Solomon Annie Mroczna tożsamoć

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W zaułku.Wysoki, chudy, z wąsami.Ten, który kazał skatować Jake'a w domu ciotki Frances.Nie, nie ciotkiFrances, tak jej się tylko zdawało.Obserwowali ją.Jake ją obserwował.Całyczas.Ten mężczyzna także.Co tu robi? Co ma w ręku? Pistolet?Jake krzyknął.W jej głowie ten dzwięk zabrzmiał jak wycie syreny.Dziecko.Martwe dziecko.W zaułkach Juderii, starej żydowskiej dzielnicy, Luca Petali szedł bez słowa,nie spuszczając z oka mężczyzny, który czaił się w mrocznej alejce niedalekohotelu Maria Luisa.Petali lubił tę dzielnicę.Wciśnięta pod łokieć Alkazaru, pałacu arabskichwładców Andaluzji.Wąskie uliczki wiły się kocimi łbami, turyści ciekawiezerkali za bramy z kutego żelaza, zwabieni kształtami i kolorami.%7łydów niebyło tu od dawna.Ich brak przypominał mu o łosie jego narodu, o tym, costałoby się z hiszpańskimi Cyganami, gdyby narkotyki i dyskryminacja jednakwygrały.Czasami przychodził tu, jakby rzucał nieme wyzwanie wszystkimgaje, którzy nim gardzą, żywy dowód na to, że Romowie nie dadzą sięzniszczyć.Ale dzisiaj nie zmagał się ze zmorami przeszłości.Dzisiaj walczył o przyszłość.Słyszał o zamieszaniu na posterunku i ucieczce dwójki zatrzymanych, w tymArgentynki, która jego zdaniem wiedziała coś o wydarzeniach przy CalleGitana, i jej amerykańskiego towarzysza.Wersje były sprzeczne, ale niezdziwiłby się, gdyby się okazało, że ta dwójka miała z tym wszystkim dużowspólnego.Zjawią się, był tego pewien.A tymczasem doszły do niego słuchy, że namieście pojawili się ludzie Osmana.Oparł się o ścianę, nie odrywając oczu od śledzonego mężczyzny: wysoki,chudy jak szkielet, z wielkimi czarnymi wąsami.%7łuł niezapalonego papierosa.Czekał.Ale na co?Na kontakt? Spotkanie? Znak?A Petali czekał razem z nim.Nie znał go.Ale ten człowiek był u Osmana w więzieniu.A dwa dni pózniejzjawił się tutaj.To nie zbieg okoliczności.Kroki na kamiennej uliczce.Petali znieruchomiał.Wąsacz sięgnął pod koszulę iwyjął pistolet.Zaskoczenie nie przeszkodziło Petali zrobić tego samego.Od wschodu zbliżały się dwie osoby.Wąsacz wycelował. Uwaga!Jake pchnął Margo i dokoła nich huknęły strzały.Rozejrzał się napastnik leżyna ziemi, a Margo żyje.Jak to możliwe?RSRozejrzał się na wszystkie strony z bronią strażnika w ręku.Kto to.Nie onstrzelał, nie zdążył.Więc kto?Na uliczkę wychodzili ludzie, zewsząd dobiegały stłumione jęki i szepty.Zmroku wynurzył się Luca Petali. Do środka. Złapał Margo za ramię, szarpnął i popchnął. Szybko.Musimystąd zniknąć.Wciągnął ją i Jake'a do hotelu i zamknął drzwi gapiom przed nosem.Jake straciłoddech i usiłował wziąć się w garść.Margo poruszała się jak zombie.W ciąguniecałych dwóch tygodni dwa razy uniknęła egzekucji.Jakim cudem jeszczetrzyma się na nogach?Petali powiedział coś do recepcjonisty, zadzwonił na posterunek i oczywiściecały czas mówił tak szybko, że Jake niczego nie zrozumiał.Wise tymczasemprzysunął Margo krzesło.Trzęsła się, ale nie usiadła, tylko zacisnęła dłonie naoparciu.Jake powoli układał w głowie przebieg wydarzeń: Wąsacz trafił za Margo doHiszpanii.Petali go zastrzelił.Boże, gdyby nie odepchnął jej w ostatniejchwili.Policjant odłożył słuchawkę i skupił się na nich. Dzięki, że pan go sprzątnął zaczął Jake. Nie chcę podziękowań.A jeśli zamierzacie wyjechać stąd żywi, powiecie mi,kto to był i dlaczego strzelał do se�ority Vargas.Jake już otwierał usta, ale Petali go uprzedził: Taka jest moja cena, se�or: prawda.Albo zaraz przekażę was hiszpańskimwładzom. Umilkł na chwilę. Szybko, mamy mało czasu.Lada chwila będzietu policja.Margo wyglądała, jakby nagle ocknęła się z długiego snu.Może głos Petaliegowytrącił ją z letargu, a może sprawiło jej przyjemność, że znowu omal niezginęła.W każdym razie jej oczy zasnuły się mgłą i zaczęła mówić.Szkodatylko, że Jake nie rozumiał ani słowa. Co mu powiedziałaś?Margo nie zwracała na niego uwagi, tylko mówiła coś po hiszpańsku [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki