[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Te korzyściwynikały z osobistego wcielenia zwierzchnika państwa w osobie monarchy i z przykładuodpowiedzialności, która spoczywała na monarsze mocniej niż na parlamentarnejwiększości.Armia uczyła pewnych ideałów i poświęcenia dla ojczyzny i jej wielkości, podczas gdyw innych dziedzinach panowała chciwość i materializm.Ona uczyła narodowej jednościprzeciwko rozbiciu na klasy i być może jedyną jej słabością była instytucja ochotników,wstępujących do niej na rok.To była słabość, ponieważ łamała zasadę całkowitej równości i oddzielała lepiej wykształconych od zwykłej społeczności wojskowej.Rozważającekskluzywność wyższych klas i ich coraz większe odsunięcie od pozostałych dochodzimy downiosku, że armia mogłaby działać jako "błogosławieństwo", gdyby uniknęła w każdymprzypadku wyodrębnienia tak zwanej inteligencji w swoich szeregach.To był błąd, że tak sięnie stało, ale jaka instytucja na tej ziemi postępuje bezbłędnie, a poza tym i tak przeważały warmii dobre strony, więc tych kilka błędów nie było poniżej ludzkiej niedoskonałości.Do tej formy państwa i armii przyłączono urzędnicze ciało starego cesarstwa.Niemcy były najlepiej zorganizowanym i najlepiej administrowanym krajem naświecie.Jakkolwiek wielu urzędników można było nazwać pedantycznymi biurokrataminiemieckiego państwa, w innych państwach nie wyglądało to lepiej; wręcz przeciwnie -gorzej.Inne kraje nie posiadały tej cudownej solidności aparatu urzędniczego uchodzącegoza nieprzekupny, które to cechy można było przypisać niemieckim urzędnikom.Lepiej byćraczej pedantycznym, gdy się jest uczciwym i wiernym, niż uświadomionym i nowoczesnym,a równocześnie niższego charakteru oraz - jak to się dzisiaj zdarza - nic nie wiedzącym i nieumiejącym.Niemieckie ciało urzędnicze i machina administracyjna były znakomite szczególnie zewzględu na niezależność od poszczególnych rządów, których przejściowe zamysły wpolityce nie miały wpływu na stanowiska urzędników niemieckiego państwa.To wszystkozostało zmienione zasadniczo przez rewolucję.Względy partyjne wyparły zdolności ikompetencje, a mocny i niezależny charakter miał mniejsze znaczenie niż rekomendacja.Na tych trzech filarach - państwie, armii i korpusie urzędniczym - opierała sięcudowna siła i skuteczność starego cesarstwa.ROZDZIAA XINaród i rasaIstnieje niezliczona ilość przykładów w historii pokazujących z przerażającąszczerością, jak ciągle aryjska krew miesza się z krwią "gorszych ludzi" i w rezultacieprowadzi do końca kultury zachowania rasy.Północna Ameryka, której ludność składa się wprzeważającej części z elementu germańskiego i w małym stopniu zmieszanego z gorszą,kolorową ludnością, pokazuje człowieka i kulturę całkowicie odmienną od tej ze Zrodkowej iPołudniowej Ameryki, tworzonej przez ludzi głównie pochodzenia romańskiego.Ich krew wdowolny sposób była mieszana z krwią tubylców.Biorąc powyższe za przykład jasnorozpoznamy efekty mieszania ras.Człowiek pochodzenia germańskiego na kontynencieamerykańskim, utrzymując czystość rasy, podniósł się do roli pana i pozostanie panem takdługo, jak długo nie dopuści się haniebnego czynu mieszania krwi.Być może idea pacyfistyczna jest zupełnie dobrą ideą w tych przypadkach, kiedyczłowiek jako najwyższa istota zupełnie podbije i opanuje świat, aby stać się jego wyłącznympanem.Wówczas ta zasada, pod warunkiem stosowania jej w praktyce, nie przyciągnie masludzkich.Tak więc najpierw walka, a pózniej pacyfizm.W przeciwnym razie oznaczałoby to,że ludzkość przekroczyła najwyższy punkt swego rozwoju, a końcem nie byłaby dominacjajakiejś etnicznej idei, tylko chaos.Niektórzy naturalnie będą się z tego śmiać, ale trzebapamiętać, że ta planeta przemieszczała się w eterze wolna od ludzkości miliony lat i możeznowu tak się stać, jeżeli ludzie zapomną, że nie istnieją dla szalonej idei czy ideologii, aledla zrozumienia i bezlitosnego stosowania odwiecznych praw natury.Wszystko, co podziwiamy na tej ziemi - nauka, sztuka, umiejętności techniczne iwynalazczość - jest twórczym produktem jedynie niewielkiej liczby narodów, a być możenawet jednej rasy.Cała kultura opiera się na ich egzystencji.Jeśli zostają zrujnowane,zabierają ze sobą do grobu całe piękno tej ziemi.Jeżeli podzielimy ludzką rasę na trzy kategorie twórców, obrońców i niszczycieli - aryjska rasa może być uważana za reprezentującą tę pierwszą kategorię.Aryjskie rasy - czasem w absurdalnie małych ilościach - opanowują inne narody i sąfaworyzowane przez wielką liczbę ludzi niższego rzędu, którzy stają do ich dyspozycji irozwijają się stosownie do warunków życia zdobytych terytoriów, takich jak urodzajność,klimat itp.Drzemią w nich talenty intelektualne i organizacyjne.W ciągu wieków tworzą onikulturę autentycznie odciskającą piętno swego charakteru na ziemi i w ludziach sobiepodporządkowanych.Grzechem zdobywców jest wystąpienie przeciwko zasadzieutrzymania czystości krwi (zasadę tę stosowali od początku) i mieszanie jej z tubylcami,których ujarzmili, co prowadzi nieuchronnie do końca ich istnienia jako narodu wybranego,ponieważ grzech popełniony w raju kończy się wygnaniem.Dla rozwoju wyższej kultury jest konieczne istnienie ludzi wyższej cywilizacji,ponieważ nikt poza nimi nie mógł stanowić ekwiwalentu środków technicznych, bez którychwyższy rozwój nie był do pomyślenia.Kultura w swoich początkach była oczywiście bardziejzależna od zatrudnienia gorszego ludzkiego materiału niż oswojonych zwierząt [ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • przylepto3.keep.pl