[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Dlatego też uchodził w młodości zadowcipnego.Po śmierci Gety część żołnierzy, której nie przekupiono, ze smut-kiem przyjęła wiadomość o zabójstwie, wszyscy bowiem mówili, żeprzyrzekli wierność dwóm synom i dwóm powinni jej dochować; pozamknięciu bram długo nie wpuszczano cesarza do obozu.Basjanusnie mógł powrócić do Rzymu, dopóki nie wyrzucili z siebie żalu z po-wodu śmierci Gety, dopóki nie uspokoiły się umysły żołnierzy i do-póki nie obdarzono ich hojnie pieniędzmi.Potem zgładzono Papi-niana i wielu innych ludzi, ponieważ doradzali zgodę albo byli stron-nikami Gety; mężów obydwu stanów mordowano w łazniach, w cza-sie uczt i w miejscach publicznych, a samego Papiniana zabito topo-rem, przy czym Basjanus zganił mordercę, że nie użył miecza.Doszłowreszcie do buntu żołnierzy znajdujących się w Rzymie; Basjanusz trudem uspokoił ich dzięki swojej stanowczości, ich trybuna zaśwedług jednych zamordowano, według innych skazano na wygnanie.Sam do tego stopnia zdjęty był przerażeniem, że nawet do gmachusenatu przyszedł w pancerzu pod szatą senatora i tak zdawał spra-wę ze swego czynu i śmierci Gety.Właśnie wtedy syn Pertinaksa,Helwiusz Pertinaks, także zamordowany potem przez Basjana, zwró-cił się podobno do pretora Faustyna, który składając Basjanowi życze-nia powiedział: Największy zwycięzca Sarmatów i największy zwy-cięzca Partów" i rzekł: Dodaj: największy zwycięzca Getów"; mia-ło to oznaczać: Gotów.Słowa te zapadły głęboko w serce Basjana, copotwierdziło pózniej zabójstwo Pertinaksa i nie tylko Pertinaksa;także morderstwa popełniane wszędzie i bez powodu na innych.Helwiusza podejrzewał też o dążenie do władzy, ponieważ wszyscy go kochali i był synem cesarza Pertinaksa.Nie było to wówczas bez-pieczne dla żadnego prywatnego człowieka.Pogrzeb Gety był podobno bardziej uroczysty, niż przystało natego kto jak się wydawało zginął z ręki brata.Pochowanow grobowcu przodków, to jest w grobowcu Sewera, zbudowanymna wzór Septizonium i znajdującym się przy bramie na prawo przydrodze Appijskiej; Sewer polecił go upiększyć jeszcze za swego życia.Basjanus chciał także zgładzić matkę Gety, a swoją macochę, ponie-waż opłakiwała brata, oraz kobiety, które zobaczył we łzach, gdywrócił z senatu.Oprócz tego Antoninus odznaczał się takim okru-cieństwem, że ludziom przeznaczonym na śmierć okazywał szczególnewzględy; dlatego więcej obawiano się jego pochlebstwa niż gniewu.Bez wątpienia wszystkim wydawało się to dziwne, że ile razywspomniał imię, zobaczył wizerunek lub posąg Gety, tyle razy pła-kał nad jego śmiercią.Tak wielka zaś była zmienność charakteruAntonina Basjana i taka żądza zbrodni, że kazał mordować zarównozwolenników, jak i nieprzyjaciół Gety kogo tylko przypadekpostawił na jego drodze.Tym większy był żal za Getą. Juliusz KapitolinusOPILIUSZ MAKRYNUS164 r. 218 r.Imperator Caesar Marcus Opellius Macrinus AugustusBiografie cesarzy, jedynowładców czy Cezarów, którzy krótko pano-wali, są nieznane; nie warto bowiem powtarzać tego, co się mówio ich życiu prywatnym, ponieważ w ogóle nie znano by ich, gdybynie ubiegali się o władzę, ani też nie można dużo powiedzieć o ichrządach, gdyż niedługo je sprawowali; ja jednak wydobędę na światłodzienne rzeczy zaczerpnięte z różnych historyków, i to takie, którebędą zasługiwały na pamięć.Każdy bowiem dokonał czegoś, co wartoopisać.Lecz obowiązkiem tego, kto zaczął pisać biografie innych,1jest przedstawić sprawy godne poznania.Juniusz Kordus chciałwprawdzie wydać biografie cesarzy, których uważał za mniej zna-nych, ale niewiele dokazał.Znalazł bowiem wiadomości nielicznei niewarte wzmianki, przy czym oświadczył, iż opowie najdrobniejszeszczegóły, jak gdyby o Trajanie, Piusie lub Marku należało wie-dzieć, ile razy występowali publicznie, kiedy urozmaicali pożywie-nie, kiedy zmieniali szaty i kogo kiedy wynieśli na wyższe stanowi-ska [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl przylepto3.keep.pl
