Bruno Schulz Sklepy cynamonowe zbior

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.�w �kondor duży ptak występujący w Ameryce Południowej, drapieżnik i padlinożerca.�w �abnegacja brak troski o swój stan, wygląd i korzyści.�w t gruze grudka, zgrubienie.�w u hieratyczny tu: uroczysty.�w v przeto (daw.) więc, dlatego.�w w wró (daw.) wrosnąć.�w x migrena silny, punktowy ból głowy.�w y dewocja przesadna i ostentacyjna relig3ność.�x p w oczach tu: na widoku; na pokaz.�x �swawola (daw.) nieposłuszeństwo.no sc lz Sklepy cynamonowe (zbiór) 38opanowując wzbierający gniew, spytałem: Jaki sens mają w takim razie te wszystkieplotki i kłamstwa, które rozsiewasz o ojcu?Prawda, Kłamstwo, Ojciec,Lecz jej rysy, które w pierwszej chwili rozpadły się były w panice, zaczęły się znowuMatkaporządkować. Jakie kłamstwa? spytała, mrugając oczyma, które były puste, nalaneciemnym błękitem, bez białka. Znam je od Adeli rzekłem ale wiem, że pochoóąod ciebie; chcę wieóieć prawdę.Usta jej drżały lekko, zrenice, unikając mego wzroku, powędrowały w kąt oka.Nie kłamałam rzekła, a usta jej napęczniały i stały się małe zarazem.Uczułem�x �,że mnie kokietuje jak kobieta mężczyznę. Z tymi karakonami�x � to prawda samRobakprzecież pamiętasz& Zmieszała się.Pamiętałem w istocie tę inwazję karakonów, tenzalew czarnego rojowiska, które napełniało ciemność nocną pajęczą bieganiną.Wszystkieszpary pełne były drgających wąsów, każda szczelina mogła wystrzelić z nagła karakonem,z każdego pęknięcia podłogi mogła zlęgnąć się ta czarna błyskawica, lecąca oszalałym zyg-zakiem po podłoóe.Ach, ten óiki obłęd popłochu, pisany błyszczącą, czarną linią natablicy podłogi.Ach, te krzyki grozy ojca, skaczącego z krzesła na krzesło z óirytem�x tw ręku.Nie przyjmując jadła ani napoju, z wypiekami gorączki na twarzy, z konwulsją�x uwstrętu wrytą dookoła ust, ojciec mój zóiczał zupełnie.Jasne było, że tego napięcia nie-nawiści żaden organizm długo wytrzymać nie może.Straszliwa odraza zamieniła jegotwarz w stężałą maskę tragiczną, w której tylko zrenice, ukryte pod dolną powieką, leżałyna czatach, napięte jak cięciwy, w wiecznej podejrzliwości.Z óikim wrzaskiem zrywał sięnagle z sieóenia, leciał na oślep w kąt pokoju i już podnosił óiryt, na którym utkwionyogromny karakon przebierał rozpaczliwie gmatwaniną swych nóg.Adela przychoóiławówczas blademu ze zgrozy z pomocą i odbierała lancę wraz z utkwionym trofeum, aże-by ją utopić w cebrzyku�x v.Już wówczas jednak nie umiałbym powieóieć, czy obrazyte zaszczepiły mi opowiadania Adeli, czy też sam byłem ich świadkiem.Ojciec mój nieposiadał już wtedy tej siły odpornej, która zdrowych luói broni od fascynacji wstrętu.Zamiast odgraniczyć się od straszliwej siły atrakcyjnej�x w tej fascynacji, ojciec mój, wyda-ny na łup szału, wplątywał się w nią coraz baróiej.Smutne skutki nie dały długo na siebieczekać.Wnet pojawiły się pierwsze podejrzane znaki, które napełniły nas przerażeniemi smutkiem.Zachowanie ojca zmieniło się.Szał jego, euforia jego podniecenia przygasła.W ruchach i mimice jęły�x x się zdraóać znaki złego sumienia.Zaczął nas unikać.Kryłsię óień cały po kątach, w szafach, pod pierzyną.Wióiałem go nieraz, jak w zamyśleniuoglądał własne ręce, badał konsystencję skóry, paznokci, na których występować zaczęłyczarne plamy, błyszczące, czarne plamy, jak łuski karakona.Ojciec, Szaleństwo, NocW óień opierał się jeszcze ostatkami sił, walczył, ale w nocy fascynacja uderzałanań potężnymi atakami.Wióiałem go pózną nocą, w świetle lampy stojącej na podło-óe.Mój ojciec leżał na ziemi nagi, popstrzony czarnymi plamami totemu, pokreślonyliniami żeber, fantastycznym rysunkiem przeświecającej na zewnątrz anatomii, leżał naczworakach, opętany fascynacją awersji�x y , która go wciągała w głąb swych zawiłych dróg.Mój ojciec poruszał się wieloczłonkowym, skomplikowanym ruchem óiwnego rytuału,w którym ze zgrozą poznałem imitację ceremoniału karakoniego.Od tego czasu wyrzekliśmy się ojca.Podobieństwo do karakona występowało z dniemkażdym wyrazniej mój ojciec zamieniał się w karakona.Zaczęliśmy się przyzwyczajać do tego.Widywaliśmy go coraz rzaóiej, całymi tygo-dniami znikał góieś na swych karakonich drogach przestaliśmy go odróżniać, zlał sięw zupełności z tym czarnym niesamowitym plemieniem.Kto mógł powieóieć, czy żyłgóieś jeszcze w jakiejś szparze podłogi, czy przebiegał nocami pokoje, zaplątany w afe-ry karakonie, czy też był może mięóy tymi martwymi owadami, które Adela co ranaznajdowała brzuchem do góry leżące i najeżone nogami i które ze wstrętem brała naśmietniczkę i wyrzucała?�x �uczu em óiś: poczułem.�x �karakon karaluch.�x t óiryt (daw.) krótka włócznia.�x u konwulsja nagły, mimowolny skurcz mięśni.�x v cebrzyk (daw.) wiaderko.�x w si a atrakcyjna przyciąganie.�x x j (daw.) zacząć.�x y awersja odraza.no sc lz Sklepy cynamonowe (zbiór) 39Ojciec, Ptak, Podróż, A jednak powieóiałem zdetonowany�y p jestem pewny, że ten kondor toTajemnicaon. Matka spojrzała na mnie spod rzęs: Nie dręcz mnie, drogi mówiłam ci jużprzecież, że ojciec podróżuje jako komiwojażer�y � po kraju przecież wiesz, że czasemw nocy przyjeżdża do domu, ażeby przed świtem jeszcze dalej odjechać.WichuraBunt, Ciemność, DomTej długiej i pustej zimy obroóiła ciemność w naszym mieście ogromnym, stokrotnymuroóajem.Zbyt długo snadz nie sprzątano na strychach i w rupieciarniach, stłaczanogarnki na garnkach i flaszki na flaszkach, pozwalano narastać bez końca pustym bateriombutelek.Tam, w spalonych, wielobelkowych lasach strychów i dachów, ciemność zaczęła sięwyraóać i óiko fermentować.Tam zaczęły się te czarne sejmy garnków, te wiecowaniagadatliwe i puste, te bełkotliwe flaszkowania, bulgoty butli i baniek [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki