[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Myślał, że mu sięzdawało.Chciał się temu lepiej przyjrzeć, ale nie zdążył,bo obraz znów zniknął.Vornado nie wiedział, czy tointuicja i proces myślowy, czy jakiś bodziec zewnętrzny.Standardowa procedura była taka, że po wykryciutorpedy w wodzie okręt uciekał jak cholera, choć przymaksymalnej szybkości maszyny robiły tysiąc razy więcejhałasu niż teraz.Ale gdyby ta torpeda nie mogła ichzaatakować, ucieczka zaalarmowałby tego, kto wystrzeliłbroń.Zlepy bezzębny rekin, pomyślał Vornado. Nie tak prędko powiedział.OOD Mark Holmes wytrzeszczył oczy ze zdumienia.Wokół panował mocno ożywiony ruch.Członkowiewachty wpadali do sterowni i obsadzali stanowiskabojowe, gdyż okrzyk torpeda w wodzie" nakazywałpodjęcie natychmiastowych działań. Sternik, kurs na zachód warknął Vornado isprawdził telegraf maszynowni.Strzałka wciążwskazywała całą naprzód dwie trzecie.Holmes jeszczenie wydał rozkazu, żeby przyspieszyć do maksymalnejszybkości. Kapitan przejmuje dowodzenie oznajmił Holmes,gdyż rozkaz kapitana skierowany do sternikaautomatycznie zwolnił go z obowiązku prowadzeniaokrętu. Od tej chwili dowodził Vornado.Włożył słuchawkę,szybko wyregulował ustawienie wysięgnika mikrofonu ispojrzał na wyświetlacz sonaru szerokopasmowego. Sonar, tu kapitan powiedział do mikrofonu.Melduj obroty torpedy. Jeśli sonarzysta nie spanikował itrzymał się procedury, powinien sprawdzać liczbęimpulsów dwóch śrub torpedy obracających się wprzeciwnych kierunkach, żeby określić jej prędkość.Mark 48 miała trzy szybkości tranzytowe i tylko jednąbojową.Jeśli płynęła z prędkością 58 węzłów, to jużwykryła Hamptona".Ale jeśli posuwała się z szybkością28 węzłów, była dopiero w drodze do punktu rozpoczęciaposzukiwań i jeszcze nie wywęszyła ich obecności. Kapitan, tu sonar usłyszał Vornado w słuchawce.Torpeda zbliża się z małą prędkością.Vornado odetchnął z ulgą. Uwaga, zespół kierowania ogniem odezwał sięprzez radio. Ta torpeda to strzał w ciemno, żebysprowokować reakcję nieznanego przeciwnika.Płynie zmałą szybkością, co oznacza, że jeszcze nas nie wykryła.Zdążymy wydostać się ze stożka poszukiwawczego,zanim znajdziemy się w jej zasięgu.Zamierzam zejść ztrasy torpedy pod kątem prostym do jej kursu, żeby naszkadłub nie odbijał sygnałów wysokiej ani niskiejczęstotliwości, jeśli torpeda przejdzie w tryb aktywny.Przyspieszymy trochę, żeby się oddalić, ale nierozwiniemy takiej szybkości, żeby robić hałas izaalarmować torpedę.Będziemy ją obserwowali i monitorowali wszystkie dane sonarowe nadchodzące zpółnocnego zachodu.Zaczynamy.Koordynator,wprowadzić do systemu kierowania ogniem prędkośćtorpedy dwadzieścia osiem węzłów. Tu koordynator.Tak jest odpowiedział Willey zeswojego miejsca przed konsolami kierowania ogniem wcentrum ataku.Z chwilą obsadzenia stanowisk bojowychXO stał się koordynatorem kierowania ogniem lub poprostu koordynatorem".Odpowiadał za uzyskanie namiaru na cel", magicznego zbioru nieznanych danych odległości, szybkości i kursu przeciwnika które trzebabyło obliczyć i zinterpretować wyłącznie na podstawieinformacji o kierunku wrogiego okrętu z