Weeks Brent Nocny Anioł 03 Poza Cieniem 2

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.V�rdmeister i wszyscy pozostali Khalidorczycy, Lodricarczycy i barbarzyńcy powoliunieśli ręce.Zmiercionośny czar się rozpadł.Khalidorczycy padli na kolana i patrzyli na Lo-gana oczami pełnymi czegoś, co było krępująco bliskie uwielbienia. Pani Wojny! rozległ się nagle krzyk.To wołał ten dziwny mag, który zabił umora.Nie patrzył zbyt przytomnie.Dla wyczulo-nego nosa Logana dziwnie pachniał.Zaśmiał się, urwał i powiedział z powagą: Pani Wojny, jesteś potrzebna w Komnacie Wiatrów! Chodz szybko, bo Midcyru zginie! Odwrócił się do Logana. Królu Najwyższy, wezwij wszystkich ludzi, jeśli chcesz, abyprzetrwali noc!Jenine patrzyła z przerażeniem na szaleńca. Kto to jest? spytał Logan.Król Najwyższy?!Mag wszedł na balkon.Trzymał w rękach gruby złoty łańcuch.Wyglądał, jakby się zagu-bił. Dorianie powiedziała Jenine. Na bogów, coś ty zrobił? Martwa dla mnie.Nie umarła, ale dla mnie martwa mamrotał Dorian. On jest prorokiem powiedział Solon, idąc za Dorianem. Mówi prawdę.Nie ma cza-su, Wasza Wysokość.Musimy ruszać!Jenine płakała.Logan objął ją, nie wiedząc, z jakiego powodu dziewczyna płacze.Ziemia zadrżała i nad krainą przewalił się dzwięk, jakby cała ziemia westchnęła.Solon zaklął siarczyście. Neph.Zrobił to.Niech go diabli.Złamał czar Jorsina.Solon patrzył na czarny kurz pokrywający wszystko w promieniu mil, który nagleskrzepł, tworząc wszędzie wodnisty śluz.Logan odwrócił się do sethyjskiego króla. Jesteś pewien tego człowieka? Zaryzykujesz życie sześćdziesięciu tysięcy ludzi, wie-rząc jego słowu? To, i jeszcze więcej.Dorian zapłakał.Solon wziął z jego rąk wspaniały złoty łańcuch i założył go Loganowi.Logan odwrócił się do Vi. Poślij race.Całe wojsko do zamku, natychmiast.I ty też tam biegnij, szybko.aaTTnnssFFffooDDrrPPmmYYeeYYrrBB22.BBAAClick here to buyClick here to buywwmmwwoowwcc.AAYYBBYYBBr r96Kylar i Durzo podeszli razem do Komnaty Wiatrów, jednocześnie wyciągając miecze.Obaj byli zlani krwią.Zatrzymali się przy bocznych drzwiach z drzewa różanego. Gotowy? spytał Kylar. Nie cierpię tej części powiedział Durzo. Odpręż się, zabiłem raz czterech V�rdmeisterów. Kylar wyszczerzył szelmowsko zę-by. Tam jest dwustu V�rdmeisterów. Zgadza się przyznał Kylar. No dobra, załatwiamy górali strzegących drzwi w nie więcej jak pięć sekund.Potem tyściągasz na siebie uwagę V�rdmeisterów, a ja ruszam na Nepha Dadę powiedział Durzo.Wzruszył ramionami. To może się udać. Wątpię.Kylar poklepał Durzo po plecach.Stłumione światło zabłysło na czubku Curocha.Kylar pchnął drzwi i wpadli z Durzo dośrodka.Czterej górale strzegący bocznych drzwi stali zwróceni do nich plecami.Po mniej niżdwóch sekundach cała czwórka umierała.Dopiero zabiwszy swoich dwóch, Durzo pozwoliłsobie sprawdzić na co wszyscy się gapią.Komnata Wiatrów to był rozległy krąg przykryty wysoką kopułą bez żadnych wewnętrz-nych podpór.Cała płaszczyzna sklepienia i ścian była przepojona magią.Patrząc na wschód,miało się wrażenie, że ścian w ogóle nie ma: Durzo widział ludzi Logana walczących z umo-rem.Widok tego, co się dzieje na zewnątrz, pojawił się także, gdy spojrzał na południe, aleurywał się gwałtownie na szczelinie, która miała swój początek na szczycie kopuły.Od połu-dnia na zachód scena przedstawiała wschód słońca nad tętniącym życiem miastem, jakim kie-dyś było to miejsce.To był letni dzień.Statki tłoczyły się na rzece.Tarasowe wzgórza wyglą-dały jak gobeliny ogrodów, w których rosły tysiące różnych kwiatów.Samo miasto było takrozległe, że przekraczało to wszelkie wyobrażenia.Za następnym pęknięciem było widaćnocne niebo; półksiężyc świecił wystarczająco jasno, żeby przedmioty rzucały cienie.DalejaaTTnnssFFffooDDrrPPmmYYeeYYrrBB22.BBAAClick here to buyClick here to buywwmmwwoowwcc.AAYYBBYYBBr rznajdował się wąski panel z burzą, błyskawice przecinały niebo i deszcz lał się strugami.Na-stępny panel był ciemny, magia zniknęła, zostawiając jedynie zwykły kamień.Ale żaden z tych cudów nie przyciągał uwagi, ani górali, ani V�rdmeisterów.V�rdmeisterowie stali pośrodku sali w koncentrycznych kręgach wokół Nepha Dady, któ-ry trzymał grube berło.U jego stóp, ściskając fetysz z pomarszczonej skóry, leżał śliniący sięTenser Ursuul.Wszyscy V�rdmeisterowie trzymali viry i każdy był połączony z NephemDadą, który stał w centrum rozległej pajęczyny magii.Grube wstęgi wszelkich kolorów zni-kały w posadzce i samej ziemi.Neph manipulował virami dwustu V�rdmeisterów, rozciąga-jąc sieć.Iures zmieniał się w jego rękach, przeobrażał się szybciej, niż zdążało to zarejestro-wać oko, przekształcając pajęczynę, rozszerzając niektóre jej części, składając części w ca-łość.%7ładen z wojowników się nie zawahał.Kylar popędził wzdłuż zewnętrznego kręgu, z mie-czem na wysokości szyi, jak dziecko z kijem biegnące wzdłuż płotu ze sztachetek, tyle że tenkijek rozcinał gardła, zostawiając za sobą dwudziestu martwych ludzi.A kiedy rozległ siępierwszy krzyk, skoczył dziesięć stóp w powietrze i eksplodował światłem [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki