Eo Saint Pierre, Henri Bernardin de Paulo kaj Virginio

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.E� okazis, ke dum sia gravedi�o, forlasita de�iuj, �i tiel admiris la figuron de la feli�ega dezertulo, ke�ia filo iom similis lin; tio decidis �in doni al li la nomon55PA�LO KAJ VIRGINIOeLIBROde la sanktulo, kiu pasigis sian vivon for de la homoj,kiuj �in mem trompis kaj forlasis.Virginio, ricevante de Pa�lo tiun portreton, diris kor-tu�e: Frato mia, dum mi vivos, �i neniam estos forpre-nata de mi kaj neniam mi forgesos, ke vi donis al mi viansolan poseda�on en la mondo.A�dante tiun amikan parolon, tiun neesperitan reve-non al sen�eneco kaj amemo, Pa�lo volis �in kisi; sed tuj,vigla kiel birdo, �i forkuris, lasante lin mireganta, nenielkomprenanta tiel eksterordinaran konduton.Dume Margarito diris al sinjorino de La Tour: Kial nine geedzi�u niajn gefilojn? Ili havas unu por la alia eganpasion, kiun mia filo ne ankora� konscias.Kiam la na-turo lin tu�os, vane ni gardos ilin, �io estos timinda.Sinjorino de La Tour respondis: Ili estas tro junaj kajtro malri�aj.Kia �agreno al ni, se Virginio naskus idojnmizerajn, kiujn �i eble ne povus nutri! Via negro Do-mingo ja estas lacega; Mario estas kripla.Mi mem, karaamikino, de dek kvin jaroj sentas, ke mi tre malforti�is.Oni rapide maljuni�as en varmaj landoj, kaj ankora� plirapide en �agrenado.Pa�lo estas nia sola espero.Niatendu, ke la tempo estu forminta lian temperamentonkaj ke li povu nin subteni per sia laborado.Nun, vi scias,ni havas nur la �iutagan necesa�on.Sed, veturigantePa�lon al Hindujo dum kelka tempo, komercado liverusal li sumon necesan por a�eti sklavon; kaj kiam li reve-56PA�LO KAJ VIRGINIOeLIBROnos, li edzi�os kun Virginio, �ar mi kredas, ke neniu po-vas fari mian Virginion pli feli�a ol via filo Pa�lo.Niparolos pri tio al nia najbaro.Efektive, tiuj sinjorinoj konsili�is kun mi kaj mi sameopiniis kiel ili. La Hindaj maroj estas belaj, mi diris. Elektante fa-voran sezonon por veturi Hindujon, oni bezonas plejesessemajnan voja�on kaj tiom same por la reveno.Enmia kvartalo ni aran�os komerca�aron por Pa�lo, �ar mihavas najbarojn, kiuj lin tre amas.E� se ni donos al li nurkrudan kotonon, kiun ni ne uzas pro manko da sen�e-ligiloj, ebonlignon, tiel oftan �i tie, ke oni �in uzas porhejtado, kaj kelkajn rezinojn, kiuj perdi�as en niaj arba-roj: �io �i sufi�e bone vendi�as en Hindujo kaj estas al nitute senutila tie �i.Mi prenis sur min la zorgon peti de sinjoro de LaBourdonnais permeson en�ipi�i por tiu voja�o; kaj, an-ta� �io, mi volis pri tio sciigi Pa�lon.Sed kiel mi mire-gis, kiam tiu junulo diris al mi kun sa�o tre supera al siajuna a�o: Kial vi volas, ke mi forlasu mian familion poria nekonata projekto de ri�i�o? �u en la mondo ekzistaskomerco pli profita ol kulturado de kampo, kiu kelkfojeredonas kvindek kaj cent por unu? Se ni volas komerci,�u ni ne povas tion fari, portante nian superfluon de �itie al la urbo, ne bezonante, ke mi kuru tra Hindujo?Niaj patrinoj diras, ke Domingo estas maljuna kaj lace-57PA�LO KAJ VIRGINIOeLIBROga; sed mi estas juna kaj �iutage pliforti�as.Dum miaforesto povus okazi ia malfeli�o, precipe al Virginio, kiujam estas malsaneta.Ho ne, ne, mi ne povos decidi ilinforlasi.Lia respondo �etis min en grandan embarason; �arsinjorino de La Tour ne ka�is al mi la farton de Virginiokaj �ian deziron atingi profiton de kelkaj jaroj, disigan-te tiujn gejunulojn.Tiujn ka�zojn mi ne kura�is e� sus-pektigi al Pa�lo.Dume �ipo alveturinta el Francujo, alportis al sinjori-no de La Tour leteron de �ia onklino.La timo pri mor-to, sen kiu netu�eblaj koroj neniam estus sentemaj, �inpremis; �i �us suferis gravan malsanon longi�intan kaj neelkuraceblan pro �ia maljuneco.Al sia nevino �i sciigis,ke �i veturu Francujon, a�, se �ia farto malhelpus fari tiellongan voja�on, �i sendu Virginion, al kiu �i rezervosbonan edukon, edzi�on kun kortegulo kaj donacon de�iuj siaj bienoj; �i efektivigos siajn promesojn, �i diris,nur se �iaj ordonoj estos obeitaj.Apena� tiu letero estis legita en la familio, �iuj mal-gajegi�is.Domingo kaj Mario ekploris.Pa�lo, senmovade miro, �ajnis preta ekkoleri.Virginio, insiste rigardanteal sia patrino, ne kura�is eldiri unu vorton. �u vi povusnin forlasi nuntempe? diris Margarito al sinjorino deTour.58PA�LO KAJ VIRGINIOeLIBRO Ne, amikino mia; ne, infanoj miaj, respondis sinjo-rino de La Tour, mi ne forlasos vin [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki