[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.O szpitalu St.Elisabeth s i Richodan poinformował Bittera Canidy.Co więcej, Bitter byłpewien, że w tym przypadku Dick go nie nabierał.Przestał uważać za zrządzenie losu, że znalazł się w Anglii.Oto dwugwiazdkowy admirałdomaga się od niego, żeby szpiegował BSS.Nie mógł tego zrobić, ale w takim razie musiałzdradzić marynarkę.Znienacka przyszło mu do głowy, że szczególną pozycję mógł BSS zapewnić tylko ktoś znajwyższych szczebli władzy.I że nie mogło do tego dojść bez ważnych powodów, o wieleistotniejszych niż to, czy marynarka wyjdzie na głupka czy nie.Kiedy Stanley Fine wręczał mu legitymację BSS, Bitter ze sporą dozą ironii myślał o tym jakoo części pewnego ceremoniału.Teraz spoglądał już na to inaczej.Nieoczekiwanie dla samego siebie znowu porzuciłmarynarkę, jak kiedyś, gdy zgłosił się do Latających Tygrysów. Jest jednak istotna różnica.Do Tygrysów zgłosiłem się na ochotnika.Teraz na nic niemiałem wpływu .2W sztabie 8.Floty Powietrznej dopełnili obowiązku odwiedzin najstarszego obecnego oficera.Generał broni, urzędowo uprzejmy, dał wyraznie do zrozumienia nie napomykając o tym,rzecz jasna, ani słowem że przekazanie BSS zadania związanego ze schronami okrętówpodwodnych uważa za pomysł idiotyczny, ale jako karny żołnierz posłusznie będziewspółpracować z tymi, których wskażą mu przełożeni.Następnie udali się do zaprzyjaznionego z Fosterem oficera sztabu 8.Floty Powietrznej,któremu kazano interesować się losami projektu.Kenneth Lorimer okazał się zaskakującomłodym generałem brygady, mającym na sobie ten sam spektakularny różowy mundur, któryBitter zobaczył na Whittakerze.Foster przedstawił Bittera jako oficera marynarki, który na bieżąco będzie się zajmowałprojektem Afrodyta, a który czego admirał nie zapomniał zaznaczyć ukończył Annapolis wroku 1938.Foster w sposób dość oczywisty sugerował Lorimerowi, że posiadacze sygnetów, absolwenciakademii wojskowych, zwierają szeregi, żeby dać odpór doraznym wojownikom, wpychającymnosy w nieznane im sprawy militarne.Generał Lorimer był odrobinę zakłopotany. Przepraszam cię, G.G., ale muszę cię poprosić, abyś nas zostawił samych. Nie rozumiem naburmuszył się Foster. Bardzo niezręcznie mi to mówić, ale nie powinieneś wiedzieć, o czym będziemyrozmawiali z komandorem Bitterem. Ken, do cholery, kieruję przecież Sekcją Marynarki Naczelnego Dowództwa! Przepraszam, ale nie ma cię na liście Canidy ego. Jakiej znowu liście? Na liście osób dopuszczonych do wiedzy operacyjnej o projekcie Afrodyta.Nazywa się jąw skrócie listą Canidy ego, bo to on ją sporządził. Dziwnie to jakieś skurwysyńskie porządki, że major może czegoś zabronićwiceadmirałowi!!! nie wytrzymał Foster.Generał Lorimer wzruszył tylko ramionami, Foster zaś próbował się opanować. W każdym razie mogę zagwarantować, że marynarka postara się być jak najbardziejprzydatna, Ken.Panu też zresztą o tym przypominam, komandorze.Proszę pozostawać ze mną wkontakcie. Odprowadzę cię do samochodu, G.G. zaoferował się Lorimer. Dzięki, sam go znajdę odrzekł admirał, podał rękę generałowi i wyszedł.Kiedy drzwi za Fosterem zamknęły się, Lorimer dał znak Bitte rowi, żeby usiadł w fotelu. Co mogę zrobić dla BSS, komandorze? Przykro mi to mówić, generale, ale wydaje mi się, że stałem się tylko pionkiem wrozgrywce między Canidym a marynarką.To pomysł admirała Fostera, abyśmy tutaj przyjechali,ale jako żywo nie mam najmniejszego pojęcia, na czym ma polegać moja rola.Lorimer przypatrywał się Bitterowi przez chwilę, a potem powiedział z uśmiechem: Trzeba przełamać pierwsze lody, komandorze.Mówiąc szczerze, guzik mnie obchodzi, kto ma przeprowadzić operację przeciw tym schronom.Z bardzo egoistycznych przyczyn zależy mina tym, aby zakończyła się sukcesem [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl przylepto3.keep.pl
.O szpitalu St.Elisabeth s i Richodan poinformował Bittera Canidy.Co więcej, Bitter byłpewien, że w tym przypadku Dick go nie nabierał.Przestał uważać za zrządzenie losu, że znalazł się w Anglii.Oto dwugwiazdkowy admirałdomaga się od niego, żeby szpiegował BSS.Nie mógł tego zrobić, ale w takim razie musiałzdradzić marynarkę.Znienacka przyszło mu do głowy, że szczególną pozycję mógł BSS zapewnić tylko ktoś znajwyższych szczebli władzy.I że nie mogło do tego dojść bez ważnych powodów, o wieleistotniejszych niż to, czy marynarka wyjdzie na głupka czy nie.Kiedy Stanley Fine wręczał mu legitymację BSS, Bitter ze sporą dozą ironii myślał o tym jakoo części pewnego ceremoniału.Teraz spoglądał już na to inaczej.Nieoczekiwanie dla samego siebie znowu porzuciłmarynarkę, jak kiedyś, gdy zgłosił się do Latających Tygrysów. Jest jednak istotna różnica.Do Tygrysów zgłosiłem się na ochotnika.Teraz na nic niemiałem wpływu .2W sztabie 8.Floty Powietrznej dopełnili obowiązku odwiedzin najstarszego obecnego oficera.Generał broni, urzędowo uprzejmy, dał wyraznie do zrozumienia nie napomykając o tym,rzecz jasna, ani słowem że przekazanie BSS zadania związanego ze schronami okrętówpodwodnych uważa za pomysł idiotyczny, ale jako karny żołnierz posłusznie będziewspółpracować z tymi, których wskażą mu przełożeni.Następnie udali się do zaprzyjaznionego z Fosterem oficera sztabu 8.Floty Powietrznej,któremu kazano interesować się losami projektu.Kenneth Lorimer okazał się zaskakującomłodym generałem brygady, mającym na sobie ten sam spektakularny różowy mundur, któryBitter zobaczył na Whittakerze.Foster przedstawił Bittera jako oficera marynarki, który na bieżąco będzie się zajmowałprojektem Afrodyta, a który czego admirał nie zapomniał zaznaczyć ukończył Annapolis wroku 1938.Foster w sposób dość oczywisty sugerował Lorimerowi, że posiadacze sygnetów, absolwenciakademii wojskowych, zwierają szeregi, żeby dać odpór doraznym wojownikom, wpychającymnosy w nieznane im sprawy militarne.Generał Lorimer był odrobinę zakłopotany. Przepraszam cię, G.G., ale muszę cię poprosić, abyś nas zostawił samych. Nie rozumiem naburmuszył się Foster. Bardzo niezręcznie mi to mówić, ale nie powinieneś wiedzieć, o czym będziemyrozmawiali z komandorem Bitterem. Ken, do cholery, kieruję przecież Sekcją Marynarki Naczelnego Dowództwa! Przepraszam, ale nie ma cię na liście Canidy ego. Jakiej znowu liście? Na liście osób dopuszczonych do wiedzy operacyjnej o projekcie Afrodyta.Nazywa się jąw skrócie listą Canidy ego, bo to on ją sporządził. Dziwnie to jakieś skurwysyńskie porządki, że major może czegoś zabronićwiceadmirałowi!!! nie wytrzymał Foster.Generał Lorimer wzruszył tylko ramionami, Foster zaś próbował się opanować. W każdym razie mogę zagwarantować, że marynarka postara się być jak najbardziejprzydatna, Ken.Panu też zresztą o tym przypominam, komandorze.Proszę pozostawać ze mną wkontakcie. Odprowadzę cię do samochodu, G.G. zaoferował się Lorimer. Dzięki, sam go znajdę odrzekł admirał, podał rękę generałowi i wyszedł.Kiedy drzwi za Fosterem zamknęły się, Lorimer dał znak Bitte rowi, żeby usiadł w fotelu. Co mogę zrobić dla BSS, komandorze? Przykro mi to mówić, generale, ale wydaje mi się, że stałem się tylko pionkiem wrozgrywce między Canidym a marynarką.To pomysł admirała Fostera, abyśmy tutaj przyjechali,ale jako żywo nie mam najmniejszego pojęcia, na czym ma polegać moja rola.Lorimer przypatrywał się Bitterowi przez chwilę, a potem powiedział z uśmiechem: Trzeba przełamać pierwsze lody, komandorze.Mówiąc szczerze, guzik mnie obchodzi, kto ma przeprowadzić operację przeciw tym schronom.Z bardzo egoistycznych przyczyn zależy mina tym, aby zakończyła się sukcesem [ Pobierz całość w formacie PDF ]
