją nauczono?Wyznanie: cała ta praca opiera się na pogłoskach i przypuszczeniach.Zmierć ojca była największą stratą w życiu mojej matki.Z tym chybawszyscy możemy się zgodzić.Zmieniła ją z żony we wdowę.W społeczeń-stwie, w którym mężczyzni decydowali o własności i przeznaczeniu, nie byłoto korzystne położenie.Oto rzeczy, z których matka zrezygnowała po śmierci ojca: kosztowne sa-ri, biżuteria, romantyczne myśli.Przez resztę życia nie jadła ryby iłisz ani nieczytała poezji mój ojciec uwielbiał jedno i drugie.Dla bengalskiej kobietybyły to poważne wyrzeczenia.Oto rzeczy, o których moja matka kazała sobie zapomnieć: że się boi, żejest istotą seksualną, że potrzebuje płaczu.RLTOto, o czym kazała sobie pamiętać: że złożyła obietnicę mojemu ojcu i żejej dotrzyma.Piszi, moja ciotka, opowiadała nam, że w tygodniach, które nastąpiły pośmieci mojego ojca, do domu przyszło trzydziestu ośmiu męskich krewnych.Każdy proponował, że wezmie na siebie ciężar dbania o wdowę po moim ojcu(czyli moją matkę), o jego nienarodzone dziecko (czyli mnie) i o jego majątek(który okazał się znacznie skromniejszy, niż wyobrażało to sobie trzydziestuośmiu męskich krewnych) [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl przylepto3.keep.pl
.Każda opowieść ma wiele wersji.To, którą wybierzesz,mówi więcej o opowiadającym niż o samej opowieści.A więc co ta historiaporzuconej księżniczki, która stała się zgubą małżeństw, mówi o Andżu? Ojejuczuciach wobec kuzynki, uczuciach, których może dotknąć tylko wtedy, gdyspowijają je ochronne warstwy fikcji?Wracając do mieszkania, Suda zatrzymuje się na kładce dla pieszych.Podnią śmigają samochody, połyskliwe, metaliczne cięcia na tabliczce autostrady.Wyciąga list z kieszeni i rwie na malutkie kawałeczki.Wysuwa rękę przezdrucianą siatkę, założoną przez miasto, by zapewnić ludziom bezpieczeństwo jakby bezpieczeństwo można było osiągnąć tak łatwo i pozwala kawał-RLTkom opaść. Przeszłość to przeszłość szepce.Ale może nie dosłyszeliśmy, możepowiedziała coś zupełnie innego, przyszłość" albo nie przeszło".To jest rokniepojętych strat, niewiarygodnych zysków.W Ruandzie zginęło ponad pięć-set tysięcy osób.Po dwudziestu siedmiu latach w więzieniu Mandela zostałpierwszym czarnym prezydentem Republiki Południowej Afryki.Czy świa-tem rządzi prawo, że aby pójść naprzód, trzeba się wpierw cofnąć? Jej głostonie w ogłuszającym warkocie sportowych terenówek i harleyów, BMW imercedesów, rywalizujących o tytuł mistrza szosy.Poszarpane kawałki pa-pieru szybują przez chwilę, srebrzyste w wieczornym powietrzu.Fragmentyzdań (ależ w liście na pewno ich nie było): moje", szczęście", dlaczego".Potem znikają.Rozdział ósmyZadanieNapisz pracę poświęconą wpływowi kultury i dziedziczności na człowie-ka.Czy sądzisz, że wywierają one większy wpływ na ludzkie zachowanie niżcechy charakteru? Możesz użyć w tych rozważaniach przykładów osobistych ihistorycznych/społecznych (około 1500 słów).UtrataEsejAndżu MadżumdarAngielski 3353RLTKompozycja dla zaawansowanych Prof.P.GossenW wieku dwudziestu pięciu lat, zaledwie wkroczywszy w dorosłość, mojamatka została wdową.Nie, myślę w moich, a nie w jej kategoriach.Dorosłabyła, odkąd skończyła szesnaście lat, od roku, gdy rodzice wydali ją za moje-go ojca czy raczej za znakomitą rodzinę Czatterdżich z Kalkuty. Możesz płakać przez całą drogę pociągiem do Kalkuty powiedziałajej matka, gdy błogosławiła świeżo poślubioną małżonkę. Ale kiedy sta-niesz przed swoim nowym domem, twoje oczy powinny być suche.Moja matka posłuchała, tak jak ją nauczono.Wypłakała dzieciństwo wtym pociągu.Gdy stanęła na progu ogromnego dworu teściów w Kalkucie,miała suche oczy i była dorosła.Może to dlatego, gdy dotarły do niej wieści ośmierci mojego ojca była wtedy ze mną w ciąży nie wylała ani jednejłzy.Przynajmniej nie publicznie.Z życia mojej matki znam tylko publiczne, bo nigdy nie mówiła o swoichuczuciach.Czy także i tego ją nauczono?Wyznanie: cała ta praca opiera się na pogłoskach i przypuszczeniach.Zmierć ojca była największą stratą w życiu mojej matki.Z tym chybawszyscy możemy się zgodzić.Zmieniła ją z żony we wdowę.W społeczeń-stwie, w którym mężczyzni decydowali o własności i przeznaczeniu, nie byłoto korzystne położenie.Oto rzeczy, z których matka zrezygnowała po śmierci ojca: kosztowne sa-ri, biżuteria, romantyczne myśli.Przez resztę życia nie jadła ryby iłisz ani nieczytała poezji mój ojciec uwielbiał jedno i drugie.Dla bengalskiej kobietybyły to poważne wyrzeczenia.Oto rzeczy, o których moja matka kazała sobie zapomnieć: że się boi, żejest istotą seksualną, że potrzebuje płaczu.RLTOto, o czym kazała sobie pamiętać: że złożyła obietnicę mojemu ojcu i żejej dotrzyma.Piszi, moja ciotka, opowiadała nam, że w tygodniach, które nastąpiły pośmieci mojego ojca, do domu przyszło trzydziestu ośmiu męskich krewnych.Każdy proponował, że wezmie na siebie ciężar dbania o wdowę po moim ojcu(czyli moją matkę), o jego nienarodzone dziecko (czyli mnie) i o jego majątek(który okazał się znacznie skromniejszy, niż wyobrażało to sobie trzydziestuośmiu męskich krewnych) [ Pobierz całość w formacie PDF ]