[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wyjątkiem była tu akceptacja udzielonej pożyczki przez ojca co dawało podstawy do jej zwrotu przez syna w chwili dojścia jego do samodzielności.S.C.Macedonianum dotyczyła wyłącznie pożyczek pieniężnych tak więc można ją było obchodzić poprzez udzielania pożyczek winnej formie.lPOŻYCZKA MORSKA.lSpecyficznym rodzajem pożyczki była pożyczka morska która z racji wysokich odsetek oraz specyficznej formy odpowiedzialności była wyjątkowa.Ze względu na fakt iż żegluga w owym czasie była bardzo ryzykowna pożyczka ta miała w myśl prawa rzymskiego ustanowione najwyższe stopy procentowe które przysługiwały wierzycielowi.Dłużnik zaś celem ochrony swoich interesów nie był tak jak w innych pożyczkach w całkowity sposób odpowiedzialny za pożyczkę.W przypadkach niezawinionych przez dłużnika a w których doszło do zagubienia przedmiotu zobowiązania to wierzyciel ponosił pełna odpowiedzialność.Podobna sytuacja miała miejsce w przypadku zniszczenia towaru w której to dłużnik i wierzyciel odpowiadali solidarnie.Wierzyciel celem zabezpieczenia swoich interesów wyznaczał dłużnikowi określone trasy i terminy.lKONTRAKT UŻYCZENIA ( COMMODATUM).lUżyczenie czyli commodatum było kontraktem realnym dwustronnie zobowiązującym niezupełnym ocenionym według bona fides polegającym na oddaniu przez jedną osobę -komodanta- pewnej rzeczy osobie drugiej - komodatariuszowi- w bezpłatne czasowe lub rodzajowo określone użytkowanie.Forma ta mogła służyć także co było wyjątkiem do użyczania rzeczy zużywalnych pod warunkiem że nie zostaną one zużyte lecz będą służyły np.wyłącznie na pokaz.Komandytariusz otrzymywał rzecz wyłącznie w dzierżawienie i nie miał prawa pobierać z niej pożytków.Miał używać ją jedynie zgodnie z ustalonym przeznaczeniem i zwrócić ją po upływie czasu lub celu na jaki kontrakt został zawartylPRECARIUM.lPrecarium było kontraktem realnym wchodzącym w skład użyczenia i polegającym na użyczeniu przez prekarzystę-dłuznika rzeczy która stawała się przedmiotem zobowiązania natomiast osoba wierzyciela mogła w każdej chwili odwołać zawarty kontrakt powodując konieczność zwrotu przedmiotu użyczenia.Prekarzysta posiadał więc przedmiot umowy nieodpłatnie z możliwością pobierania z niego pożytków lecz węzeł ten mógł być w dowolnym czasie rozwiązany przez wierzyciela.Z biegiem czasu precarium weszło w skład formalnych umów zwanych kontraktami nienazwanymi.lKONTRAKT PRZECHOWANIA (DEPOSITUM).lKontrakt przechowania (depositum) należał do kontraktów realnych a polegał on na oddaniu przez jedną osobę zwaną deponentem osobie drugiej zwanej depozytariuszem jakiejś rzeczy ruchomej w bezpłatne przechowanie z obowiązkiem jej zwrotu na każde wezwanie.Depozyt należał do kontraktów opartych na dobrej woli był on dwustronnie zobowiązujących niezupełnych tzn.że deponent mógł stać się również dłużnikiem jeżeli depozytariusz w związku z przechowaniem rzeczy poniósł jakąś szkodę majątkową.Kontrakt ten jako nieodpłatne leżał w interesie deponenta i dlatego odpowiadał on za omnis culpa podczas gdy przechowawca odpowiadał jedynie za dolus ewentualnie culpa lata.W Rzymie wykształciły się oprócz normalnego depozytu jeszcze inne formy tego kontraktu którymi były : depozyt konieczny ustanawiany w sytuacjach nadzwyczajnych, depozyt nieprawidłowy przedmiotem którego były rzeczy określane jako genus czyli zamienne którymi mógł dzierżyciel obracać i w dowolny sposób dysponować lecz zmuszony był do zwrotu ich w tej samej ilości oraz depozyt sekwersowy który objawiał się podczas sporów o daną rzecz i powstawał na skutek złożenia jej u depozytariusza do chwili zakończenia sporu.lKONTRAKT DEPOZYTU.- Patrz powyżej.llSZCZEGÓLNE RODZAJE DEPOZYTU.lW Rzymie wykształciły się oprócz normalnego depozytu jeszcze inne formy tego kontraktu którymi były : depozyt konieczny ustanawiany w sytuacjach nadzwyczajnych, depozyt nieprawidłowy przedmiotem którego były rzeczy określane jako genus czyli zamienne którymi mógł dzierżyciel obracać i w dowolny sposób dysponować lecz zmuszony był do zwrotu ich w tej samej ilości oraz depozyt sekwersowy który objawiał się podczas sporów o daną rzecz i powstawał na skutek złożenia jej u depozytariusza do chwili zakończenia sporu.lDEPOZYT NIEPRAWIDŁOWY.lDepozyt nieprawidłowy należał do kontraktów realnych i miał formę przechowywania czyli depositum.Przedmiotem tego kontraktu były rzeczy określane jako genus czyli zamienne którymi mógł dzierżyciel obracać i w dowolny sposób dysponować lecz zmuszony był do zwrotu ich w tej samej ilości [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl przylepto3.keep.pl
.Wyjątkiem była tu akceptacja udzielonej pożyczki przez ojca co dawało podstawy do jej zwrotu przez syna w chwili dojścia jego do samodzielności.S.C.Macedonianum dotyczyła wyłącznie pożyczek pieniężnych tak więc można ją było obchodzić poprzez udzielania pożyczek winnej formie.lPOŻYCZKA MORSKA.lSpecyficznym rodzajem pożyczki była pożyczka morska która z racji wysokich odsetek oraz specyficznej formy odpowiedzialności była wyjątkowa.Ze względu na fakt iż żegluga w owym czasie była bardzo ryzykowna pożyczka ta miała w myśl prawa rzymskiego ustanowione najwyższe stopy procentowe które przysługiwały wierzycielowi.Dłużnik zaś celem ochrony swoich interesów nie był tak jak w innych pożyczkach w całkowity sposób odpowiedzialny za pożyczkę.W przypadkach niezawinionych przez dłużnika a w których doszło do zagubienia przedmiotu zobowiązania to wierzyciel ponosił pełna odpowiedzialność.Podobna sytuacja miała miejsce w przypadku zniszczenia towaru w której to dłużnik i wierzyciel odpowiadali solidarnie.Wierzyciel celem zabezpieczenia swoich interesów wyznaczał dłużnikowi określone trasy i terminy.lKONTRAKT UŻYCZENIA ( COMMODATUM).lUżyczenie czyli commodatum było kontraktem realnym dwustronnie zobowiązującym niezupełnym ocenionym według bona fides polegającym na oddaniu przez jedną osobę -komodanta- pewnej rzeczy osobie drugiej - komodatariuszowi- w bezpłatne czasowe lub rodzajowo określone użytkowanie.Forma ta mogła służyć także co było wyjątkiem do użyczania rzeczy zużywalnych pod warunkiem że nie zostaną one zużyte lecz będą służyły np.wyłącznie na pokaz.Komandytariusz otrzymywał rzecz wyłącznie w dzierżawienie i nie miał prawa pobierać z niej pożytków.Miał używać ją jedynie zgodnie z ustalonym przeznaczeniem i zwrócić ją po upływie czasu lub celu na jaki kontrakt został zawartylPRECARIUM.lPrecarium było kontraktem realnym wchodzącym w skład użyczenia i polegającym na użyczeniu przez prekarzystę-dłuznika rzeczy która stawała się przedmiotem zobowiązania natomiast osoba wierzyciela mogła w każdej chwili odwołać zawarty kontrakt powodując konieczność zwrotu przedmiotu użyczenia.Prekarzysta posiadał więc przedmiot umowy nieodpłatnie z możliwością pobierania z niego pożytków lecz węzeł ten mógł być w dowolnym czasie rozwiązany przez wierzyciela.Z biegiem czasu precarium weszło w skład formalnych umów zwanych kontraktami nienazwanymi.lKONTRAKT PRZECHOWANIA (DEPOSITUM).lKontrakt przechowania (depositum) należał do kontraktów realnych a polegał on na oddaniu przez jedną osobę zwaną deponentem osobie drugiej zwanej depozytariuszem jakiejś rzeczy ruchomej w bezpłatne przechowanie z obowiązkiem jej zwrotu na każde wezwanie.Depozyt należał do kontraktów opartych na dobrej woli był on dwustronnie zobowiązujących niezupełnych tzn.że deponent mógł stać się również dłużnikiem jeżeli depozytariusz w związku z przechowaniem rzeczy poniósł jakąś szkodę majątkową.Kontrakt ten jako nieodpłatne leżał w interesie deponenta i dlatego odpowiadał on za omnis culpa podczas gdy przechowawca odpowiadał jedynie za dolus ewentualnie culpa lata.W Rzymie wykształciły się oprócz normalnego depozytu jeszcze inne formy tego kontraktu którymi były : depozyt konieczny ustanawiany w sytuacjach nadzwyczajnych, depozyt nieprawidłowy przedmiotem którego były rzeczy określane jako genus czyli zamienne którymi mógł dzierżyciel obracać i w dowolny sposób dysponować lecz zmuszony był do zwrotu ich w tej samej ilości oraz depozyt sekwersowy który objawiał się podczas sporów o daną rzecz i powstawał na skutek złożenia jej u depozytariusza do chwili zakończenia sporu.lKONTRAKT DEPOZYTU.- Patrz powyżej.llSZCZEGÓLNE RODZAJE DEPOZYTU.lW Rzymie wykształciły się oprócz normalnego depozytu jeszcze inne formy tego kontraktu którymi były : depozyt konieczny ustanawiany w sytuacjach nadzwyczajnych, depozyt nieprawidłowy przedmiotem którego były rzeczy określane jako genus czyli zamienne którymi mógł dzierżyciel obracać i w dowolny sposób dysponować lecz zmuszony był do zwrotu ich w tej samej ilości oraz depozyt sekwersowy który objawiał się podczas sporów o daną rzecz i powstawał na skutek złożenia jej u depozytariusza do chwili zakończenia sporu.lDEPOZYT NIEPRAWIDŁOWY.lDepozyt nieprawidłowy należał do kontraktów realnych i miał formę przechowywania czyli depositum.Przedmiotem tego kontraktu były rzeczy określane jako genus czyli zamienne którymi mógł dzierżyciel obracać i w dowolny sposób dysponować lecz zmuszony był do zwrotu ich w tej samej ilości [ Pobierz całość w formacie PDF ]