Magda Parus Wilcze Dziedzictwo 01 Cienie przeszłoci

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.czterolatka, potem zaś wyłącznie on kształtował Colina.- Mojej ogólnej edukacji też nie zaniedbał.Sam mnieDyktował synowi, co ma czuć i myśleć, przy czym w jegouczył.Podsuwał mi książki z różnych dziedzin, od ma-ustach naturalne potrzeby stawały się mrocznymi zwia-tematyki po filozofię.Dawał mi czas na zapoznanie się zstunami katastrofy, której Colin w żaden sposób nie zdołanimi, a potem inicjował dyskusję, żeby sprawdzić, ile zo-samodzielnie zapobiec.Godfrey całkowicie uzależnił go odstało mi w głowie.siebie, wmawiając, że są sami na całym wielkim świecie iInna sprawa - tego już jednak Noreen wysłuchiwać niesyn może polegać tylko na nim.W owym czasie Colin czułmusiała - że zdobywanie tradycyjnej wiedzy średnio Coli-niepokój już w chwili, w której ojciec wychodził pozana rajcowało.Miał złe skojarzenia.Godfrey bardzo na tenzasięg słuchu.aspekt naciskał i kontrolował wyniki w nauce syna, co koń-czyło się dość nieprzyjemnie, drania bowiem nie dało się18427158* * *zadowolić.Chociaż, niestety, Colina trudno byłoby nazwaćorłem.Wskazane przez stryja lektury również przyswajał ztrudem, a po zdaniu egzaminu" błyskawicznie, wręcz zulgą, zapominał ich treść.Za to w szkoleniach w straży orazwykładach z historii i zasad obowiązujących w spo-łeczności uczestniczył niemal z zapartym tchem.Nie wiedział, czy Gordonowi bardziej zależało na tej tra-dycyjnej edukacji, czy na zaprzątnięciu uwagipodopiecznego tematami niezwiązanymi ze społecznością.W pierwszych latach nie chciano przekazywać Colinowizbyt wielu tajnych informacji, a zatem w niektórychszkoleniach strażników nie uczestniczył, wkuwając wzamian matematyczne regułki.Czasami stryj wybywał nadwa tygodnie, zostawiając bratankowi pięć grubychtomów, Colin zaś każdą chwilę wolną od obowiązków wtartaku czy straży poświęcał na przyswajanie ichciężkostrawnej zawartości, dzięki czemu brakowało mu siłi czasu na głupie pomysły.Pilnując się, żeby nie wyjawić zbyt wiele, zwierzył sięNoreen, jak Gordon potrafił go zmotywować.Krótkąuwagą, spojrzeniem czy leciutkim uśmiechem w trakciedyskusji--testu stryj wyrażał pochwałę bądz naganę, wprawiając Co-lina w stan euforii lub krańcowego przygnębienia.Godfreynigdy nie znajdował dla syna dobrego słowa, nie było więcsensu się starać.Tym cenniejsza stała się dla Colina opiniastryja.Przyjemnie było nagle usłyszeć, że jest się coś war-tym.Nie chciał zawieść Gordona.Kiedy jednak lider dłużej pozostawał w osadzie i Colinkażdego dnia czuł na sobie jego wzrok, coś się w nim bun-towało.Narastał bezsensowny gniew i przychodził taki czyinny odpał.Mentor osiągał najlepsze efekty, przebywając zdala od wychowanka.- To miłe - orzekła Noreen.- Sposób, w jaki mówisz ostryju.Widać, że jest twoim idolem.W dzisiejszych cza-sach.kiedy młodzież, jeśli w ogóle uznaje jakieś wzorce,są one co najwyżej negatywne.- Mat uznaje negatywne wzorce?- Och, znowu powiedziałam coś nie tak.Nie, to znaczy,nie wiem na pewno, ale dobry z niego chłopak.Nigel bar-dzo by chciał, żeby Mat mówił o nim tak, jak ty o stryju.%7łeby przynajmniej tak czasem pomyślał.To chciałam po-wiedzieć.A on jest cały nastawiony anty.Idol.Niezaprzeczalnie, lecz w ostatnich dniach Colinpodejrzanie skutecznie wynajdywał argumenty, by do ido-la nie dzwonić i nie tłumaczyć się, dlaczego złamał daneprzez niego słowo.Noreen mogła go pocieszać, że nie pod-pisał cyrografu, a Nigel i Gordon nie mieli prawa czynićpodobnych ustaleń bez jego wiedzy, niemniej Colin wo-lałby nadwerężyć własny honor niż honor stryja.Nigdy byS1? tu nie pojawił, gdyby nie zaistniała tak wyjątkowa sy-tuacja.Cholera, jeśli czuł się usprawiedliwiony, czemu niesi?gał po telefon?1942padek, choroba, cokolwiek.I już nigdy się nie zobaczymy.Słuchając wywodu Noreen, drugim uchem złowił odgłosMusiałem przyjechać.silnika samochodu parkującego na podjezdzie.Land--To było banalne wyjaśnienie, ale oparte na prawdzie, borover? Ktoś energicznym krokiem zmierzał ku drzwiomostatecznie ściągnął go tutaj artykuł.Zresztą kwestia umo-wejściowym.Przybysz sam je sobie otworzył.Domownik.tywowania wizyty zeszła na dalszy plan.PrzedeMat.wszystkim musiał dociec, co zataja brat.A zatajał coś- Ciociu?! - zawołał z hallu.niewątpliwie, gdyż Colin bezbłędnie rozpoznawałNoreen drgnęła i ze zdumieniem spojrzała na zegarek.kłamstwo - słyszał nieuchwytne dla ludzkiego ucha- Och - powiedziała cicho.Teraz krokizmiany natężenia głosu, których niemal nikt nie jest wzbliżały się do kuchni.stanie kontrolować.�w sekret wiązał się ze sprawą- Ciociu? Czyj to mo.? - Mat urwał, zatrzymując siępośrednio, bo w zabójstwie chłopakraptownie w progu.raczej nie maczał palców.Czyżby chodziło o szczeniackąChoć minęło siedem lat, jakiś mglisty obraz brata po-zabawę w śledztwo?został chłopakowi w pamięci.Na ulicy mógłby go nie roz-- Wzruszające - sarknął Mat.poznać, ale tutaj sytuacja była jednoznaczna, bo przecieżWycofał się z kuchni, mimo że przed chwilą wyraznieciotka nie gościłaby byle włóczęgi.zamierzał zostać.Prawdopodobnie obawiał się, że w złościOczy Mata zwęziły się w szparki.Dłonie zacisnął wpowiedziałby zbyt wiele.Colin zaklął w duchu - wolałby,pięści.żeby śmierć Hammera nic brata nie obeszła.- Proszę, proszę - wycedził przez zaciśnięte zęby.- Przy-- Przy Emily ani słowa o niedzwiedziu - zastrzegła po-jechałeś uprowadzić nas oboje czy tym razem samą Em?nownie Noreen.- Chcesz jeszcze kawy?- Miło cię widzieć, Mat - odparł spokojnie Colin, pod-Właściwie Colin miał dosyć, ale kawa usprawiedliwiałanosząc się z krzesła.jego dalszą obecność w tym domu, a chciał się dzisiaj zo-Na upstrzonej paroma punkcikami trądziku twarzybaczyć z siostrą.chłopaka odmalowała się furia.Poniewczasie Colin przy-Choć takiego mniej więcej powitania oczekiwał,pomniał sobie przestrogę Noreen.Najwyrazniej u Matazabolało jak jasna cholera.To jego brat, nawet jeśli pewneodezwał się kompleks na punkcie wzrostu.kwestie pomiędzy nimi na wieki pozostaną tajemnicą.- Po co go wpuściłaś? - zapytał ciotkę, z trudem utrzy-Rodzony brat, a przyjął Colina jak najgorszego wroga.mując głos w ryzach.Do diabła, szczeniak zawsze tak się do niego odnosił.Po- Mat, to twój.prostu minione siedem lat wygładziło pamięć o wzajem-- Nie przypominam sobie.Mam brata? Kto by pomyślał!nych relacjach, o różnych świństewkach, jakichZa wiele o nim nie słyszałem.489dopuszczał się Mat, żeby ojciec wściekł się na Colina.1- Zdecyduj się.Jesteś wściekły, że znikłem czy że nagleGówniarz zgrywał niewiniątko: on tego nie zabrał, niesię pojawiam?rozbił, nie zniszczył.Potem czerpał satysfakcję zZbyteczna złośliwość, Colin zachowywał się niewiele le-wrzasków Godfreya.Niech go szlag! Albo ten niewinnypiej niż ten szczeniak.ton: Tatusiu, a wiesz, co Colin dziś powiedział?".Co z_ Wynoś się! - wybuchł Mat [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki