[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. T
ożne są zawały, podobnie jak inny jest każdyorganizm  odparł enigmatycznie doktor Hayes.Na podjez
dzie stał samochód Olivii i to onaotworzyła drzwi stryjowi. Tiggy jest na górze  powiedziała, prowadzącJona do małego saloniku, który kojarzył mu sięnieodmiennie z bratową.Bardzo kobiece wnętrze miało w sobie cośz kruchości gospodyni i pachniało jej perfumami.Gabinet Davida znajdował się po drugiej stronieholu, co przypominało Jonowi o. Chciałabym zamienić z tobą kilka słów, zanimTiggy zejdzie na dół  powiedziała Olivia, podającstryjowi kieliszek wytrawnego sherry.Jonowi serce się ścisnęło; domyślał się, o czymOlivia chce z nim rozmawiać. Wiem, że nie ma sposobu, by przekonaćdziadka, podobnie jak ojca, że kobieta, a juższczególnie kobieta z rodziny Crightonów, może byćkompetentnym prawnikiem.Myślałam jednak, że tyjesteś inny, stryju.Jestem dobrym prawnikiem i.Miałeś taką dziwną minę, kiedy zaproponowałam, żezastąpię ojca, do czasu kiedy całkiem wyzdrowieje. Wiem, że jesteś dobrym prawnikiem, Olivio przerwał jej Jon obcesowo. Jeśli zaś idzie o twojekompetencje.Są więcej niż dobre, niemniej. Niemniej nie chcesz, żebym pomagała ciw kancelarii. To, czy chcę, czy nie chcę, nie ma żadnegoznaczenia  najeżył się Jon. Wiesz. %7łe dziadek będzie temu przeciwny, tak? Niemożesz sam prowadzić kancelarii.Wiem od doktoraHayesa, że zawał ojca przynajmniej w części wywo-łany został stresami związanymi z jego pracą.Niebędziesz miał czasu dawać ogłoszeń, rozmawiaćz kandydatami i. Są agencje, które mogą mi poszukać kogoś naczasowe zastępstwo  zaczął Jon, ale Olivia po-kręciła głową z upartą, stanowczą miną. Wiem, ale. Zamilkła na chwilę, podeszłaenergicznym krokiem do kominka i podjęła nanowo:  Gdybym była mężczyzną.gdyby to, naprzykład, Max zaofiarował ci pomoc, nie zastana-wiałbyś się ani przez moment i. Wierz mi, Olivio, że moje wahania nie mająnic wspólnego z tym, że jesteś kobietą. Czyżby? Udowodnij mi to.Jon przymknął oczy.Na jego twarzy malowałosię zmęczenie.Nie miał ochoty dłużej się sprzeczaćz bratanicą.Nie mógł sam prowadzić kancelarii.Niemiał dotąd czasu przejrzeć akt, nad którymi praco-wał David, ale jeśli brat miał tyle spraw, ile Jonprzypuszczał, że ma.Jak miał wytłumaczyć Olivii,że jego opory rodzą się z.Gdyby tylko miał więcejczasu.Gdyby ktoś go przestrzegł w miarę wcześnie,mógłby. To nieprawda, że nie doceniam twojej oferty,Olivio  powiedział cicho. Zatem postanowione.Zacznę jutro rano oznajmiła zdecydowanym tonem. Co postanowione?  W pokoju pojawiła sięwłaśnie Tiggy ubrana w luz
nÄ… domowÄ… sukniÄ™z pastelowego szyfonu, który podkreÅ›laÅ‚ jej jasnÄ…,Å›wietlistÄ… cerÄ™.Nigdy nie wyglÄ…daÅ‚a na osobÄ™ silnego zdrowia,ale od czasu zawaÅ‚u Davida sprawiaÅ‚a wrażeniejeszcze bardziej kruchej i wÄ…tÅ‚ej. PostanowiliÅ›my, że bÄ™dÄ™ zastÄ™pować tatÄ™, do-póki nie nabierze siÅ‚  odpowiedziaÅ‚a Olivia i doda-Å‚a:  MyÅ›laÅ‚am, że poszÅ‚aÅ› na õ
orę, żeby sięprzebrać. Tak.miałam się przebrać  przytaknęłaTiggy niepewnym głosem, niby dziecko tłuma-czące się przed matką. Ale. Tu spojrzała naJona wzrokiem, w którym było błaganie i bezrad-ność. Myślałam o Davidzie i. Usta zaczęłyjej drżeć, łzy napłynęły do oczu. Nie po-gniewasz się chyba, że przyjmuję cię w takimstroju, Jon? W końcu jesteśmy rodziną.Tak sięcieszę, że przyjechałeś  dodała, nie czekając naodpowiedz
. Z banku ciągle do mnie wydzwa-niają i. Mogłabym pójść tam i wszystko wyjaśnić przerwała płaczliwe wywody matki Olivia. Wiem, ale lepiej, jeśli Jon z nimi porozmawia.Jest mężczyzną i.Zagryzła wargę, gdy Olivia z trzaskiem od-stawiła swój kieliszek na tacę. Och, zapomniałam.Dzwonił Saul.Prosił, że-byś oddzwoniła, Olivio  rzuciła Tiggy i odczeka-wszy, aż ćorka wyjdzie z pokoju, zwróciła się doJona:  Olivia jest w nie najlepszym nastroju powiedziała przepraszająco. Mam wrażenie, żepokłóciła się z Casparem.Och, Jonie  westchnęła,powstrzymując szloch. Nie powinnam obarczaćcię swoimi kłopotami, ale David. W porządku  uspokoił ją Jon. Wcale mnienie obarczasz.Chcę ci pomóc. Och, Jonie  powtórzyła tonem pełnym wdzięcz-ności i ufności. Nie wiem, co bym zrobiła bezciebie.Nie jestem tak silna jak Jenny czy Olivia.One potrafią poradzić sobie w każdej sytuacji, ja sięzaraz gubię.To prawda, przyznał Jon w duchu.Nie pamiętał,kiedy Jenny zwróciła się do niego z prośbą o pomoc,radę, wsparcie.Poczuł ukłucie w sercu.Nie chciałmyśleć o sprzeczce, którą mieli przed jego wyjaz-dem do Tiggy. Zawracam ci tylko głowę, Jonie.Jestem pew-na, że Jenny. Ależ nie zawracasz mi głowy.Póz
niej nie umiał powiedzieć, jak do tego doszło.Chciał poklepać Tiggy pocieszająco po ramieniu,gdy raptem znalazła się w jego objęciach: takapachnąca, krucha, tak bardzo kobieca, bezradna,zapłakana i pełna lęku.Zaskoczyła go własna reakcja, stracił kontrolę,czując dotyk jej nagiego, pod szyfonową suknią,ciała.Ocknął się dopiero na pełen niepokoju szeptTiggy: Nie możemy.Olivia może wejść lada chwila.Zażenowany zaczerwienił się, odsunął od brato-wej i zaczął bąkać jakieś usprawiedliwienia. To nie twoja wina  przerwała mu roz-trzęsiona Tiggy. Och, Jonie, nie wiesz, jakbardzo potrzebuję kogoś takiego jak ty.Davidnie.Nasze małżeństwo. Zamilkła i pokręciłagłową. Nie powinnam ci o tym mówić.Jesteśjego bratem. Posłała mu smutny uśmiech [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

przylepto3.keep.pl