[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Plemiona te chowają swych zmarłych chwilowo.Kotowie wPołudniowych Indiach spalają większość ciała, lecz zachowują część czaszki.170Prawdziwy pogrzeb następuje dopiero pózniej, kiedy uznaje się, \e dusza postanowiłaostatecznie odejść z ciała.Podczas tego okresu czekania uwa\a się, \e osoba zmarłajest obecna wśród " \ywych.Kotowie przyznają osobie zmarłej status społeczny a\ do chwili jej pogrzebu.Jeśli \ona zmarłego zajdzie w cią\ę po jego śmierci klinicznej, aleprzed pogrzebem, to dziecko uznane jest za jego, nosi jego nazwisko i dzieli z nim klani majątek.Społeczności te widzą biologiczną ró\nicę pomiędzy śmiercią a stanem got".W naszej kulturze powszechnie uwa\a się, \e śmierć jest natychmiastowa.Pogrzebyzaś urządza się w dwa lub trzy dni po śmierci zmarłego jedynie w celu poczynieniakoniecznych przygotowań oraz umo\liwienia zebrania się krewnych i znajomych.Fakt,\e jesteśmy w tym przekonaniu nieomal zupełnie odosobnieni, i \e zaledwie paręinnych kultur traktuje śmierć z taką precyzją, nie mo\e być przypadkowy.Niekiedynawet my nie jesteśmy pewni naszych przekonań.Sposób, w jaki potraktowano ciałoStalina, w związku ze zmianą oficjalnej opinii w Związku Radzieckim, jest doskonałymprzykładem ilustrującym ambiwalentny stosunek do śmierci nawet w materialistycznymspołeczeństwie.284 Charakter większości pogrzebowych obrządków jasno wskazuje nato, \e ich uczestnicy traktują zmarłych jako nadal \yjących, wobec których nale\yprzedsięwziąć określone środki ostro\ności, aby upewnić się, i\ nie będą się wałęsaćpośród \ywych.Obrządki pogrzebowe pełnią zatem dwie funkcje z jednej stronyutrzymują Zmarłych przy \yciu, z drugiej zaś trzymają ich z daleka od \ywych.Hinduskie obyczaje palenia zwłok mają głównie na celu zmuszenie ducha zmarłejosoby do podjęcia wędrówki w stosowne miejsce.Egipcjanie u\ywali kunsztownychzabiegów, aby zmusić zmarłych do pozostania w swoich grobowcach, zaopatrując ichwe wszystkie mo\liwe przedmioty, jakie mogłyby im tam być potrzebne.Po pogrzebieczłonka indiańskiego plemienia Hopi, jego krewny czeka jakiś czas przy leśnym grobie,po czym symbolicznie zaciera ślad szlaku wiodącego do wioski, Nakreślając na nimwęglem drzewnym poprzeczne linie.25 D Punktem kulminacyjnym pogrzebu wplemieniu Kota jest roztrzaskanie naczynia na obszarze kremacji, po czym ka\dy zuczestników uroczystości biegnie prędko do wioski nie oglądając się więcej za siebie.śywi podą\ają w jedną stronę, a umarli w drugą.Rytuał ten jest jak się zdaje skuteczny, gdy\ \adna wspólnota tego szczepu nigdy nie była prześladowana przezduchy.Wyraziste postrzeganie ró\nicy pomiędzy \yciem a śmiercią, które cechuje naszobecny stosunek do tego problemu, zaczęło się przypuszczalnie w okresieśredniowiecza.Czternastowieczna Europa była trapiona przez więcej katastrof, zaraz,wojen i epidemii ni\ kiedykolwiek jakakolwiek inna część świata.Przechodząca przezcały kontynent d\uma przyniosła ogrom cierpień, delirium i śmierć jednej czwartejludności ziemi.Głód pokrył drogi trupami, a pozostawionych i zapomnianych wwięzieniach ludzi zmusił do po\erania się nawzajem.Napady Tatarów i wyprawykrzy\owe zdziesiątkowały społeczności ju\ i tak wycieńczone epidemiami, po\arami,wstrząsami ziemi.Resztą natomiast zajęła się Inkwizycja.W okresie tamtego stuleciaśmierć była problemem centralnym: \ywym, intensywnym i powszechnym.Nie mo\nabyło zignorować ani jej, ani związanych z nią okropności, tote\ nastąpiło obsesyjnezainteresowanie tematem śmierci.Jedynym sposobem zaradzenia ogólnemuprzera\eniu była reakcja emocjonalna, która filozofom, artystom, dramaturgom,poetom oraz zwyczajnym ludziom kazała odgrywać i ucieleśniać śmierć po to, abycałkowicie oswoić się z tą ponurą postacią.Malarstwo, rzezba, karykatura i folklorprzyczyniły się do uznania i traktowania śmierci jako powszechnego zjawiska, a tak\edo pomniejszenia związanego z nią uczucia strachu.Gdyby śmierć znalazła sięwówczas wśród tematów zakazanych, to psychologiczne napięcie byłoby dla jednostkinie do zniesienia.Kiedy kryzys minął, zainteresowanie śmiercią straciło swą intensywność.Wszelako dodzisiaj pozostał nam związany ze śmiercią niepokój.Dalej jesteśmy skłonni widzieć jąjako zjawisko samo w sobie, którego nale\y się bać i które trzeba jak najdłu\ejodsuwać od siebie.W naszym społeczeństwie strach przed śmiercią ma niewielewspólnego z osobistym doświadczeniem.Większość z nas nigdy nie widziałamartwego ciała [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl przylepto3.keep.pl
.Plemiona te chowają swych zmarłych chwilowo.Kotowie wPołudniowych Indiach spalają większość ciała, lecz zachowują część czaszki.170Prawdziwy pogrzeb następuje dopiero pózniej, kiedy uznaje się, \e dusza postanowiłaostatecznie odejść z ciała.Podczas tego okresu czekania uwa\a się, \e osoba zmarłajest obecna wśród " \ywych.Kotowie przyznają osobie zmarłej status społeczny a\ do chwili jej pogrzebu.Jeśli \ona zmarłego zajdzie w cią\ę po jego śmierci klinicznej, aleprzed pogrzebem, to dziecko uznane jest za jego, nosi jego nazwisko i dzieli z nim klani majątek.Społeczności te widzą biologiczną ró\nicę pomiędzy śmiercią a stanem got".W naszej kulturze powszechnie uwa\a się, \e śmierć jest natychmiastowa.Pogrzebyzaś urządza się w dwa lub trzy dni po śmierci zmarłego jedynie w celu poczynieniakoniecznych przygotowań oraz umo\liwienia zebrania się krewnych i znajomych.Fakt,\e jesteśmy w tym przekonaniu nieomal zupełnie odosobnieni, i \e zaledwie paręinnych kultur traktuje śmierć z taką precyzją, nie mo\e być przypadkowy.Niekiedynawet my nie jesteśmy pewni naszych przekonań.Sposób, w jaki potraktowano ciałoStalina, w związku ze zmianą oficjalnej opinii w Związku Radzieckim, jest doskonałymprzykładem ilustrującym ambiwalentny stosunek do śmierci nawet w materialistycznymspołeczeństwie.284 Charakter większości pogrzebowych obrządków jasno wskazuje nato, \e ich uczestnicy traktują zmarłych jako nadal \yjących, wobec których nale\yprzedsięwziąć określone środki ostro\ności, aby upewnić się, i\ nie będą się wałęsaćpośród \ywych.Obrządki pogrzebowe pełnią zatem dwie funkcje z jednej stronyutrzymują Zmarłych przy \yciu, z drugiej zaś trzymają ich z daleka od \ywych.Hinduskie obyczaje palenia zwłok mają głównie na celu zmuszenie ducha zmarłejosoby do podjęcia wędrówki w stosowne miejsce.Egipcjanie u\ywali kunsztownychzabiegów, aby zmusić zmarłych do pozostania w swoich grobowcach, zaopatrując ichwe wszystkie mo\liwe przedmioty, jakie mogłyby im tam być potrzebne.Po pogrzebieczłonka indiańskiego plemienia Hopi, jego krewny czeka jakiś czas przy leśnym grobie,po czym symbolicznie zaciera ślad szlaku wiodącego do wioski, Nakreślając na nimwęglem drzewnym poprzeczne linie.25 D Punktem kulminacyjnym pogrzebu wplemieniu Kota jest roztrzaskanie naczynia na obszarze kremacji, po czym ka\dy zuczestników uroczystości biegnie prędko do wioski nie oglądając się więcej za siebie.śywi podą\ają w jedną stronę, a umarli w drugą.Rytuał ten jest jak się zdaje skuteczny, gdy\ \adna wspólnota tego szczepu nigdy nie była prześladowana przezduchy.Wyraziste postrzeganie ró\nicy pomiędzy \yciem a śmiercią, które cechuje naszobecny stosunek do tego problemu, zaczęło się przypuszczalnie w okresieśredniowiecza.Czternastowieczna Europa była trapiona przez więcej katastrof, zaraz,wojen i epidemii ni\ kiedykolwiek jakakolwiek inna część świata.Przechodząca przezcały kontynent d\uma przyniosła ogrom cierpień, delirium i śmierć jednej czwartejludności ziemi.Głód pokrył drogi trupami, a pozostawionych i zapomnianych wwięzieniach ludzi zmusił do po\erania się nawzajem.Napady Tatarów i wyprawykrzy\owe zdziesiątkowały społeczności ju\ i tak wycieńczone epidemiami, po\arami,wstrząsami ziemi.Resztą natomiast zajęła się Inkwizycja.W okresie tamtego stuleciaśmierć była problemem centralnym: \ywym, intensywnym i powszechnym.Nie mo\nabyło zignorować ani jej, ani związanych z nią okropności, tote\ nastąpiło obsesyjnezainteresowanie tematem śmierci.Jedynym sposobem zaradzenia ogólnemuprzera\eniu była reakcja emocjonalna, która filozofom, artystom, dramaturgom,poetom oraz zwyczajnym ludziom kazała odgrywać i ucieleśniać śmierć po to, abycałkowicie oswoić się z tą ponurą postacią.Malarstwo, rzezba, karykatura i folklorprzyczyniły się do uznania i traktowania śmierci jako powszechnego zjawiska, a tak\edo pomniejszenia związanego z nią uczucia strachu.Gdyby śmierć znalazła sięwówczas wśród tematów zakazanych, to psychologiczne napięcie byłoby dla jednostkinie do zniesienia.Kiedy kryzys minął, zainteresowanie śmiercią straciło swą intensywność.Wszelako dodzisiaj pozostał nam związany ze śmiercią niepokój.Dalej jesteśmy skłonni widzieć jąjako zjawisko samo w sobie, którego nale\y się bać i które trzeba jak najdłu\ejodsuwać od siebie.W naszym społeczeństwie strach przed śmiercią ma niewielewspólnego z osobistym doświadczeniem.Większość z nas nigdy nie widziałamartwego ciała [ Pobierz całość w formacie PDF ]