[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. — A gdyby czas mógł się rozgałęziać? Nie przymierzając jak rzeka.I gdyby go można regulować jak system kanałów? Co?— Próbowaliśmy i tego — rzekł Trurl. — Efektem jest pandemonium.Powstają prywatne czasy, wyboczone w kształt zatok i rozlewisk, biorące początek z eksternalizacji marzeń sennych.Powstaje chronautyka wywrotowa, zagrażająca rozpadem społecznym, więc prześladowana przez władze.Pojawiają się osobiste dowody teraźniejszości, podatki retrochronalne, chronicja, interchron, straż trwaniczna, przemyt w międzyczasach, gangi wskrzeszające kaźnionych zbrodniarzy, czasokrążcy i korpusy bezpieczeństwa kalendarzowego.Powstaje masowe wychodźstwo temporalne, ścisk, jedni pchają się drugim w modne epoki, równocześnicy usiłują eksmitować dzikich czasokrążców, wszystkim bowiem Bóg wie czemu wydaje się, że w innym czasie na pewno jest lepiej.Dochodzi do maskowania, ciułania i zagrabiania cennych momentów, powstaje giełda sekularna, wytwarza się czasy fałszywe lub idące kołem, chroniczne więzienia i lochy.Buduje się perpetuatory erotyczne, mistyczne i polityczne, jako też wyciągarki czarownych chwil.Tłumy emigrantów, reemigrantów i kontremigrantów gnają w przeciwne strony przez stulecia, pukając się przy mijaniu w czoła.Dochodzi do tak zwanych drgawek wojennych i chromania przestankowego historii, a to, gdy czasobójcy, poduszczeni przez jedno państwo, likwidują przyszłego Cezara drugiego państwa w powijakach.Ów nie dorasta, nie zostaje Cezarem, nie odnosi zwycięstwa, znika więc potrzeba dławienia go w pieluszkach, wtedy dorasta cało, toczy zwycięskie wojny, znów wysyła się zatem czasobójców do jego kolebki i tak w kółko.Wykryliśmy osiemset rodzajów tak zwanego circulus ternporalis vitiosus, ale sądzę, że może ich być nieskończenie wiele.No, a chronoperwersje?! Futurofilia, zegarowy fetyszyzm, delectatio temporosa, autopedofilia, czyli napastowanie przez lubieżnych starców samych siebie jako niewinnych istotek z lat sielskiego dzieciństwa, a chronania? A dumpingowy import przyszłościowych technologii, wywołujący gospodarcze kryzysy? A porywanie w czasie? Miłościwy królu, godzinami mógłbym ciągnąć te wyliczenia.Najgoręcej, jak mogę, odradzam.— Dobrze! Przekonaliście mnie, że czas odwracalny i po — dzielny to niewdzięczna własność Stworzenia — rzekł król, wyraźnie poirytowany. — Ruszcie więc konceptem.Śmielej! Pomyślcie choćby nad tym: świat niniejszy zachowuje się dość neutralnie.Ani zbytnio nie sprzyja swym mieszkańcom, ani ich nadto nie gnębi.Ta obojętność łatwo rodzi frustrację.Jak wiadomo, chłodna obojętność rodziców wykoleja dzieci, cóż dopiero obojętność świata! Czyż nie powinien być zapobiegliwy, opiekuńczy, dbający o lokatorów na każdym kroku, uprzedzający ich życzenia? Jednym słowem, nie oni do niego, lecz on się do nich powinien dostosowywać! Powiedzmy, że strudzony wędrowiec spada z grzędy skalnej w przepaść, bo się pośliznął.Rozbije się na miazgę.A w naszym świecie zapobiegliwe miejsce upadku zmięknie szybciutko na puch.Wędrowiec otrzepie się i ruszy w swoją drogę.Co? (Król się zapalał).Czy to nie dobre? Dlaczego nic nie mówicie?— Ponieważ życzliwość to rzecz względna — rzekł Klapaucjusz. — Trzymajmy się tego wędrowca.Kto to jest? Może miał dość życia i rzucił się w przepaść? Czy w takim wypadku kamienie mają pozostać twarde? Ale to zakłada czytanie myśli.— Powiedzmy.Co z tego, jeśli nic nie ogranicza nas jako stwórców? — odparował król.— Co z tego? Wędrowiec ten niesie, załóżmy, doniosłą wieść.Jeśli ją doniesie, Aurydzi zwyciężą Benidów, a jeśli nie doniesie, wojnę wygrają Benidzi.Podług Aurydów głazy winny zmięknąć, a zgodnie z Benidami powinny by stać się jeszcze twardsze.Ale to nie wszystko.Jeśli ten wędrowiec przejdzie cało przez góry, spotka niewiastę, która urodzi mu syna.Ten syn opisze posłannictwo ojca jako czyn podły i haniebny.Nazwie go zdrajcą, bo zapomniałem rzec, że wędrowiec sam był Benidą.Synowskie oskarżenie tak wstrząśnie sumieniami, że otoczony powszechną wzgardą ojciec pisarza powiesi się.Jeśli życzliwa gałąź trzaśnie, skoczy do wody.Jeśli miłosierna woda wyrzuci go na brzeg, połknie truciznę.I tak dalej [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl przylepto3.keep.pl
