[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Różnicewyznaniowe nie zakłóciły jak widać harmonii małżeńskiej , ani za życia, ani po śmierci ko-chającej się pary.Badacze twierdzą, że to z powodu wielkiej tolerancji tej epoki.Niewątpli-wie, lecz nie należy zapominać o miłości, która nie tylko według Kalwina jest łaską.Koniec bogatego i pełnego przygód życia Reinholda von Krockowa wzbogaca przyjazń zpolskim królem Zygmuntem III Wazą, u którego Reinhold był oberszterem i kapitanem, orazz powodu dobrej znajomości sztokholmskiego dworu - osobistym doradcą.Jak wiadomo w 1592 roku Zygmunt III z dynastii Wazów, będący od 5 lat królem Polski,po śmierci swego ojca Jana III objął tron szwedzki.Jednak jako nietolerancyjny katolik zostałwkrótce ze szwedzkiego tronu usunięty.Od tego czasu odzyskanie korony szwedzkiej stałosię głównym celem polityki Zygmunta III.Temu celowi podporządkował nawet najżywot-niejsze interesy Polski.Dlatego tak bardzo liczył na sztukę dworską i dyplomatyczne umiejęt-ności swego starego przyjaciela z Krokowej.W 1594 roku oberszter Reinhold von Krockow wita w Pucku flotyllę 44 okrętów królaZygmunta III Wazy przybywających ze Szwecji.Zrewanżuje mu się za to król osobiście, od-wiedzając go w rodzinnym zamku w Krokowej, 4 listopada 1598 roku.Już 2 listopada okręty królewskie zatrzymały się na wysokości Lisiego Jaru w pobliżu Ro-zewia.Król utrudzony podróżą oraz jesiennym sztormem szalejącym na Bałtyku zapragnąłjak najszybciej stanąć na lądzie.Wraz ze swym najbliższym otoczeniem dopłynął do brzegułodziami.Podróż do Szwecji była zdecydowanie nieudana.Zygmunt III Waza został wrogoprzyjęty przez większość ludności szwedzkiej, która wprost znienawidziła go, jako fanatycz-nego katolika.Pobity przez swego stryja Karola umknął z resztą floty do Polski.Trapionywyrzutami sumienia z powodu wydania Karolowi najwierniejszych zwolenników, upokorzo-ny poniesioną klęską, potrzebował pokrzepienia.Znalazł je u swego starego, zmęczonegożyciem, bliskiego śmierci przyjaciela.Istotnie swego wiernego doradcy król nie zastał w naj-lepszym stanie.Ale mógł się przekonać po raz kolejny, choć tym razem ostatni o jego wiel-kiej lojalności i przyjazni.O czym mogli rozmawiać ci dwaj wielcy mężowie ? Z pewnością o niełatwej dla królasytuacji, której powodem był absolutny brak poczucia tolerancji ze strony monarchy.Rein-hold wiedział o niej znacznie więcej.Właśnie wyszedł wydany przez Henryka IV Edyktnantejski, który zakończył wojny religijne we Francji, zapewniając hugenotom wolnośćwyznania i równouprawnienie polityczne.Fakt ten utwierdzał Reinholda w poczuciu dziejo-wej sprawiedliwości.Mógł wiec umierać spokojnie.Reinhold von Krockow zakończył swe owocne życie, pełne przykładnych i naśladowa-nia godnych czynów.Przypominał je autor mowy pogrzebowej, która wypełniła 60 ściślezapisanych kart.38 Pozostawił po sobie niemały i uporządkowany majątek, córkę i dwóch synów: Georga,który założy nową rodzinną linę Krockow-Osseken i Ernesta, który kontynuować będziedzieło ojca w Krokowej.39 rozdział piąty40 PRO DOMO SUATytuł zaczerpnięty z mowy Cycerona z 57roku przed Chrystysem wydaje się adekwatny wodniesieniu do obu synów Reinholda : urodzonego w 1570 roku Georga i pięć lat młodszegoErnesta, którzy w przeciwieństwie do swego kosmopolitycznego w poglądach i światowego wobyczajach ojca, skupili swoją aktywność w granicach rodzinnych posiadłości.Ambicją obu potomków najsławniejszego bez wątpienia antenata rodu, było powiększe-nie rodowego majątku.Obaj czynili to różnie, każdy na swój sposób.Można by powiedzieć, że od początku lat 80 XV wieku, aż po koniec XVI stulecia trwaczas niepodzielnego panowania linii Krockow-Rosch�tz, biorącej początek od pierwszegomałżeństwa Wawrzyńca Kaszuby (1450-1520) z Ewą Rosch�tz.Linia ta trwać będzie aż doroku 1823, to jest do czasu śmierci Alberta Kaspara Ewalda, zwanego szalonym , który po-zostawił po sobie dwie córki [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl przylepto3.keep.pl
