[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.E.Locard (1949) zaproponował klasyfikację obejmującą 13 typów minucji, które z niewielkimi modyfikacjami wykorzystywane są obecnie jako podstawowe cechy identyfikacyjne.W Polsce szerokie badania nad minucjami przeprowadził Cz.Grzeszyk, który wyróżnił 21 typów minucji i obliczył częstotliwość ich występowania.Zdecydowanie najczęściej występującymi minucjami są początki i zakończenia, które razem stanowią blisko 58% wszystkich minucji.Drugą grupę często występujących minucji stanowią pojedyncze rozwidlenia i złączenia - 18,47%.Odcinki i punkty stanowią 11,21%, styk boczny-4,20%, haczyki-2,50%, pojedyncze Oczka-2,16%, linia przechodząca - 1,60%, a pojedynczy mostek - 0,69%.Wszystkie wyżej wymienione typy minucji stanowią łącznie 98,79% minucji.Pozostałe typy minucji występują niezwykle rzadko.Innymi typami minucjami są złączenia i rozwidlenia podwójne, trójnóg, skrzyżowanie, złączenie i rozwidlenie potrójne, oczko podwójne, mostek bliźniaczy oraz minucja typu M.Minucje są najbardziej charakterystycznymi cechami ukształtowania linii papilarnych w wyniku czego są najbardziej diagnostycznymi właściwościami poszczególnego rysunku linii papilarnych.To właśnie minucje umożliwiają na dokładne odróżnienie określonych odbitek pobranych od różnych osób.66.Podstawowe metody służące ujawnianiu śladów linii papilarnych.Dla celów identyfikacyjnych zasadnicze znaczenie mają: ogólny układ linii papilarnych tworzących różne wzory; charakterystyczne cechy szczegóły budowy zwane minucjami, krawędzie linii papilarnych; rozmieszczenie i kształt porów, bruzdy zgięciowe, poletkowa budowa skóry.Ślady linii papilarnych mogą być: naniesione i złożone z substancji potowo-tłuszczowych z wydzieliny z gruczołów potowych rozmieszczonych na powierzchni skóry i innych substancji np.krwi; odwarstwione, gdy linie zabierają z jakiegoś podłoża dotychczasową substancję np.kurz i pozostawiają w to miejsce odwzorowane bruzdy; wgłębione, gdy linie stykają się z miękkimi podłożami plastycznymi, pozostawiając swe wyraźne odbitki.Ślady te na miejscu zdarzenia są ujawniane i zabezpieczane dla potrzeb procesu karnego najczęściej za pomocą takich metod jak: 1.) optyczno-fotograficzna - ujawnienie śladu strumieniem światła skierowanym pod odpowiednim kątem, następnie sfotografowanie; 2.) mechaniczna - zastosowanie i rozprowadzenie po powierzchni przedmiotu, na którym mogą się znajdować ślady, za pomocą różnych pędzli z włosia, włókna, magnetycznego, warstwy proszku daktyloskopijnego zwykłego, ferromagnetycznego lub fluorescencyjnego np.bieli cynkowej, grafitu, sadzy, a następnie zabezpieczenie śladu na specjalnej folii daktyloskopijnej, która jest specyficznie spreparowana substancja czarna lub przezroczysta; 3.) fizykochemiczne i chemiczne - najczęściej spryskanie śladu roztworem ninhydryny, oddziaływanie na różne podłoża parami jodu, azotanem srebra, zastosowanie proszków ferromagnetycznych, sadzy itd.; 4.) inne, radioaktywna - oddziaływanie wiązką promieni lasera argonowego, laserem miedziowym na przedmioty metalowe, szklane, plastykowe, natomiast po ujawnieniu śladu jego sfotografowanie.Aby ujawnione ślady stały się wiarygodne, muszą zostać szczegółowo opisane w protokole oględzin, odpowiednio sfotografowane i zabezpieczone.W Polsce przyjęło się, że do dokonania identyfikacji osoby należy wskazać przynajmniej 12 cech wspólnych występujących w materiale dowodowym, którym jest zabezpieczony ślad na miejscu zdarzenia i na porównawczym czyli na pobranym na specjalnej karcie od osoby podejrzewanej o popełnienie przestępstwa.Wydając opinię bierze się także pod uwagę rodzaj i częstotliwość występowania określonych cech.67.Sformułuj podstawowe pytania kierowane do Centralnej Registratury Daktyloskopijnej.W Centralnej Registraturze Daktyloskopijnej znajdują się karty daktyloskopijne osób podejrzanych o dopuszczenie się przestępstw umyślnych i ściganych z oskarżenia publicznego, osób o nieustalonej tożsamości lub próbujących ją ukryć.Zbiór ten jest utworzony według specjalnego systemu.Skorzystanie z tego zbioru umożliwia uzyskanie odpowiedzi na wiele rutynowych pytań a do podstawowych pytań kierowanych do Centralnej Registratury Daktyloskopijnej można zaliczyć: -kto pozostawił odbitki dowodowe na miejscu oględzin?; -czy odbitki dowodowe są zgodne ze śladami znalezionymi na miejscu zdarzenia?; -czy określona osoba była już wcześniej daktyloskopowana, kiedy, w związku z jaką sprawą i przez jaką jednostkę?; -czy poddana sprawdzeniu osoba posługuje się tymi samymi personaliami, które podawała wcześniej; -jaka jest tożsamość osoby, która nie jest w stanie podać swego nazwiska ze względu na np [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl przylepto3.keep.pl