. — A gdyby czas mógł się rozgałęziać? Nie przymierzając jak rzeka.I gdyby go można regulować jak system kanałów? Co?— Próbowaliśmy i tego — rzekł Trurl. — Efektem jest pandemonium.Powstają prywatne czasy, wyboczone w kształt zatok i rozlewisk, biorące początek z eksternalizacji marzeń sennych.Powstaje chronautyka wywrotowa, zagrażająca rozpadem społecznym, więc prześladowana przez władze.Pojawiają się osobiste dowody teraźniejszości, podatki retrochronalne, chronicja, interchron, straż trwaniczna, przemyt w międzyczasach, gangi wskrzeszające kaźnionych zbrodniarzy, czasokrążcy i korpusy bezpieczeństwa kalendarzowego.Powstaje masowe wychodźstwo temporalne, ścisk, jedni pchają się drugim w modne epoki, równocześnicy usiłują eksmitować dzikich czasokrążców, wszystkim bowiem Bóg wie czemu wydaje się, że w innym czasie na pewno jest lepiej.Dochodzi do maskowania, ciułania i zagrabiania cennych momentów, powstaje giełda sekularna, wytwarza się czasy fałszywe lub idące kołem, chroniczne więzienia i lochy.Buduje się perpetuatory erotyczne, mistyczne i polityczne, jako też wyciągarki czarownych chwil.Tłumy emigrantów, reemigrantów i kontremigrantów gnają w przeciwne strony przez stulecia, pukając się przy mijaniu w czoła.Dochodzi do tak zwanych drgawek wojennych i chromania przestankowego historii, a to, gdy czasobójcy, poduszczeni przez jedno państwo, likwidują przyszłego Cezara drugiego państwa w powijakach.Ów nie dorasta, nie zostaje Cezarem, nie odnosi zwycięstwa, znika więc potrzeba dławienia go w pieluszkach, wtedy dorasta cało, toczy zwycięskie wojny, znów wysyła się zatem czasobójców do jego kolebki i tak w kółko.Wykryliśmy osiemset rodzajów tak zwanego circulus ternporalis vitiosus, ale sądzę, że może ich być nieskończenie wiele.No, a chronoperwersje?! Futurofilia, zegarowy fetyszyzm, delectatio temporosa, autopedofilia, czyli napastowanie przez lubieżnych starców samych siebie jako niewinnych istotek z lat sielskiego dzieciństwa, a chronania? A dumpingowy import przyszłościowych technologii, wywołujący gospodarcze kryzysy? A porywanie w czasie? Miłościwy królu, godzinami mógłbym ciągnąć te wyliczenia.Najgoręcej, jak mogę, odradzam.— Dobrze! Przekonaliście mnie, że czas odwracalny i po — dzielny to niewdzięczna własność Stworzenia — rzekł król, wyraźnie poirytowany. — Ruszcie więc konceptem.Śmielej! Pomyślcie choćby nad tym: świat niniejszy zachowuje się dość neutralnie.Ani zbytnio nie sprzyja swym mieszkańcom, ani ich nadto nie gnębi.Ta obojętność łatwo rodzi frustrację.Jak wiadomo, chłodna obojętność rodziców wykoleja dzieci, cóż dopiero obojętność świata! Czyż nie powinien być zapobiegliwy, opiekuńczy, dbający o lokatorów na każdym kroku, uprzedzający ich życzenia? Jednym słowem, nie oni do niego, lecz on się do nich powinien dostosowywać! Powiedzmy, że strudzony wędrowiec spada z grzędy skalnej w przepaść, bo się pośliznął.Rozbije się na miazgę.A w naszym świecie zapobiegliwe miejsce upadku zmięknie szybciutko na puch.Wędrowiec otrzepie się i ruszy w swoją drogę.Co? (Król się zapalał).Czy to nie dobre? Dlaczego nic nie mówicie?— Ponieważ życzliwość to rzecz względna — rzekł Klapaucjusz. — Trzymajmy się tego wędrowca.Kto to jest? Może miał dość życia i rzucił się w przepaść? Czy w takim wypadku kamienie mają pozostać twarde? Ale to zakłada czytanie myśli.— Powiedzmy.Co z tego, jeśli nic nie ogranicza nas jako stwórców? — odparował król.— Co z tego? Wędrowiec ten niesie, załóżmy, doniosłą wieść.Jeśli ją doniesie, Aurydzi zwyciężą Benidów, a jeśli nie doniesie, wojnę wygrają Benidzi.Podług Aurydów głazy winny zmięknąć, a zgodnie z Benidami powinny by stać się jeszcze twardsze.Ale to nie wszystko.Jeśli ten wędrowiec przejdzie cało przez góry, spotka niewiastę, która urodzi mu syna.Ten syn opisze posłannictwo ojca jako czyn podły i haniebny.Nazwie go zdrajcą, bo zapomniałem rzec, że wędrowiec sam był Benidą.Synowskie oskarżenie tak wstrząśnie sumieniami, że otoczony powszechną wzgardą ojciec pisarza powiesi się.Jeśli życzliwa gałąź trzaśnie, skoczy do wody.Jeśli miłosierna woda wyrzuci go na brzeg, połknie truciznę.I tak dalej [ Pobierz całość w formacie PDF ]