sonarupasywnego.Przy korzystaniu z tego sonaru, który tylkonasłuchiwał, zamiast wysyłać sygnał, był znany jedyniekierunek do celu.Ale dzięki mocy obliczeniowejkomputera i geometrii planarnej ruch przeciwnika możnabyło określić, manewrując okrętem i obserwując, jakzmienia się kierunek do celu.Kiedy Vornado wydawał rozkaz, żeby sternik wziąłkurs na południowy zachód, prostopadły do ruchutorpedy, miał dziwną pewność, że to właściwy manewr,jakby pamiętał taką sytuację, a nie przeżywał ją pierwszyraz.Zaraz potem poczuł ból głowy i stracił całyoptymizm. Torpeda przełączona w aktywny trybposzukiwawczy, kapitanie zameldował Lionel. Przyspieszyła do pięćdziesięciu ośmiu węzłów!Naprowadza się! Masz coś na sensorach, Steve? zawołał Dillinger doFlooda. Słaby sygnał na częstotliwości harmonicznejturbogeneratora okrętu klasy 688.Antena holowana łapiego najprawdopodobniej z kierunku jeden osiem pięć.Przekazuję to do kierowania ogniem jako Sierra Jeden.Dillinger wpadł do sterowni.Jego ludzie czekali.Floodwręczył mu słuchawkę bezprzewodową z mikrofonem nawysięgniku, żeby mógł rozmawiać z sonarem,torpedownią i Patem z tyłu w kabinie manewrowej.Dillinger wziął słuchawkę i zawahał się.Nie lubił takiejłączności.Wolał krzyczeć przez sterownię do sonaru.Alewłożył słuchawkę i skoncentrował się na wyświetlaczukierowania ogniem.Vornado patrzył na wyświetlacz kierowania ogniem iczekał, aż Albany" znajdzie się w zasięgu ich detekcji.Załoga obserwowała torpedę, żeby mieć pewność, żejeszcze ich nie wykryła. Dowodzenie, tu sonar odezwał się bosman Bradley. Nowy kontakt wąskopasmowy z anteny holowanej.Kierunek zero dwa zero lub zero osiem zero.Oznaczamjako Sierra Siedem.To okręt podwodny klasy LosAngeles.W sterowni zapanowała powściągliwa radość, co byłozrozumiałe, zważywszy napięcie towarzyszące walce. Sytuacja stała się dla nich korzystna, wykryliprzeciwnika, zanim ich usłyszał.Vornado uśmiechnął siępod nosem i poklepał wyświetlacz.Sonar FY05 dobrzesię spisał, dał im przewagę nad Albany".Vornadozastanawiał się, co by było, gdyby oba okręty miały takisam sprzęt najnowszej generacji.Poczuł ostre ukłuciebólu za prawym okiem i zacisnął powieki.Z wysiłkiemotworzył oczy, pamiętając, że załoga go obserwuje. Uwaga, zespół kierowania ogniem powiedziałgłębokim barytonem. Oznaczamy nowy kontaktsonarowy jako Mistrz Jeden.Zrobimy analizę ruchu celu,pokonując dwa odcinki namiarowe.Kiedy będziemymieli współrzędne ogniowe, wystrzelimy w Mistrza Jedenpoziomą salwę torped Mark 48 ADCAP.Koordynator,przygotować się do uzyskania krzywej.Uzyskanie krzywej oznaczało zebranie połowy danychpotrzebnych do określenia odległości, kursu i szybkościcelu. Tu koordynator.Tak jest odpowiedział wesołoWilley, co nie zdarzało mu się często.Vornado czekał, nadzorował zespół kierowania ogniemi obserwował panel.Po niecałych dwóch minutach Willeybył gotowy do manewru. Kapitanie, mamy krzywą.Vornado nakazał zwrot na południowy wschód. Sonar, tu kapitan.Wykonujemy manewr.Koordynator, kiedy będziemy na nowym kursie, pospieszsię z krzywą, żebyśmy zdążyli zawrócić i uciec przed torpedą.Vornado zagryzł wargi [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl przylepto3.keep.pl
