Card Orson Scott Zaginione wrota

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Sto dolców powiedział Rico. Jeśli to wam nie odpowiada,dostaniecie figę plus dwie rozbite głowy. Mamy przez to rozumieć, że nie chcesz zobaczyć reszty? zdziwiłsię Danny. To nie wszystko? zapytał z szacunkiem sprzedawca. Zamknij się, Jos�! uciszył go Rico. Ach, Jos� rzucił Danny. Miło poznać twoje imię. Co jeszcze macie? spytał Rico. Dla pasera, który daje sto dolców za biżuterię wartą pięćdziesiąttysięcy, nic. Na ulicy warta jest może pięć tysięcy, nie pięćdziesiąt, więc mogęwam dać pięć stów.To prawda, trochę zaniżyłem cenę, bo powiedziałemwam, gnojki, żebyście tu nie wracali, a wróciliście. Myśleliśmy, że jesteś poważnym biznesmenem stwierdził Danny. A ty zrobiłeś krzywdę mojemu koledze. Chodzmy stąd i już. Eric wyglądał, jakby zbierało mu się na łzy.Skrzyżował ramiona na piersi jak dziewczyna, która boi się dostać w biustpiłką do baseballu. Nie powiedział Rico. Twój kolega zostanie tutaj, a typrzyniesiesz resztę towaru. Och, towar już tu jest odparł Danny. To się nazywa dostawaprzed terminem. Gdzie? spytał Jos�. Nie widziałem, żebyście przynieśli cośjeszcze. W głębi sklepu rzekł Danny. Zdrzemnąłeś się.Rico spiorunował Jos� spojrzeniem. Wcale nie zaprotestował Jos�. Nawet nie czytałem ani nieoglądałem telewizji.Siedziałem tutaj i patrzyłem na te cholerne drzwi. To chodz i sam zobacz. Danny zaprowadził ich między regały.Laptopy i konsole do gier były za rogiem alejki.Dopiero teraz zauważył,że przewody i kable niektórych konsoli wyglądały jak ucięte urywały sięnagle i znikały.Najwyrazniej w mroku panującym na zewnątrz niezorientował się, że część przewodów nie przeszła przez miniwrotaw całości.Odciągnął psujące ogólne wrażenie konsole od wrót i przewodywysunęły się do końca. Dużo elektroniki powiedział Rico. Dobre laptopy zapewnił Danny. Najnowsze modele. Gówno prawda burknął Rico. Wszystkie używane.Nie damza nie więcej niż parę stów.Może dwadzieścia pięć dolców od konsoli. Jaja sobie robisz, człowieku? oburzył się Eric. Możesz dostaćza to dużo więcej. Daj spokój rzekł Danny. On musi pokryć koszty ogólnei jeszcze na tym zarobić.Musi płacić pensję Jos�.A jeśli nie znajdziekupca? No i nie wiemy, w jakim ten sprzęt jest stanie, może w ogóle niedziała. Bystry chłopak powiedział Rico.Eric był niezadowolony, ale Danny uniósł dłoń, żeby go uciszyć. George, przecież to i tak więcej, niż mieliśmy nadzieję wyciągnąćna pierwszej robocie.Jak towar mu się spodoba i sprzeda go za porządnepieniądze, następnym razem podniesie naszą dolę. Właśnie przytaknął Rico.A Danny emu ulżyło, że Ericowi nawet powieka nie drgnęła, kiedynazwał go George em.Nie było co zdradzać paserowi ich prawdziwychimion.Danny emu pewnie by to nie zaszkodziło, ale facet mógłby dopaśćErica, gdyby warunki umowy przestały mu odpowiadać. Chodzcie do kantorka po wypłatę zaprosił Rico. Jos�, wez tenpakunek z lady. Robi się, szefie. Jos� poszedł z powrotem do frontowej częścisklepu. I zamknij interes! zawołał za nim Rico. Nie do wiary, żepozwoliłem wam pokazać mi to wszystko przy otwartych drzwiach.Nagle rzucił Danny ego na regał z towarem, podciągając mu koszulędo uszu, i zaczął go obszukiwać. Muszę wiedzieć, że nie masz podsłuchu.Nie pozwolę, żebyściewrobili mnie w przestępstwo, którego inaczej nigdy bym nie popełnił. Nie jesteśmy na podsłuchu zaprotestował Eric. Zabieraj łapyod chłopaka, zboku. Spokojnie, George udobruchał go Danny. Musi mieć pewność,że nie jesteśmy wtyczkami. Zaśmiał się, wyobrażając sobie siebie i Ericapodłączonych do gniazdka elektrycznego. Coś śmiesznego? spytał Rico. Aaskoczesz powiedział Danny. No dobra, jesteś czysty.Teraz ty, George.Zciągaj portki, bo inaczejniechcący ścisnę cię za jaja za to, że nazwałeś mnie zbokiem.Eric opuścił spodnie do kostek i pokazał, że też nie ma ukrytegonadajnika. Pierwszy raz w życiu ktoś mnie prosi, żebym się na niego wypiął stwierdził. Podciągnij gacie, mądralo polecił Rico. No dobrze, chodzciedo kantorka.Danny wszedł pierwszy i ruszył w stronę biurka.Eric był tuż za nim.Nagle Danny usłyszał okrzyk bólu i głuche łupnięcie, i odwróciwszy się,zobaczył Erica wijącego się z bólu na podłodze.Rico właśnie brał potężnyzamach kijem baseballowym. Nie mówiłem wam, gnojki, co się stanie, jeśli tu wrócicie? powiedział cicho. Nie ostrzegałem? Jos� stanął w drzwiach z biżuterią zawiniętą w koszulę Erica. Ay Dios! krzyknął. Santa Trinidad!Biurko oddzielało Danny ego od kija baseballowego. Nie ruszaj się nakazał Rico. Inaczej będę walił twojegokoleżkę, aż mu łeb pęknie jak arbuz. Nie chcesz mieć plam krwi na podłodze ostrzegł go Jos�. Myślisz, że wiesz, czego chcę? Rico skoczył naprzódi zamachnął się kijem.Trafiłby Danny ego w pierś, gdyby nie to, że Dannyw tej samej chwili przeniósł się wrotami z powrotem na zewnątrz.Rany boskie, ależ tam było zimno! Zaczekał tylko parę sekundi wrócił przez wrota do kantorka, tym razem jednak wyszedł z nich tużobok Erica.Zamierzał podnieść go na nogi i uciec, ale kiedy spróbowałpociągnąć go za sobą, Eric krzyknął z bólu.Rico stracił równowagę, kiedy jego wściekły cios napotkał pustkę.Obrócił się gwałtownie, ze zdziwioną miną zachwiał się i oparł o biurko.Jos� wyglądał, jakby go zemdliło.On jeden zdawał się wiedzieć, co przedchwilą zobaczył Danny ego znikającego z jednego miejscai pojawiającego się gdzie indziej [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki