[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Taka przestępcza grupa musi być silnie powiązana, mieć swojego przywódcę, a swoje działania planować bardzo starannie.RównowagaWystępowanie nieformalnych kontaktów międzyludzkich występuje we wszystkich zespołach pracowniczych i wbrew pozorom wysoki stopień formalizacji nie jest przeszkodą uniemożliwiającą rozwój grupowych zjawisk nieformalnych.Większą rolę pełni tu typ kultury organizacyjnej, techniczny sposób realizacji zadań i nacisk na efektywność.Rozwój stosunków nieformalnych może ale nie musi prowadzić do obniżenia sprawności funkcjonowania organizacji.Niektóre małe organizacje właśnie dzięki „rodzinnej” atmosferze osiągają wysoką efektywność.Również w dużych sformalizowanych instytucjach nieformalne zjawiska pełnią pozytywną funkcję.Dzięki nim bowiem społeczne środowisko pracy nabiera bardziej „naturalnego” charakteru, a monotonne, powtarzalne zajęcia ulegają „wzbogaceniu”.Ludzie emocjonalnie silniej wiążą się z organizacją, lepiej się w niej czują.Każda organizacja musi sama ustalić niezbędną równowagę między naciskami na efektywność a zakresem „luzu organizacyjnego” umożliwiającego rozwój zjawisk nieformalnych.Organizacje w różny sposób i z różnym skutkiem problem ten rozwiązują.Jak już wcześniej wspomniano oprócz formalnych przełożonych grupy mają też często swoich liderów nieformalnych.Są to osoby cieszące się autorytetem wśród członków grupy, a przez to wywierające duży wpływ na ich opinie i zachowania.Wyróżnia się dwa rodzaje przywódców nieformalnych:lo charakterze zadaniowym (daje grupie oparcie merytoryczne)llo charakterze emocjonalnym (potrafi wprowadzić w zależności od potrzeby, atmosferę odprężenia, mobilizacji, optymizmu lub wiary w pomyślność działania).lPsychologia humanistyczna zaleca dążenie do wykorzystania przywództwa nieformalnego do zaspokojenia potrzeb społecznych członków grupy a przez to podwyższenie efektywności ich organizacyjnych zachowań.Opisane zagadnienia:1.Organizacja formalna - definicja, cechy, charakter2.Organizacja nieformalna - podział grup nieformalnych, elementy struktury: cel, przywódca, pozycje i role grup, kodeks postępowania, cechy, rodzaje i znaczenie grup nieformalnych3.Organizacja niesformalizowana, organizacja pozaformalna, rzeczywista i nierzeczywista - najlepiej wykorzystać tu rysunek uwzględniający podział na poszczególne elementyP.Banaszyk, R.Fimińska-Banaszyk, A.Stańda: Zasady zarządzania w przedsiębiorstwue, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Bankowej, Poznań 1997; J.Szczupański: Anatomia zarządzania organizacją, Międzynarodowa Szkoła Menedżerów, Wa-wa 1998; R.W.Griffin: Podstawy zarządzania organizacjami, PWN, Wa-wa 1998; A.K.Koźmiński, W.Piotrowski: Zarządzanie.Teoria i praktyka, PWN, Wa-wa 1997; W.Westwood: Podstawy skutecznego zarządzania, Pomóż Sam Sobie, Seria Biznes, Lublin 1998Organizacja formalnaOrganizacja całkowitanierzeczywistarzeczywistaOrganizacja nieformalnaOrganizacja niesformalizowanaStosunki pozaorganizacyjneOrganizacja pozaformalna [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl przylepto3.keep.pl
.Taka przestępcza grupa musi być silnie powiązana, mieć swojego przywódcę, a swoje działania planować bardzo starannie.RównowagaWystępowanie nieformalnych kontaktów międzyludzkich występuje we wszystkich zespołach pracowniczych i wbrew pozorom wysoki stopień formalizacji nie jest przeszkodą uniemożliwiającą rozwój grupowych zjawisk nieformalnych.Większą rolę pełni tu typ kultury organizacyjnej, techniczny sposób realizacji zadań i nacisk na efektywność.Rozwój stosunków nieformalnych może ale nie musi prowadzić do obniżenia sprawności funkcjonowania organizacji.Niektóre małe organizacje właśnie dzięki „rodzinnej” atmosferze osiągają wysoką efektywność.Również w dużych sformalizowanych instytucjach nieformalne zjawiska pełnią pozytywną funkcję.Dzięki nim bowiem społeczne środowisko pracy nabiera bardziej „naturalnego” charakteru, a monotonne, powtarzalne zajęcia ulegają „wzbogaceniu”.Ludzie emocjonalnie silniej wiążą się z organizacją, lepiej się w niej czują.Każda organizacja musi sama ustalić niezbędną równowagę między naciskami na efektywność a zakresem „luzu organizacyjnego” umożliwiającego rozwój zjawisk nieformalnych.Organizacje w różny sposób i z różnym skutkiem problem ten rozwiązują.Jak już wcześniej wspomniano oprócz formalnych przełożonych grupy mają też często swoich liderów nieformalnych.Są to osoby cieszące się autorytetem wśród członków grupy, a przez to wywierające duży wpływ na ich opinie i zachowania.Wyróżnia się dwa rodzaje przywódców nieformalnych:lo charakterze zadaniowym (daje grupie oparcie merytoryczne)llo charakterze emocjonalnym (potrafi wprowadzić w zależności od potrzeby, atmosferę odprężenia, mobilizacji, optymizmu lub wiary w pomyślność działania).lPsychologia humanistyczna zaleca dążenie do wykorzystania przywództwa nieformalnego do zaspokojenia potrzeb społecznych członków grupy a przez to podwyższenie efektywności ich organizacyjnych zachowań.Opisane zagadnienia:1.Organizacja formalna - definicja, cechy, charakter2.Organizacja nieformalna - podział grup nieformalnych, elementy struktury: cel, przywódca, pozycje i role grup, kodeks postępowania, cechy, rodzaje i znaczenie grup nieformalnych3.Organizacja niesformalizowana, organizacja pozaformalna, rzeczywista i nierzeczywista - najlepiej wykorzystać tu rysunek uwzględniający podział na poszczególne elementyP.Banaszyk, R.Fimińska-Banaszyk, A.Stańda: Zasady zarządzania w przedsiębiorstwue, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Bankowej, Poznań 1997; J.Szczupański: Anatomia zarządzania organizacją, Międzynarodowa Szkoła Menedżerów, Wa-wa 1998; R.W.Griffin: Podstawy zarządzania organizacjami, PWN, Wa-wa 1998; A.K.Koźmiński, W.Piotrowski: Zarządzanie.Teoria i praktyka, PWN, Wa-wa 1997; W.Westwood: Podstawy skutecznego zarządzania, Pomóż Sam Sobie, Seria Biznes, Lublin 1998Organizacja formalnaOrganizacja całkowitanierzeczywistarzeczywistaOrganizacja nieformalnaOrganizacja niesformalizowanaStosunki pozaorganizacyjneOrganizacja pozaformalna [ Pobierz całość w formacie PDF ]