.Myślał, że mu sięzdawało.Chciał się temu lepiej przyjrzeć, ale nie zdążył,bo obraz znów zniknął.Vornado nie wiedział, czy tointuicja i proces myślowy, czy jakiś bodziec zewnętrzny.Standardowa procedura była taka, że po wykryciutorpedy w wodzie okręt uciekał jak cholera, choć przymaksymalnej szybkości maszyny robiły tysiąc razy więcejhałasu niż teraz.Ale gdyby ta torpeda nie mogła ichzaatakować, ucieczka zaalarmowałby tego, kto wystrzeliłbroń.Zlepy bezzębny rekin, pomyślał Vornado. Nie tak prędko powiedział.OOD Mark Holmes wytrzeszczył oczy ze zdumienia.Wokół panował mocno ożywiony ruch.Członkowiewachty wpadali do sterowni i obsadzali stanowiskabojowe, gdyż okrzyk torpeda w wodzie" nakazywałpodjęcie natychmiastowych działań. Sternik, kurs na zachód warknął Vornado isprawdził telegraf maszynowni.Strzałka wciążwskazywała całą naprzód dwie trzecie.Holmes jeszczenie wydał rozkazu, żeby przyspieszyć do maksymalnejszybkości. Kapitan przejmuje dowodzenie oznajmił Holmes,gdyż rozkaz kapitana skierowany do sternikaautomatycznie zwolnił go z obowiązku prowadzeniaokrętu. Od tej chwili dowodził Vornado.Włożył słuchawkę,szybko wyregulował ustawienie wysięgnika mikrofonu ispojrzał na wyświetlacz sonaru szerokopasmowego. Sonar, tu kapitan powiedział do mikrofonu.Melduj obroty torpedy. Jeśli sonarzysta nie spanikował itrzymał się procedury, powinien sprawdzać liczbęimpulsów dwóch śrub torpedy obracających się wprzeciwnych kierunkach, żeby określić jej prędkość.Mark 48 miała trzy szybkości tranzytowe i tylko jednąbojową.Jeśli płynęła z prędkością 58 węzłów, to jużwykryła Hamptona".Ale jeśli posuwała się z szybkością28 węzłów, była dopiero w drodze do punktu rozpoczęciaposzukiwań i jeszcze nie wywęszyła ich obecności. Kapitan, tu sonar usłyszał Vornado w słuchawce.Torpeda zbliża się z małą prędkością.Vornado odetchnął z ulgą. Uwaga, zespół kierowania ogniem odezwał sięprzez radio. Ta torpeda to strzał w ciemno, żebysprowokować reakcję nieznanego przeciwnika.Płynie zmałą szybkością, co oznacza, że jeszcze nas nie wykryła.Zdążymy wydostać się ze stożka poszukiwawczego,zanim znajdziemy się w jej zasięgu.Zamierzam zejść ztrasy torpedy pod kątem prostym do jej kursu, żeby naszkadłub nie odbijał sygnałów wysokiej ani niskiejczęstotliwości, jeśli torpeda przejdzie w tryb aktywny.Przyspieszymy trochę, żeby się oddalić, ale nierozwiniemy takiej szybkości, żeby robić hałas izaalarmować torpedę.Będziemy ją obserwowali i monitorowali wszystkie dane sonarowe nadchodzące zpółnocnego zachodu.Zaczynamy.Koordynator,wprowadzić do systemu kierowania ogniem prędkośćtorpedy dwadzieścia osiem węzłów. Tu koordynator.Tak jest odpowiedział Willey zeswojego miejsca przed konsolami kierowania ogniem wcentrum ataku.Z chwilą obsadzenia stanowisk bojowychXO stał się koordynatorem kierowania ogniem lub poprostu koordynatorem".Odpowiadał za uzyskanie namiaru na cel", magicznego zbioru nieznanych danych odległości, szybkości i kursu przeciwnika które trzebabyło obliczyć i zinterpretować wyłącznie na podstawieinformacji o kierunku wrogiego okrętu z sonarupasywnego.Przy