[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.llRozpoczęcie realizacji zlecenia komórkowego linii 2 powoduje stopniowe opróżnianie pojemników z kanbanami poboru między liniami 1 i 2 (i napełnianie pojemników z kanbanami zleceniowymi za linią 2).llOpróżnienie pojemnika między liniami 1 i 2 powoduje odczepienie od niego kanbana poboru i włożenie go do odpowiedniego zasobnika oraz pobranie kanbana zleceniowego z zasobnika i przyczepienie go do właśnie opróżnionego pojemnika.Stan tego kanbana nie zmienia się do chwili wystawienia odpowiedniego zlecenia komórkowego dla linii 1.llDo kanbana zleceniowego za linią 1 zostaje wpisane zlecenie komórkowe, po czym pojemnik oczekuje na rozpoczęcie realizacji tego zlecenia.Odpowiada to krokowi 1 dla linii 2.llPo rozpoczęciu realizacji zlecenia komórkowego linii 1 w pewnym momencie rozpoczyna się napełnianie rozpatrywanego pustego pojemnika za linią 1.llNapełnienie pojemnika między liniami 1 i 2 powoduje odczepienie od niego kanbana zleceniowego i włożenie go do odpowiedniego zasobnika oraz pobranie kanbana poboru z zasobnika i przyczepienie go do właśnie napełnionego pojemnika.Stan tego kanbana nie zmienia się do chwili wystawienia odpowiedniego zlecenia dla linii 2 (co odpowiada przejściu do kroku 1).lAnalogicznie zorganizowany jest obieg kanbanów między wszystkimi kolejnymi liniami.Zapotrzebowanie na produkty finalne jest formalnie zgłaszane przez wpisanie go do odpowiedniej liczby kanbanów poboru za ostatnią linią (krok 1).Wynika stąd, że wielkością wiodącą dla systemu Kanban jest nadrzędny harmonogram produkcji.Jednak jednorazowo zgłoszone zapotrzebowanie na produkty finalne nie może przekraczać aktualnego zapasu w pełnych pojemnikach za ostatnia linią.Zlecenia zaopatrzeniowe są wystawiane na początku czwartego kroku cyklu obiegu kanbanów przed pierwszą linią systemu (rys.3.1.1.).Uwzględnia on możliwość grupowania kanbanów w celu wystawienia zlecenia komórkowego o wielkości większej niż rozmiar pojemnika, co jest istotne w przypadku linii produkcyjnych z przezbrojeniami.W prostszych opisach algorytmu Kanban, przyjmuje się, że zlecenia komórkowe mają wielkość równą zawartości pojemnika i są wykonywane w kolejności zgodnej z regułą FIFO.Przy tym milcząco zakłada się, że czas przezbrojenia jest pomijalny.Skracanie czasów przezbrojeń jest jednym z postulatów metody JIT.Algorytm Kanban w przedstawionej postaci, a tym bardziej w prostszych wersjach, może działać tylko przy założeniu, że między dwiema kolejnymi liniami produkcyjnymi przepływa tylko jeden produkt po tylko jednej marszrucie.Jeśli produktów jest więcej lub niektóre z nich mogą być wytwarzane na różnych marszrutach roboczych (rys.3.1.2.), to algorytm Kanban musi być stosowany oddzielnie dla każdej z dopuszczalnych tras przepływu materiałów między sąsiednimi liniami produkcyjnymi.Ponieważ z każdą trasą związany jest zapas produkcji w toku, potrzebny tu jest kompromis między dążeniami do zwiększenia elastyczności systemu i do obniżenia kosztów magazynowania.W przykładowym systemie z rys.3.1.2.produkt B ma 4 dopuszczalne marszruty robocze.Półprodukt B ma 4 trasy pojemników z kanabanami, natomiast produkt B ma ich 5, z których 3 prowadzą do marszruty produktu C, a 2 do marszruty produktu D.Rys.3.1.2.Przykładowe trasy pojemników z kanbanami na dopuszczalnych marszrutach roboczych i miedzy marszrutami różnych produktówŹródło: „Zarządzanie, jakość, logistyka” pod redakcją mgr inż.Mieczysława JagodzińskiegoWidać więc, że w metodzie JIT, podobnie jak w metodzie MRP II, aby móc wyznaczyć zlecenia komórkowe należy wcześniej skonstruować sieć dopuszczalnych marszrut roboczych.Zlecenia komórkowe w obu przypadkach mają identyczną strukturę.Różnica polega na tym, że w metodzie MRP II do zleceń komórkowych dochodzi się poprzez analizę zleceń roboczych, natomiast w metodzie JIT zlecenia te są bezpośrednio wyznaczane przez algorytm Kanban działający na trasach ruchu pojemników leżących za daną marszrutą komórkową.Ponieważ są to takie same zlecenia komórkowe, do wykazania tezy 1 wystarczy przedstawić model OHLP, w którym część ograniczeń reprezentuje te zlecenia. lPRZYKŁADY ZASTOSOWANIA SYSTEMU JIT W PRAKTYCElJednym z najbardziej znanych przykładów stosowania metody JIT są zakłady Toyoty [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl przylepto3.keep.pl
.llRozpoczęcie realizacji zlecenia komórkowego linii 2 powoduje stopniowe opróżnianie pojemników z kanbanami poboru między liniami 1 i 2 (i napełnianie pojemników z kanbanami zleceniowymi za linią 2).llOpróżnienie pojemnika między liniami 1 i 2 powoduje odczepienie od niego kanbana poboru i włożenie go do odpowiedniego zasobnika oraz pobranie kanbana zleceniowego z zasobnika i przyczepienie go do właśnie opróżnionego pojemnika.Stan tego kanbana nie zmienia się do chwili wystawienia odpowiedniego zlecenia komórkowego dla linii 1.llDo kanbana zleceniowego za linią 1 zostaje wpisane zlecenie komórkowe, po czym pojemnik oczekuje na rozpoczęcie realizacji tego zlecenia.Odpowiada to krokowi 1 dla linii 2.llPo rozpoczęciu realizacji zlecenia komórkowego linii 1 w pewnym momencie rozpoczyna się napełnianie rozpatrywanego pustego pojemnika za linią 1.llNapełnienie pojemnika między liniami 1 i 2 powoduje odczepienie od niego kanbana zleceniowego i włożenie go do odpowiedniego zasobnika oraz pobranie kanbana poboru z zasobnika i przyczepienie go do właśnie napełnionego pojemnika.Stan tego kanbana nie zmienia się do chwili wystawienia odpowiedniego zlecenia dla linii 2 (co odpowiada przejściu do kroku 1).lAnalogicznie zorganizowany jest obieg kanbanów między wszystkimi kolejnymi liniami.Zapotrzebowanie na produkty finalne jest formalnie zgłaszane przez wpisanie go do odpowiedniej liczby kanbanów poboru za ostatnią linią (krok 1).Wynika stąd, że wielkością wiodącą dla systemu Kanban jest nadrzędny harmonogram produkcji.Jednak jednorazowo zgłoszone zapotrzebowanie na produkty finalne nie może przekraczać aktualnego zapasu w pełnych pojemnikach za ostatnia linią.Zlecenia zaopatrzeniowe są wystawiane na początku czwartego kroku cyklu obiegu kanbanów przed pierwszą linią systemu (rys.3.1.1.).Uwzględnia on możliwość grupowania kanbanów w celu wystawienia zlecenia komórkowego o wielkości większej niż rozmiar pojemnika, co jest istotne w przypadku linii produkcyjnych z przezbrojeniami.W prostszych opisach algorytmu Kanban, przyjmuje się, że zlecenia komórkowe mają wielkość równą zawartości pojemnika i są wykonywane w kolejności zgodnej z regułą FIFO.Przy tym milcząco zakłada się, że czas przezbrojenia jest pomijalny.Skracanie czasów przezbrojeń jest jednym z postulatów metody JIT.Algorytm Kanban w przedstawionej postaci, a tym bardziej w prostszych wersjach, może działać tylko przy założeniu, że między dwiema kolejnymi liniami produkcyjnymi przepływa tylko jeden produkt po tylko jednej marszrucie.Jeśli produktów jest więcej lub niektóre z nich mogą być wytwarzane na różnych marszrutach roboczych (rys.3.1.2.), to algorytm Kanban musi być stosowany oddzielnie dla każdej z dopuszczalnych tras przepływu materiałów między sąsiednimi liniami produkcyjnymi.Ponieważ z każdą trasą związany jest zapas produkcji w toku, potrzebny tu jest kompromis między dążeniami do zwiększenia elastyczności systemu i do obniżenia kosztów magazynowania.W przykładowym systemie z rys.3.1.2.produkt B ma 4 dopuszczalne marszruty robocze.Półprodukt B ma 4 trasy pojemników z kanabanami, natomiast produkt B ma ich 5, z których 3 prowadzą do marszruty produktu C, a 2 do marszruty produktu D.Rys.3.1.2.Przykładowe trasy pojemników z kanbanami na dopuszczalnych marszrutach roboczych i miedzy marszrutami różnych produktówŹródło: „Zarządzanie, jakość, logistyka” pod redakcją mgr inż.Mieczysława JagodzińskiegoWidać więc, że w metodzie JIT, podobnie jak w metodzie MRP II, aby móc wyznaczyć zlecenia komórkowe należy wcześniej skonstruować sieć dopuszczalnych marszrut roboczych.Zlecenia komórkowe w obu przypadkach mają identyczną strukturę.Różnica polega na tym, że w metodzie MRP II do zleceń komórkowych dochodzi się poprzez analizę zleceń roboczych, natomiast w metodzie JIT zlecenia te są bezpośrednio wyznaczane przez algorytm Kanban działający na trasach ruchu pojemników leżących za daną marszrutą komórkową.Ponieważ są to takie same zlecenia komórkowe, do wykazania tezy 1 wystarczy przedstawić model OHLP, w którym część ograniczeń reprezentuje te zlecenia. lPRZYKŁADY ZASTOSOWANIA SYSTEMU JIT W PRAKTYCElJednym z najbardziej znanych przykładów stosowania metody JIT są zakłady Toyoty [ Pobierz całość w formacie PDF ]