[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Teraz w sprawie, którą badamy, mamy do czynienia z podobną bajeczką.Jak ci już mówiłem, fakty zdają się przeczyć uczestnictwu madame Daubreuil.Wróćmy więc do hipotezy, że ta historia zrodziła się w mózgu Georges’a Conneau.Doskonale.W takim razie Georges Conneau zaplanował zbrodnię przy współudziale pani Renauld.I tak oto pani Renauld wysuwa się na pierwszy plan, a za nią kryje się w cieniu postać, której obecnego imienia, niestety, nie znamy.Prześledźmy więc całą sprawę Renaulda od początku, notując wszystkie ważniejsze punkty w porządku chronologicznym.Masz notes i ołówek? Dobrze.Co zatem zanotujesz w pierwszym punkcie?- List do ciebie?- To pierwszy punkt, o którym wiemy, ale nie jest to początek całej sprawy.Według mnie pierwszym punktem jest przemiana, jaka nastąpiła u monsieur Renaulda wkrótce po przybyciu do Merlinville, a którą potwierdza wielu świadków.Mamy też nawiązanie przyjaznych stosunków z madame Daubreuil i przelanie ogromnych sum na jej konto.Od tego przechodzimy wprost do daty dwudziestego trzeciego maja.Poirot przerwał, odchrząknął i polecił, żebym zapisał:- 23 maja.Monsieur Renauld kłóci się z synem, który zamierza się ożenić z Marthe Daubreuil.Syn wyjeżdża do Paryża.24 maja.Monsieur Renauld zmienia testament, pozostawiając żonie wyłączną kontrolę nad majątkiem.7 czerwca.Kłótnia w ogrodzie z włóczęgą.Świadkiem jest Marthe Daubreuil.List wysłany do Herkulesa Poirota, z błaganiem o pomoc.Telegram wysłany do Jacka Renaulda, z poleceniem, aby na statku „Anzora” popłynął do Buenos Aires.Szofer Masters zostaje wysłany na urlop.Wieczorem willę odwiedza jakaś kobieta.Odprowadzając ją do wyjścia, Renauld mówi: „Tak, tak.ale na litość boską, idź już.”Poirot przerwał.- A teraz, Hastings, weź każdy z tych faktów z osobna i zbadaj dokładnie, a potem porównaj z innymi i powiedz mi, czy nie rzucają nowego światła na sprawę.Postanowiłem postąpić według jego rady.Ale po jakimś czasie powiedziałem z powątpiewaniem: - Ciągle nasuwa mi się pytanie związane z pierwszymi punktami.Nie wiem, czy należy przyjąć hipotezę szantażu, czy też fakt namiętności do tej kobiety.- Zdecydowanie szantaż.Słyszałeś, co Stonor mówił o jego charakterze i przyzwyczajeniach.- Pani Renauld nie potwierdziła tego - zauważyłem.- Zdążyliśmy się już przekonać, że nie możemy polegać na zeznaniach madame Renauld.Natomiast możemy wierzyć w to, co powiedział Stonor.- Jeżeli jednak Renauld miał romans z kobietą o imieniu Bella, to nie wydaje się nieprawdopodobne, że miał też inny - z madame Daubreuil.- Absolutnie się z tobą zgadzam.Hastings.Ale pytanie, czy miał romans z Bellą?- List, Poirot.Zapomniałeś o liście.- Nie, nie zapomniałem.Ale co cię skłoniło do twierdzenia, że ten list pisany był do monsieur Renaulda?- No, znaleziono go w jego kieszeni i.i.- I to wszystko! - przerwał Poirot.- Ani razu nie ma w nim imienia tego, do kogo list był adresowany.Przyjęliśmy, że adresowany był do nieboszczyka, ponieważ znaleźliśmy go w jego płaszczu.Ale, mon ami, coś mnie w tym płaszczu uderzyło.Zmierzyłem go i zauważyłem, że Renaud nosił dziwnie długi płaszcz.Ta uwaga powinna dać ci coś do myślenia.- Pomyślałem, że powiedziałeś to tylko po to, aby coś powiedzieć - przyznałem.- Ach, quelle idee! Potem widziałeś, jak mierzę płaszcz Jacka Renaulda.Eh bien, monsieur Jack Renauld nosi bardzo krótki płaszcz.Porównaj ze sobą te dwa fakty i dołącz do nich trzeci, mianowicie to, że Jack Renauld wybiegł z domu spiesząc się na pociąg do Paryża, i powiedz, jaki z tego płynie wniosek?- Wnioskuję - odparłem wolno, gdy zaczęło docierać do mnie znaczenie uwag Poirota - że list był pisany do Jacka Renaulda - a nie do jego ojca.W zdenerwowaniu i pośpiechu chwycił nie swój płaszcz.Poirot skinął głową.- Doskonale! Później wrócimy do tego punktu.Tymczasem musimy przyjąć, że ten list nie był adresowany do monsieur Renaulda ojca i przejdźmy do następnego punktu z porządku chronologicznego.- „23 maja - odczytałem.- Monsieur Renauld kłóci się z synem, który zamierza się ożenić z Marthe Daubreuil [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl przylepto3.keep.pl
.Teraz w sprawie, którą badamy, mamy do czynienia z podobną bajeczką.Jak ci już mówiłem, fakty zdają się przeczyć uczestnictwu madame Daubreuil.Wróćmy więc do hipotezy, że ta historia zrodziła się w mózgu Georges’a Conneau.Doskonale.W takim razie Georges Conneau zaplanował zbrodnię przy współudziale pani Renauld.I tak oto pani Renauld wysuwa się na pierwszy plan, a za nią kryje się w cieniu postać, której obecnego imienia, niestety, nie znamy.Prześledźmy więc całą sprawę Renaulda od początku, notując wszystkie ważniejsze punkty w porządku chronologicznym.Masz notes i ołówek? Dobrze.Co zatem zanotujesz w pierwszym punkcie?- List do ciebie?- To pierwszy punkt, o którym wiemy, ale nie jest to początek całej sprawy.Według mnie pierwszym punktem jest przemiana, jaka nastąpiła u monsieur Renaulda wkrótce po przybyciu do Merlinville, a którą potwierdza wielu świadków.Mamy też nawiązanie przyjaznych stosunków z madame Daubreuil i przelanie ogromnych sum na jej konto.Od tego przechodzimy wprost do daty dwudziestego trzeciego maja.Poirot przerwał, odchrząknął i polecił, żebym zapisał:- 23 maja.Monsieur Renauld kłóci się z synem, który zamierza się ożenić z Marthe Daubreuil.Syn wyjeżdża do Paryża.24 maja.Monsieur Renauld zmienia testament, pozostawiając żonie wyłączną kontrolę nad majątkiem.7 czerwca.Kłótnia w ogrodzie z włóczęgą.Świadkiem jest Marthe Daubreuil.List wysłany do Herkulesa Poirota, z błaganiem o pomoc.Telegram wysłany do Jacka Renaulda, z poleceniem, aby na statku „Anzora” popłynął do Buenos Aires.Szofer Masters zostaje wysłany na urlop.Wieczorem willę odwiedza jakaś kobieta.Odprowadzając ją do wyjścia, Renauld mówi: „Tak, tak.ale na litość boską, idź już.”Poirot przerwał.- A teraz, Hastings, weź każdy z tych faktów z osobna i zbadaj dokładnie, a potem porównaj z innymi i powiedz mi, czy nie rzucają nowego światła na sprawę.Postanowiłem postąpić według jego rady.Ale po jakimś czasie powiedziałem z powątpiewaniem: - Ciągle nasuwa mi się pytanie związane z pierwszymi punktami.Nie wiem, czy należy przyjąć hipotezę szantażu, czy też fakt namiętności do tej kobiety.- Zdecydowanie szantaż.Słyszałeś, co Stonor mówił o jego charakterze i przyzwyczajeniach.- Pani Renauld nie potwierdziła tego - zauważyłem.- Zdążyliśmy się już przekonać, że nie możemy polegać na zeznaniach madame Renauld.Natomiast możemy wierzyć w to, co powiedział Stonor.- Jeżeli jednak Renauld miał romans z kobietą o imieniu Bella, to nie wydaje się nieprawdopodobne, że miał też inny - z madame Daubreuil.- Absolutnie się z tobą zgadzam.Hastings.Ale pytanie, czy miał romans z Bellą?- List, Poirot.Zapomniałeś o liście.- Nie, nie zapomniałem.Ale co cię skłoniło do twierdzenia, że ten list pisany był do monsieur Renaulda?- No, znaleziono go w jego kieszeni i.i.- I to wszystko! - przerwał Poirot.- Ani razu nie ma w nim imienia tego, do kogo list był adresowany.Przyjęliśmy, że adresowany był do nieboszczyka, ponieważ znaleźliśmy go w jego płaszczu.Ale, mon ami, coś mnie w tym płaszczu uderzyło.Zmierzyłem go i zauważyłem, że Renaud nosił dziwnie długi płaszcz.Ta uwaga powinna dać ci coś do myślenia.- Pomyślałem, że powiedziałeś to tylko po to, aby coś powiedzieć - przyznałem.- Ach, quelle idee! Potem widziałeś, jak mierzę płaszcz Jacka Renaulda.Eh bien, monsieur Jack Renauld nosi bardzo krótki płaszcz.Porównaj ze sobą te dwa fakty i dołącz do nich trzeci, mianowicie to, że Jack Renauld wybiegł z domu spiesząc się na pociąg do Paryża, i powiedz, jaki z tego płynie wniosek?- Wnioskuję - odparłem wolno, gdy zaczęło docierać do mnie znaczenie uwag Poirota - że list był pisany do Jacka Renaulda - a nie do jego ojca.W zdenerwowaniu i pośpiechu chwycił nie swój płaszcz.Poirot skinął głową.- Doskonale! Później wrócimy do tego punktu.Tymczasem musimy przyjąć, że ten list nie był adresowany do monsieur Renaulda ojca i przejdźmy do następnego punktu z porządku chronologicznego.- „23 maja - odczytałem.- Monsieur Renauld kłóci się z synem, który zamierza się ożenić z Marthe Daubreuil [ Pobierz całość w formacie PDF ]