.E.Locard (1949) zaproponował klasyfikację obejmującą 13 typów minucji, które z niewielkimi modyfikacjami wykorzystywane są obecnie jako podstawowe cechy identyfikacyjne.W Polsce szerokie badania nad minucjami przeprowadził Cz.Grzeszyk, który wyróżnił 21 typów minucji i obliczył częstotliwość ich występowania.Zdecydowanie najczęściej występującymi minucjami są początki i zakończenia, które razem stanowią blisko 58% wszystkich minucji.Drugą grupę często występujących minucji stanowią pojedyncze rozwidlenia i złączenia - 18,47%.Odcinki i punkty stanowią 11,21%, styk boczny-4,20%, haczyki-2,50%, pojedyncze Oczka-2,16%, linia przechodząca - 1,60%, a pojedynczy mostek - 0,69%.Wszystkie wyżej wymienione typy minucji stanowią łącznie 98,79% minucji.Pozostałe typy minucji występują niezwykle rzadko.Innymi typami minucjami są złączenia i rozwidlenia podwójne, trójnóg, skrzyżowanie, złączenie i rozwidlenie potrójne, oczko podwójne, mostek bliźniaczy oraz minucja typu M.Minucje są najbardziej charakterystycznymi cechami ukształtowania linii papilarnych w wyniku czego są najbardziej diagnostycznymi właściwościami poszczególnego rysunku linii papilarnych.To właśnie minucje umożliwiają na dokładne odróżnienie określonych odbitek pobranych od różnych osób.66.Podstawowe metody służące ujawnianiu śladów linii papilarnych.Dla celów identyfikacyjnych zasadnicze znaczenie mają: ogólny układ linii papilarnych tworzących różne wzory; charakterystyczne cechy szczegóły budowy zwane minucjami, krawędzie linii papilarnych; rozmieszczenie i kształt porów, bruzdy zgięciowe, poletkowa budowa skóry.Ślady linii papilarnych mogą być: naniesione i złożone z substancji potowo-tłuszczowych z wydzieliny z gruczołów potowych rozmieszczonych na powierzchni skóry i innych substancji np.krwi; odwarstwione, gdy linie zabierają z jakiegoś podłoża dotychczasową substancję np.kurz i pozostawiają w to miejsce odwzorowane bruzdy; wgłębione, gdy linie stykają się z miękkimi podłożami plastycznymi, pozostawiając swe wyraźne odbitki.Ślady te na miejscu zdarzenia są ujawniane i zabezpieczane dla potrzeb procesu karnego najczęściej za pomocą takich metod jak: 1.) optyczno-fotograficzna - ujawnienie śladu strumieniem światła skierowanym pod odpowiednim kątem, następnie sfotografowanie; 2.) mechaniczna - zastosowanie i rozprowadzenie po powierzchni przedmiotu, na którym mogą się znajdować ślady, za pomocą różnych pędzli z włosia, włókna, magnetycznego, warstwy proszku daktyloskopijnego zwykłego, ferromagnetycznego lub fluorescencyjnego np.bieli cynkowej, grafitu, sadzy, a następnie zabezpieczenie śladu na specjalnej folii daktyloskopijnej, która jest specyficznie spreparowana substancja czarna lub przezroczysta; 3.) fizykochemiczne i chemiczne - najczęściej spryskanie śladu roztworem ninhydryny, oddziaływanie na różne podłoża parami jodu, azotanem srebra, zastosowanie proszków ferromagnetycznych, sadzy itd.; 4.) inne, radioaktywna - oddziaływanie wiązką promieni lasera argonowego, laserem miedziowym na przedmioty metalowe, szklane, plastykowe, natomiast po ujawnieniu śladu jego sfotografowanie.Aby ujawnione ślady stały się wiarygodne, muszą zostać szczegółowo opisane w protokole oględzin, odpowiednio sfotografowane i zabezpieczone.W Polsce przyjęło się, że do dokonania identyfikacji osoby należy wskazać przynajmniej 12 cech wspólnych występujących w materiale dowodowym, którym jest zabezpieczony ślad na miejscu zdarzenia i na porównawczym czyli na pobranym na specjalnej karcie od osoby podejrzewanej o popełnienie przestępstwa.Wydając opinię bierze się także pod uwagę rodzaj i częstotliwość występowania określonych cech.67.Sformułuj podstawowe pytania kierowane do Centralnej Registratury Daktyloskopijnej.W Centralnej Registraturze Daktyloskopijnej znajdują się karty daktyloskopijne osób podejrzanych o dopuszczenie się przestępstw umyślnych i ściganych z oskarżenia publicznego, osób o nieustalonej tożsamości lub próbujących ją ukryć.Zbiór ten jest utworzony według specjalnego systemu.Skorzystanie z tego zbioru umożliwia uzyskanie odpowiedzi na wiele rutynowych pytań a do podstawowych pytań kierowanych do Centralnej Registratury Daktyloskopijnej można zaliczyć: -kto pozostawił odbitki dowodowe na miejscu oględzin?; -czy odbitki dowodowe są zgodne ze śladami znalezionymi na miejscu zdarzenia?; -czy określona osoba była już wcześniej daktyloskopowana, kiedy, w związku z jaką sprawą i przez jaką jednostkę?; -czy poddana sprawdzeniu osoba posługuje się tymi samymi personaliami, które podawała wcześniej; -jaka jest tożsamość osoby, która nie jest w stanie podać swego nazwiska ze względu na np [ Pobierz całość w formacie PDF ]