.Różnicewyznaniowe nie zakłóciły jak widać harmonii małżeńskiej , ani za życia, ani po śmierci ko-chającej się pary.Badacze twierdzą, że to z powodu wielkiej tolerancji tej epoki.Niewątpli-wie, lecz nie należy zapominać o miłości, która nie tylko według Kalwina jest łaską.Koniec bogatego i pełnego przygód życia Reinholda von Krockowa wzbogaca przyjazń zpolskim królem Zygmuntem III Wazą, u którego Reinhold był oberszterem i kapitanem, orazz powodu dobrej znajomości sztokholmskiego dworu - osobistym doradcą.Jak wiadomo w 1592 roku Zygmunt III z dynastii Wazów, będący od 5 lat królem Polski,po śmierci swego ojca Jana III objął tron szwedzki.Jednak jako nietolerancyjny katolik zostałwkrótce ze szwedzkiego tronu usunięty.Od tego czasu odzyskanie korony szwedzkiej stałosię głównym celem polityki Zygmunta III.Temu celowi podporządkował nawet najżywot-niejsze interesy Polski.Dlatego tak bardzo liczył na sztukę dworską i dyplomatyczne umiejęt-ności swego starego przyjaciela z Krokowej.W 1594 roku oberszter Reinhold von Krockow wita w Pucku flotyllę 44 okrętów królaZygmunta III Wazy przybywających ze Szwecji.Zrewanżuje mu się za to król osobiście, od-wiedzając go w rodzinnym zamku w Krokowej, 4 listopada 1598 roku.Już 2 listopada okręty królewskie zatrzymały się na wysokości Lisiego Jaru w pobliżu Ro-zewia.Król utrudzony podróżą oraz jesiennym sztormem szalejącym na Bałtyku zapragnąłjak najszybciej stanąć na lądzie.Wraz ze swym najbliższym otoczeniem dopłynął do brzegułodziami.Podróż do Szwecji była zdecydowanie nieudana.Zygmunt III Waza został wrogoprzyjęty przez większość ludności szwedzkiej, która wprost znienawidziła go, jako fanatycz-nego katolika.Pobity przez swego stryja Karola umknął z resztą floty do Polski.Trapionywyrzutami sumienia z powodu wydania Karolowi najwierniejszych zwolenników, upokorzo-ny poniesioną klęską, potrzebował pokrzepienia.Znalazł je u swego starego, zmęczonegożyciem, bliskiego śmierci przyjaciela.Istotnie swego wiernego doradcy król nie zastał w naj-lepszym stanie.Ale mógł się przekonać po raz kolejny, choć tym razem ostatni o jego wiel-kiej lojalności i przyjazni.O czym mogli rozmawiać ci dwaj wielcy mężowie ? Z pewnością o niełatwej dla królasytuacji, której powodem był absolutny brak poczucia tolerancji ze strony monarchy.Rein-hold wiedział o niej znacznie więcej.Właśnie wyszedł wydany przez Henryka IV Edyktnantejski, który zakończył wojny religijne we Francji, zapewniając hugenotom wolnośćwyznania i równouprawnienie polityczne.Fakt ten utwierdzał Reinholda w poczuciu dziejo-wej sprawiedliwości.Mógł wiec umierać spokojnie.Reinhold von Krockow zakończył swe owocne życie, pełne przykładnych i naśladowa-nia godnych czynów.Przypominał je autor mowy pogrzebowej, która wypełniła 60 ściślezapisanych kart.38 Pozostawił po sobie niemały i uporządkowany majątek, córkę i dwóch synów: Georga,który założy nową rodzinną linę Krockow-Osseken i Ernesta, który kontynuować będziedzieło ojca w Krokowej.39 rozdział piąty40 PRO DOMO SUATytuł zaczerpnięty z mowy Cycerona z 57roku przed Chrystysem wydaje się adekwatny wodniesieniu do obu synów Reinholda : urodzonego w 1570 roku Georga i pięć lat młodszegoErnesta, którzy w przeciwieństwie do swego kosmopolitycznego w poglądach i światowego wobyczajach ojca, skupili swoją aktywność w granicach rodzinnych posiadłości.Ambicją obu potomków najsławniejszego bez wątpienia antenata rodu, było powiększe-nie rodowego majątku.Obaj czynili to różnie, każdy na swój sposób.Można by powiedzieć, że od początku lat 80 XV wieku, aż po koniec XVI stulecia trwaczas niepodzielnego panowania linii Krockow-Rosch�tz, biorącej początek od pierwszegomałżeństwa Wawrzyńca Kaszuby (1450-1520) z Ewą Rosch�tz.Linia ta trwać będzie aż doroku 1823, to jest do czasu śmierci Alberta Kaspara Ewalda, zwanego szalonym , który po-zostawił po sobie dwie córki [ Pobierz całość w formacie PDF ]