korzystaniu z tego sonaru, który tylkonasłuchiwał, zamiast wysyłać sygnał, był znany jedyniekierunek do celu.Ale dzięki mocy obliczeniowejkomputera i geometrii planarnej ruch przeciwnika możnabyło określić, manewrując okrętem i obserwując, jakzmienia się kierunek do celu.Kiedy Vornado wydawał rozkaz, żeby sternik wziąłkurs na południowy zachód, prostopadły do ruchutorpedy, miał dziwną pewność, że to właściwy manewr,jakby pamiętał taką sytuację, a nie przeżywał ją pierwszyraz.Zaraz potem poczuł ból głowy i stracił całyoptymizm. Torpeda przełączona w aktywny trybposzukiwawczy, kapitanie zameldował Lionel. Przyspieszyła do pięćdziesięciu ośmiu węzłów!Naprowadza się! Masz coś na sensorach, Steve? zawołał Dillinger doFlooda. Słaby sygnał na częstotliwości harmonicznejturbogeneratora okrętu klasy 688.Antena holowana łapiego najprawdopodobniej z kierunku jeden osiem pięć.Przekazuję to do kierowania ogniem jako Sierra Jeden.Dillinger wpadł do sterowni.Jego ludzie czekali.Floodwręczył mu słuchawkę bezprzewodową z mikrofonem nawysięgniku, żeby mógł rozmawiać z sonarem,torpedownią i Patem z tyłu w kabinie manewrowej.Dillinger wziął słuchawkę i zawahał się.Nie lubił takiejłączności.Wolał krzyczeć przez sterownię do sonaru.Alewłożył słuchawkę i skoncentrował się na wyświetlaczukierowania ogniem.Vornado patrzył na wyświetlacz kierowania ogniem iczekał, aż Albany" znajdzie się w zasięgu ich detekcji.Załoga obserwowała torpedę, żeby mieć pewność, żejeszcze ich nie wykryła. Dowodzenie, tu sonar odezwał się bosman Bradley. Nowy kontakt wąskopasmowy z anteny holowanej.Kierunek zero dwa zero lub zero osiem zero.Oznaczamjako Sierra Siedem.To okręt podwodny klasy LosAngeles.W sterowni zapanowała powściągliwa radość, co byłozrozumiałe, zważywszy napięcie towarzyszące walce. Sytuacja stała się dla nich korzystna, wykryliprzeciwnika, zanim ich usłyszał.Vornado uśmiechnął siępod nosem i poklepał wyświetlacz.Sonar FY05 dobrzesię spisał, dał im przewagę nad Albany".Vornadozastanawiał się, co by było, gdyby oba okręty miały takisam sprzęt najnowszej generacji.Poczuł ostre ukłuciebólu za prawym okiem i zacisnął powieki.Z wysiłkiemotworzył oczy, pamiętając, że załoga go obserwuje. Uwaga, zespół kierowania ogniem powiedziałgłębokim barytonem. Oznaczamy nowy kontaktsonarowy jako Mistrz Jeden.Zrobimy analizę ruchu celu,pokonując dwa odcinki namiarowe.Kiedy będziemymieli współrzędne ogniowe, wystrzelimy w Mistrza Jedenpoziomą salwę torped Mark 48 ADCAP.Koordynator,przygotować się do uzyskania krzywej.Uzyskanie krzywej oznaczało zebranie połowy danychpotrzebnych do określenia odległości, kursu i szybkościcelu. Tu koordynator.Tak jest odpowiedział wesołoWilley, co nie zdarzało mu się często.Vornado czekał, nadzorował zespół kierowania ogniemi obserwował panel.Po niecałych dwóch minutach Willeybył gotowy do manewru. Kapitanie, mamy krzywą.Vornado nakazał zwrot na południowy wschód. Sonar, tu kapitan.Wykonujemy manewr.Koordynator, kiedy będziemy na nowym kursie, pospieszsię z krzywą, żebyśmy zdążyli zawrócić i uciec przed torpedą.Vornado zagryzł wargi [ Pobierz całość w formacie PDF ]