.Dlatego też uchodził w młodości zadowcipnego.Po śmierci Gety część żołnierzy, której nie przekupiono, ze smut-kiem przyjęła wiadomość o zabójstwie, wszyscy bowiem mówili, żeprzyrzekli wierność dwóm synom i dwóm powinni jej dochować; pozamknięciu bram długo nie wpuszczano cesarza do obozu.Basjanusnie mógł powrócić do Rzymu, dopóki nie wyrzucili z siebie żalu z po-wodu śmierci Gety, dopóki nie uspokoiły się umysły żołnierzy i do-póki nie obdarzono ich hojnie pieniędzmi.Potem zgładzono Papi-niana i wielu innych ludzi, ponieważ doradzali zgodę albo byli stron-nikami Gety; mężów obydwu stanów mordowano w łazniach, w cza-sie uczt i w miejscach publicznych, a samego Papiniana zabito topo-rem, przy czym Basjanus zganił mordercę, że nie użył miecza.Doszłowreszcie do buntu żołnierzy znajdujących się w Rzymie; Basjanusz trudem uspokoił ich dzięki swojej stanowczości, ich trybuna zaśwedług jednych zamordowano, według innych skazano na wygnanie.Sam do tego stopnia zdjęty był przerażeniem, że nawet do gmachusenatu przyszedł w pancerzu pod szatą senatora i tak zdawał spra-wę ze swego czynu i śmierci Gety.Właśnie wtedy syn Pertinaksa,Helwiusz Pertinaks, także zamordowany potem przez Basjana, zwró-cił się podobno do pretora Faustyna, który składając Basjanowi życze-nia powiedział: Największy zwycięzca Sarmatów i największy zwy-cięzca Partów" i rzekł: Dodaj: największy zwycięzca Getów"; mia-ło to oznaczać: Gotów.Słowa te zapadły głęboko w serce Basjana, copotwierdziło pózniej zabójstwo Pertinaksa i nie tylko Pertinaksa;także morderstwa popełniane wszędzie i bez powodu na innych.Helwiusza podejrzewał też o dążenie do władzy, ponieważ wszyscy go kochali i był synem cesarza Pertinaksa.Nie było to wówczas bez-pieczne dla żadnego prywatnego człowieka.Pogrzeb Gety był podobno bardziej uroczysty, niż przystało natego kto jak się wydawało zginął z ręki brata.Pochowanow grobowcu przodków, to jest w grobowcu Sewera, zbudowanymna wzór Septizonium i znajdującym się przy bramie na prawo przydrodze Appijskiej; Sewer polecił go upiększyć jeszcze za swego życia.Basjanus chciał także zgładzić matkę Gety, a swoją macochę, ponie-waż opłakiwała brata, oraz kobiety, które zobaczył we łzach, gdywrócił z senatu.Oprócz tego Antoninus odznaczał się takim okru-cieństwem, że ludziom przeznaczonym na śmierć okazywał szczególnewzględy; dlatego więcej obawiano się jego pochlebstwa niż gniewu.Bez wątpienia wszystkim wydawało się to dziwne, że ile razywspomniał imię, zobaczył wizerunek lub posąg Gety, tyle razy pła-kał nad jego śmiercią.Tak wielka zaś była zmienność charakteruAntonina Basjana i taka żądza zbrodni, że kazał mordować zarównozwolenników, jak i nieprzyjaciół Gety kogo tylko przypadekpostawił na jego drodze.Tym większy był żal za Getą. Juliusz KapitolinusOPILIUSZ MAKRYNUS164 r. 218 r.Imperator Caesar Marcus Opellius Macrinus AugustusBiografie cesarzy, jedynowładców czy Cezarów, którzy krótko pano-wali, są nieznane; nie warto bowiem powtarzać tego, co się mówio ich życiu prywatnym, ponieważ w ogóle nie znano by ich, gdybynie ubiegali się o władzę, ani też nie można dużo powiedzieć o ichrządach, gdyż niedługo je sprawowali; ja jednak wydobędę na światłodzienne rzeczy zaczerpnięte z różnych historyków, i to takie, którebędą zasługiwały na pamięć.Każdy bowiem dokonał czegoś, co wartoopisać.Lecz obowiązkiem tego, kto zaczął pisać biografie innych,1jest przedstawić sprawy godne poznania.Juniusz Kordus chciałwprawdzie wydać biografie cesarzy, których uważał za mniej zna-nych, ale niewiele dokazał.Znalazł bowiem wiadomości nielicznei niewarte wzmianki, przy czym oświadczył, iż opowie najdrobniejszeszczegóły, jak gdyby o Trajanie, Piusie lub Marku należało wie-dzieć, ile razy występowali publicznie, kiedy urozmaicali pożywie-nie, kiedy zmieniali szaty i kogo kiedy wynieśli na wyższe stanowi-ska [ Pobierz całość w formacie PDF ]