[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Umiarkowana interwencja państwa jest niezbędna w tych przypadkach, kiedy zawodzi wolna konkurencja.polityka fiskalna i świadczenie pomocy biedniejszym warstwom ludności dają pozytywny efekt społeczny i likwidują konflikty.Z dzisiejszej perspektywy wkład Pigou jest oceniany wysoko ze względu na wprowadzenie do ekonomii pojęć używanych obecnie szeroko do wyjaśnienia skutków ubocznych i szkód społecznych, wynikających z nie kontrolowanej działalności prywatnych właścicieli.W swoich publikacjach Pigou przytaczał liczne przykłady takich działań indywidualnych i grupowych, które dawały zyski kosztem pogorszenia dobrobytu innych.Wskazywał na: konieczność wykrywania sprzeczności między prywatnym a społecznym produktem netto; pozycję osób i instytucji korzystających z dóbr publicznych bez ponoszenia nakładów; szkody społeczne wyrządzane przez prywatne przedsiębiorstwa, które rabunkowo eksploatują bogactwa naturalne.28.T.Veblena teoria ekonomiczna: krytyka ekonomii neoklasycznej i teoria rozwoju gospodarczegoThorstein Veblen krytykował marginalistyczny kierunek analiz w ekonomii.Zajmował się głównie badaniem procesów zachodzących w gospodarce USA, m.in.zmianami wielkości przedsiębiorstw w formie spółek akcyjnych i cyklicznymi załamaniami koniunktury.Poddał krytyce teorie ekonomiczne oparte za założeniu homo oeconomicus.Za główne zadanie ekonomii uważał badanie współczesnych instytucji.Cywilizację ujmował jako system instytucji społecznych.Kapitalizm określał jako "kulturę pieniężną" a zysk uznawał za motyw działania ludzkiego właściwy systemowi kapitalistycznemu.Jego krytyka "kultury pieniężnej" obejmowała wyłącznie "klasę próżniaczą" - bankierów, spekulantów, itp.Dowodził, że rozwój gospodarczy dokonuje się poprzez konflikt przeciwstawnych sił - technologii i instytucji.Wg Veblena ortodoksyjna ekonomia neoklasyczna charakteryzuje się podejściem "taksonicznym" tj.zajmuje się klasyfikowaniem i systematyzacją zjawisk zgodnych z prawami natury i oddziałujących z zewnątrz na system gospodarczy.Człowiek i cały system społeczny nie napędzają mechanizmu tej gospodarki, są biernym czynnikiem w narzuconych z zewnątrz działaniach.Veblen pragnie wyjaśnić przemiany - ewolucyjne w swej istocie - pewnymi cechami człowieka społecznego i żyjącego w określonej kulturze.29.Neoinstytucjonalizm; J.K.GalbraithNeoinstytucjonalizm odrodził się z instytucjonalizmu w latach 50 tych.Jego przedstawicielem jest John Kenneth Galbraith.Jego prace zawierają głęboką analizę gospodarki amerykańskiej i szeroką refleksję historyczno-społeczną, utrzymaną w duchu ekonomiki ewolucyjnej / neoinstytucjonalizm /.Galbraith dowodził, że wprawdzie kapitalizm amerykański rozwiązał problem maksymalizacji produkcji dóbr, ale zaniedbał sferę usług publicznych, niezbędnych do prawdziwego dobrobytu.Z ducha veblenizmu Galbraith wywiódł pojęcie "technostruktura" jako nowej instytucji społecznej, która odzwierciedla relacje grup menedżerskich, dysponujących doświadczeniem, wiedzą i zdolnościami organizatorskimi.Instytucjonalizm nie chce likwidować ustroju ani dokonywać w nim radykalnych zmian.Proponuje doskonalić istniejący układ gospodarki mieszanej, w której działają dwa sektory - planujący i rynkowy.Pierwszy tworzą wielkie korporacje, których liczba w Stanach Zjednoczonych wynosi ok.1 tyś.Sektor rynkowy to co najmniej 12 mln.średnich i małych firm, działających dość żywiołowo.Megakorporacja jest tworem pośrednim między przedsiębiorstwem prywatnym a instytucja publiczną i może administrować znaczną częścią podaży i popytu, stając się samoczynnym regulatorem.Jeżeli w działaniach takich korporacji wystąpi trend niezgodny z celami społecznymi, to państwo musi ingerować.Instytucjonaliści wskazują na taką konieczność ze względu na zjawiska bezrobocia, inflacji, stagflacji i deficytu w bilansie płatniczym [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl przylepto3.keep.pl
.Umiarkowana interwencja państwa jest niezbędna w tych przypadkach, kiedy zawodzi wolna konkurencja.polityka fiskalna i świadczenie pomocy biedniejszym warstwom ludności dają pozytywny efekt społeczny i likwidują konflikty.Z dzisiejszej perspektywy wkład Pigou jest oceniany wysoko ze względu na wprowadzenie do ekonomii pojęć używanych obecnie szeroko do wyjaśnienia skutków ubocznych i szkód społecznych, wynikających z nie kontrolowanej działalności prywatnych właścicieli.W swoich publikacjach Pigou przytaczał liczne przykłady takich działań indywidualnych i grupowych, które dawały zyski kosztem pogorszenia dobrobytu innych.Wskazywał na: konieczność wykrywania sprzeczności między prywatnym a społecznym produktem netto; pozycję osób i instytucji korzystających z dóbr publicznych bez ponoszenia nakładów; szkody społeczne wyrządzane przez prywatne przedsiębiorstwa, które rabunkowo eksploatują bogactwa naturalne.28.T.Veblena teoria ekonomiczna: krytyka ekonomii neoklasycznej i teoria rozwoju gospodarczegoThorstein Veblen krytykował marginalistyczny kierunek analiz w ekonomii.Zajmował się głównie badaniem procesów zachodzących w gospodarce USA, m.in.zmianami wielkości przedsiębiorstw w formie spółek akcyjnych i cyklicznymi załamaniami koniunktury.Poddał krytyce teorie ekonomiczne oparte za założeniu homo oeconomicus.Za główne zadanie ekonomii uważał badanie współczesnych instytucji.Cywilizację ujmował jako system instytucji społecznych.Kapitalizm określał jako "kulturę pieniężną" a zysk uznawał za motyw działania ludzkiego właściwy systemowi kapitalistycznemu.Jego krytyka "kultury pieniężnej" obejmowała wyłącznie "klasę próżniaczą" - bankierów, spekulantów, itp.Dowodził, że rozwój gospodarczy dokonuje się poprzez konflikt przeciwstawnych sił - technologii i instytucji.Wg Veblena ortodoksyjna ekonomia neoklasyczna charakteryzuje się podejściem "taksonicznym" tj.zajmuje się klasyfikowaniem i systematyzacją zjawisk zgodnych z prawami natury i oddziałujących z zewnątrz na system gospodarczy.Człowiek i cały system społeczny nie napędzają mechanizmu tej gospodarki, są biernym czynnikiem w narzuconych z zewnątrz działaniach.Veblen pragnie wyjaśnić przemiany - ewolucyjne w swej istocie - pewnymi cechami człowieka społecznego i żyjącego w określonej kulturze.29.Neoinstytucjonalizm; J.K.GalbraithNeoinstytucjonalizm odrodził się z instytucjonalizmu w latach 50 tych.Jego przedstawicielem jest John Kenneth Galbraith.Jego prace zawierają głęboką analizę gospodarki amerykańskiej i szeroką refleksję historyczno-społeczną, utrzymaną w duchu ekonomiki ewolucyjnej / neoinstytucjonalizm /.Galbraith dowodził, że wprawdzie kapitalizm amerykański rozwiązał problem maksymalizacji produkcji dóbr, ale zaniedbał sferę usług publicznych, niezbędnych do prawdziwego dobrobytu.Z ducha veblenizmu Galbraith wywiódł pojęcie "technostruktura" jako nowej instytucji społecznej, która odzwierciedla relacje grup menedżerskich, dysponujących doświadczeniem, wiedzą i zdolnościami organizatorskimi.Instytucjonalizm nie chce likwidować ustroju ani dokonywać w nim radykalnych zmian.Proponuje doskonalić istniejący układ gospodarki mieszanej, w której działają dwa sektory - planujący i rynkowy.Pierwszy tworzą wielkie korporacje, których liczba w Stanach Zjednoczonych wynosi ok.1 tyś.Sektor rynkowy to co najmniej 12 mln.średnich i małych firm, działających dość żywiołowo.Megakorporacja jest tworem pośrednim między przedsiębiorstwem prywatnym a instytucja publiczną i może administrować znaczną częścią podaży i popytu, stając się samoczynnym regulatorem.Jeżeli w działaniach takich korporacji wystąpi trend niezgodny z celami społecznymi, to państwo musi ingerować.Instytucjonaliści wskazują na taką konieczność ze względu na zjawiska bezrobocia, inflacji, stagflacji i deficytu w bilansie płatniczym [ Pobierz całość w formacie PDF ]