Johnson Jane Podarunek z przeszłoci

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nikt nie jest w stanie go długo wytrzymać.Szybkozaczynają krzyczeć, że wyrzekają się wiary w fałszywego SynaBożego i przyjmują wiarę w Allaha.To też zawrzesz w liście.- Nie rozumiem, czemu każe mi pan pisać takie rzeczy.Rais się roześmiał.- A dlaczego twoi rodacy mieliby płacić, gdyby wasze ży�cie nic było zagrożone?- I tak nie zapłacą.- Cat uniosła podbródek.Była wściek�ła.Z powodu oszustwa, okrucieństwa oraz wyraznej przyjem�ności, jaką rais czerpie z tej całej sytuacji.Patrzył, jak czerwienieje ze złości.W końcu wzruszył ra�mionami.- W takim razie spędzisz resztę życia w Maroku.List spełniał jego wymagania, niestety.Dwaj mężczyzni, któryprzyprowadzali ją z mazmorry, wrócili.Posłusznie dała się za�brać.Tego dnia coś z niej uszło.Miała okazję ujrzeć kawałekraju, który zaraz zniknął niczym fatamorgana, wpędzając jatylko w jeszcze większe przygnębienie.Przy wejściu do lochuzdjęto z niej czarną szatę, choć idealnie pasowała do jej nastro�ju, i znalazła się z powrotem w piekle.- Znudziłaś mu się, co? - zawołał jakiś mężczyzna.W ciem�ności nie widziała jego twarzy.- Pewnie ma tyle dziwek, że może przebierać - dorzuciłkolejny.- Cat nie jest żadną dziwką, Jacku Fellowes.Bodajby cijęzyk usechł za te słowa!Przez chwilę Cat myślała, że to matka się za nią ujęła, aleona nigdy nie użyłaby zdrobniałej formy imienia.To musiałbyć ktoś inny.Oburzenie w głosie tej osoby chwyciło ją za ser�ce.Kochana, poczciwa, zawsze lojalna Matty, która zachowała224jeszcze na ryle zdrowia, sił i buntu w sobie, żeby się przejąć, comówią o jej przyjaciółce.Rozpłakała się, po raz pierwszy od dnia porwania.Natych�miast podniosły się głosy.Jedni próbowali ją pocieszyć i uspo�koić, inni rzucali obelżywe słowa i drwili z niej.Kucnęła, przy�ciskając kolana do piersi, i zatykając uszy rękoma, kołysała sięw przód i w tył, próbując odciąć się od zgiełku.Ostatkiem siłwoli przywołała w pamięci szczegóły pachnącego dziedzińcai chłodny spokój panujący w tamtym domu.Płatki róży w fon�tannie i ułożoną promieniście mozaikę w kolorach białym, nie�bieskim i złotym, lśniący owoc na drzewku pomarańczowym,misterne trejaże podtrzymujące plątaninę słodko pachnącychkwiatów i skaczące małe ptaszki.Dekoracyjny sufit z cedruw komnacie raisa, wzorzyste dywany i rzezbione meble, wy�myślny strój czarnoskórego chłopca i jego kędzierzawe włosy,kosztowną tkaninę, z której uszyty był ubiór raisa oraz błyskjego oczu w ciemności.Nagle jakiś wewnętrzny głos zapytał:Dlaczego, szukając pocieszenia, nie przywołujesz w myślachszczegółów życia w Kornwalii? Odpowiedziała mu, że za małoz niego pamięta, ale w głębi duszy czuła, że powód jest inny.Nazajutrz wraz z nadzorczynią w więzieniu zjawili się dwajstrażnicy.Pierwszy raz oddzielono kobiety od mężczyzn, dziecizostały przy matkach lub najbliższych krewnych.Najpierw za�brali kobiety z dziećmi i wyprowadzili je na ulicę, gdzie musiałyzaciskać powieki przed bezlitosnym słońcem.Strażnicy szybkoi sprawnie skuli je łańcuchami w szereg, uważając, by przypad�kiem nie dotknąć ich niewiernych ciał, chyba że zimnym że�lazem kajdan.Traktowali je równie obojętnie, jakby wiezli natarg stado spętanych kóz.Cat stała tuż za Nan Tippet, która nie dość, że była niskie�go wzrostu, to jeszcze spuściła głowę.Miała więc przed sobąniczym nie zakłócony widok na Sal�.Aż trudno uwierzyć, żewczoraj tędy szła, nie poznawała otoczenia.Nic dziwnego, ośle�piało ją słońce, była trochę zdezorientowana, a poza tym nie225przywykła do noszenia zasłony na twarzy, więc nie zdołała wielezauważyć.Teraz było inaczej.Zupełnie jakby miasto samo do�magało się jej uwagi, jakby potrząsało przed nią swą egzotykąniczym cyganka tamburynem.Na ulicach, którymi je prowa�dzono, kwitło życie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki