[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wewnętrzna (K') dotyczy rejestrowanych odczuć, emocji i wewnętrznego zmysłu równowagii świadomości cielesnej, znanych jako wra\enia proprioceptywne, które dostarczają naminformacji zwrotnej o naszym ruchu.Bez nich nie moglibyśmy kontrolować poło\enia26 przestrzennego naszego ciała z zamkniętymi oczami.Układ przedsionkowy {vestibularsystem*) jest wa\ną częścią systemu kinestetycznego.Odpowiada za nasze poczucie rów-nowagi i balans całego ciała w przestrzeni.Ulokowany jest w układzie kanałów uchawewnętrznego.Posiadamy wiele metafor obrazujących jego działanie, takich jak: straciłemrównowagę, ziemia usunęła mi się spod nóg czy kręciło mi się w głowie.Układprzedsionkowy ma dla nas du\e znaczenie i często traktuje się go jako oddzielny systemreprezentacji.Systemy wzrokowy, słuchowy i kinestetyczny są podstawowymi stosowanymi w kulturzeZachodu.Zmysły smaku (gustatory*) (G) i węchu (olfactory*) (O) nie są tak wa\ne i nierazwłącza się je w system kinestetyczny.Często słu\ą jako znaczące i bezpośrednie dopełnieniepowiązanych z nimi dzwięków i obrazów.;U\ywamy wszystkich trzech podstawowych systemów cały czas, choć nie jesteśmy świadomika\dego z nich w równym stopniu.Mamy jednak tendencję do faworyzowania jednychkosztem innych.Wielu ludzi, na przykład, posiada głos wewnętrzny, który w ich systemiesłuchowym tworzy wewnętrzny dialog.Powtarzają oni argumenty, przemówienia, tworząodpowiedzi i ogólnie omawiają sprawy sami z sobą.Jest to jednak tylko jeden ze sposobówmyślenia.Systemy reprezentacji nie wykluczają się wzajemnie.Mo\liwa jest równoczesna wizualizacjajakiejś sceny, doświadczanie towarzyszących jej uczuć i słyszenie dzwięków, aczkolwiekpamiętanie o wszystkich trzech w tym samym momencie mo\e się okazać trudne.Pewneobszary naszego procesu myślowego pozostaną nieświadome.Im bardziej osoba zaabsorbowana jest swoim wewnętrznym światem kształtów, dzwięków iuczuć, tym mniej jest zdolna koncentrować się na świecie zewnętrznym.Znana jest historiasłynnego szachisty, który podczas jednego z międzynarodowych turniejów był takskoncentrowany na sytuacji widzianej oczyma wyobrazni, \e zjadł dwa obiady jednegowieczoru.Po prostu kompletnie zapomniał, \e zjadł ju\ jeden.Być  zatopionym w myślach"jest tu bardzo trafnym określeniem.Ludzie doświadczający silnych emocji wewnętrznych sąrównie\ mniej wra\liwi na ból zewnętrzny.27 Nasze zachowanie generowane jest przez mieszaninę wewnętrznych i zewnętrznychdoświadczeń zmysłowych.W ka\dym momencie zwracamy uwagę na inną część naszegodoświadczenia.Podczas czytania tej ksią\ki koncentrujesz się na otwartej stronie iprawdopodobnie nieświadomy jesteś odczuć płynących z twojej lewej stopy.dopóki o tymnie wspomniałem.Kiedy to piszę, zazwyczaj świadomy jestem swojego dialogu wewnętrznego, dopasowując godo mojego (bardzo wolnego) tempa pisania na klawiaturze komputera.Zwracanie uwagi nazewnętrzne dzwięki byłoby rozpraszające.Nie będąc dobrym w maszynopisaniu, patrzę naklawisze i czuję je pod palcami, tak więc moje zmysły wzroku i dotyku u\ywane sązewnętrznie.To mogłoby ulec zmianie, gdybym przerwał pisanie i zwizualizował scenę, którąchcę opisać.Istnieją jednak pewne sygnały przyciągające moją bezpośrednią uwagę: nagłyból, wywołanie mojego imienia, zapach dymu albo, o ile jestem głodny, zapach jedzenia.PREFEROWANE SYSTEMY REPREZENTACJI (preferred system*)U\ywamy wszystkich naszych zmysłów zewnętrznie cały czas, ale na jednym koncentrujemysię bardziej ni\ na innych, w zale\ności od tego, co robimy.W galerii sztuki u\ywamy przedewszystkim naszych oczu, na koncercie uszu.Zastanawiające jest.\e podczas myślenia mamytendencję do faworyzowania jednego, mo\e dwóch systemów reprezentacji, bez względu nato.o czym myślimy.Jesteśmy zdolni u\ywać wszystkich, ale około jedenastego czydwunastego roku \ycia posiadamy ju\ wyrazne preferencje.Wiele osób potrafi tworzyć w wyobrazni obrazy i głównie na nich opiera swoje myślenie.Dlainnych takie podejście będzie zbyt trudne, będą preferować rozmowę.Jeszcze inni bazę dlaswoich działań znajdą w odczuciach, jakie wywołuje w nich dana sytuacja.Gdy ktoś ma ten-dencję do nawykowego u\ycia jednego ze zmysłów wewnętrznych, w NLP nazywa się tenzmysł systemem preferowanym lub podstawowym.Najprawdopodobniej te\ w systemie tymbędzie on dokonywał subtelniejszych rozró\nień ni\ w innych.Oznacza to, \e pewni ludzie są w sposób naturalny lepsi, bardziej utalentowani w jakichśzadaniach czy umiejętnościach.Opanowali oni u\ycie jednego lub dwóch zmysłówwewnętrznych, co stało się w praktyce pozbawionym wysiłku i udziału świadomościnawykiem.Czasami jakiś system reprezentacji nie jest tak dobrze rozwinięty i to w przypadkupewnych umiejętności sprawia spore problemy.Na przykład muzyka staje się bardzo trudnąsztuką dla osoby bez umiejętności słyszenia wewnętrznego.śaden system nie jest lepszy od innego w sensie absolutnym, to zale\y od tego.co chceszrobić.Lekkoatleta potrzebuje dobrze rozwiniętej świadomości kinestetycznej, z kolei dobrymarchitektem trudno być bez zdolności tworzenia przejrzystych konstrukcji w wyobrazni.Jedyną umiejętnością podzielaną przez jednostki wybitne w ró\nych dziedzinach jestzdolność swobodnego u\ywania wszystkich systemów reprezentacji i wybierania najbardziejstosownego dla bie\ącego zadania.Ró\ne szkoły psychoterapeutyczne wybierają ró\nesystemy reprezentacji.Terapia koncentrująca się na pracy z ciałem jest zasadniczokinestetyczna, psychoanaliza głównie werbalna, słuchowa.Terapia poprzez sztukę isymbolizm Junga są przykładami podejścia zorientowanego bardziej wizualnie.JZYK A SYSTEMY REPREZENTACJIJęzyka u\ywamy, aby komunikować nasze myśli.Nic więc dziwnego, \e u\ywane przez nassłowa odzwierciedlają sposób, w jaki myślimy.John Grinder opowiada o czasach, gdyRichard Bandler zaczął prowadzić grupę terapii Gestalt.Zmiał się z kogoś, kto u\yłstwierdzenia:  Widzę, co mówisz". Pomyśl o tym literalnie  powiedział do Johna. Co to mogło znaczyć?" Có\  odrzekł John  podejdzmy do tego dosłownie.Przypuśćmy, i\ oznacza to, \e ludzietworzą obrazy znaczeń słów, których u\ywasz".28 Była to interesująca idea.Podczas dalszych ćwiczeń spontanicznie zastosowali całkowicienową procedurę.Zabrali zielone, \ółte i czerwone kartki i polecili wszystkim opowiedzieć oswoich powodach uczestniczenia w treningu.Osoby, które u\ywały wielu słów i frazmówiących0 odczuciach, otrzymały kartki \ółte.Osoby u\ywające słów i zwrotów związanych zesłyszeniem i z dzwiękami otrzymały kartki zielone.Te zaś, u których dominowaływypowiedzi odnoszące do widzenia, otrzymały kartki czerwone.Potem nastąpiło bardzo proste ćwiczenie.Osoby posiadające kartki tego samego kolorusiadały razem i rozmawiały przez pięć minut.Następnie rozmawiały ze sobą osoby mającekartki ró\nego koloru.Ró\nice, jakie zaobserwowali w kontakcie między ludzmi, byłyogromne.Osoby posiadające kartki tego samego koloru porozumiewały się znacznie lepiej.Grinder i Bandler uwa\ali, \e było to fascynujące znaczące.PREDYKATY (predicates*)U\ywamy słów, aby opisać nasze myśli, więc dobór słów wskazuje, który systemreprezentacji stosujemy.Rozwa\ przypadek trzech osób, które właśnie czytają tę samąksią\kę [ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • przylepto3.keep.pl