[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Poste, turnante sin al unu post la alia al la kvarpartoj de la mondo, li murmuretis: Amorul, Taneha, Latisten, Rabur, Adonai & Ekkompatukaj purigu min, Patro çiela, favora kaj kompatema & Verÿusur la neindan vian serviston la sanktan benon kaj etenduvian çiopovan brakon kontraû la spiritoj obstinaj kaj ribelaj,por ke mi povu trankvile konsideri viajn sanktajn verkojn & Li interrompis kaj sin turnis al la faraono: Mer-amen-Ramzes, çefpastro de Amon, çu en la nigraglobo vi rimarkas fajreron? Mi vidas blankan fajreron, kiu ÿajnas movi¸i, kiel abelosuper floro & Mer-amen-Ramzes, rigardu la fajreron kaj ne deturnu de323 LA FARAONO 2eLIBRO¸i viajn okulojn & Rigardu nek dekstren, nek maldekstren,nenien, kio ajn aperus de la flankoj &Kaj ree li murmuretis: Baralanensis, BaldaÛiensis, per la potencaj princoj Genio,LaÛidæ, ministroj de la infera regno, mi alvokas vin per laforto de la plej alta majesto, kiu estas verÿita sur min, mi îurepetas kaj ordonas & En tiu momento la faraono skui¸is de abomeno. Mer-amen-Ramzes, kion vi vidas? demandis la Øalde-ano. El post la globo elrigardas ia terura kapo & ¸iaj flavru¸ajharoj stari¸as rekte, ¸ia viza¸o estas verda & la pupiloj estasturnitaj malsupren, oni vidas nur la blankon de la okuloj & labuÿo estas lar¸e malfermita, kvazaû por krii. Tio estas la Teruro diris Beroes kaj turnis super la glo-bon la pinton de la ponardo.Subite la faraono sin fleksis ¸is la tero. Sufiçe! & ekkriis li kial vi tiel turmentas min? & Lalaca korpo volas ripozi, la animo flugi en la landon de laeterna lumo & Kaj vi ne nur ne permesas al mi morti, sed eçelpensas novajn turmentojn & Ah! & mi ne volas & Kion vi vidas? De la plafono çiumomente mallevi¸as kvazaû du araneajpiedoj, teruraj & Dikaj kiel palmoj, kovritaj de haroj, kun ho-koj çe la fino & Mi sentas, ke super mia kapo flugpendasgrandega araneo kaj teksas çirkaû mi retojn el ÿipaj ÿnure-goj &Beroes turnis la ponardon supren. Mer-amen-Ramzes diris li sençese rigardu la fajre-ron kaj ne turnu la okulojn flanken &324 LA FARAONO 2eLIBRO Jen estas la signo, kiun mi levas en via çeesto murmu-retis li. Jen mi estas potence armita per la dia helpo, miantaûvidanta kaj sentima, kiu îure elvokas vin & Aye, Saraye,Aye, Saraye & per la nomo de la potenca kaj eterne vivantaDio & En çi tiu momento sur la viza¸o de la faraono aperis kvietarideto. xajnas al mi diris la sinjoro ke mi vidas Egipton &la tutan Egipton & Jes, tio estas Nilo, la dezerto & Çi tieMemfiso, tie Teboj &Efektive, li vidis Egipton, la tutan Egipton, sed ne pli gran-dan, ol la aleo de lia palaca ¸ardeno.La stranga bildo havistamen la econ, ke se la faraono pli atente rigardis iun punk-ton, la punkto pligrandi¸is preskaû ¸is natura grandeco.La suno estis subiranta, verÿante sur la teron ore-purpuranlumon.La tagaj birdoj prepari¸is al la dormo, la noktaj veki¸isen la kaÿejoj.En la dezerto oscedis la hienoj kaj ÿakaloj, kajla dormetanta leono streçis siajn potencajn membrojn, sinpreparante persekuti la akiron.La nila fiÿisto rapide eltiris la retojn, la grandaj transpor-taj ÿipoj albordi¸is.La laca kamparano deprenis de la gruo lasitelon, per kiu la tutan tagon li çerpis la akvon.En la urbojoni ekbruligis la lumojn, en la temploj la pastroj kolekti¸ispor la vesperaj pre¸oj.Sur la vojoj mallevi¸is la polvo, kajeksilentis la grinco de la veturilaj radoj.De la supro de la pilo-noj eksonis ¸emaj voçoj, alvokantaj la popolon al pre¸o.Post momento la faraono rimarkis kun miro kvazaû aronda ar¸entaj birdoj, flugpendantaj super la tero.Ili elflugis ella temploj, palacoj, fabrikoj, ÿipoj, kamparaj domoj, eç el laminejoj.Komence çiu el ili rapidis supren kiel sago; sed tuj ¸i325 LA FARAONO 2eLIBROrenkontis sub la çielo alian ar¸ente-flugilan birdon, kiu barisal li la vojon, batis ¸in per çiuj fortoj, kaj ambaû senvivaj fa-lis teren.Tio estis la nekonsentaj homaj pre¸oj, kiuj malhelpis unualian levi¸i ¸is la trono de la Eterna &La faraono atente aûskultis & Komence atingis lin nur lamurmuro de la flugiloj; sed baldaû li jam povis distingi la vor-tojn.Kaj li aûdis malsanulon, kiu pre¸is pri la resani¸o, kaj sam-tempe kuraciston, kiu petegis, ke la paciento plej longe estumalsana.Mastro petis Amonon, ke li gardu lian grenejon kajstalon; ÿtelisto etendis la manojn al la çielo, por ke li povu senmalhelpo elkonduki malpropran bovinon kaj plenigi sakojnper malpropra greno.Iliaj pre¸oj tuÿegis unuj aliajn, kiel ÿto-noj senditaj per îetilo.Migranto en la dezerto falis sur la sablon, petegante la nor-dan venton, ke ¸i alportu al li akvan guton; maristo batis laferdekon per la frunto, por ke la orientaj ventoj blovu an-koraû unu semajnon.Kamparano volis, ke plej rapide seki¸ula kotujoj post la superakvo; malriça fiÿisto postulis, ke la ko-tujoj seki¸u neniam.Iliaj pre¸oj rompis unu alian kaj ne atingis la diajn orelojnde Amon.La plej granda bruo regis super la ÿtonminejoj, kie la kri-muloj, ligitaj per çenoj, krevigis grandajn ÿtonegojn per koj-noj, trempitaj en akvo [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl przylepto3.keep.pl
.Poste, turnante sin al unu post la alia al la kvarpartoj de la mondo, li murmuretis: Amorul, Taneha, Latisten, Rabur, Adonai & Ekkompatukaj purigu min, Patro çiela, favora kaj kompatema & Verÿusur la neindan vian serviston la sanktan benon kaj etenduvian çiopovan brakon kontraû la spiritoj obstinaj kaj ribelaj,por ke mi povu trankvile konsideri viajn sanktajn verkojn & Li interrompis kaj sin turnis al la faraono: Mer-amen-Ramzes, çefpastro de Amon, çu en la nigraglobo vi rimarkas fajreron? Mi vidas blankan fajreron, kiu ÿajnas movi¸i, kiel abelosuper floro & Mer-amen-Ramzes, rigardu la fajreron kaj ne deturnu de323 LA FARAONO 2eLIBRO¸i viajn okulojn & Rigardu nek dekstren, nek maldekstren,nenien, kio ajn aperus de la flankoj &Kaj ree li murmuretis: Baralanensis, BaldaÛiensis, per la potencaj princoj Genio,LaÛidæ, ministroj de la infera regno, mi alvokas vin per laforto de la plej alta majesto, kiu estas verÿita sur min, mi îurepetas kaj ordonas & En tiu momento la faraono skui¸is de abomeno. Mer-amen-Ramzes, kion vi vidas? demandis la Øalde-ano. El post la globo elrigardas ia terura kapo & ¸iaj flavru¸ajharoj stari¸as rekte, ¸ia viza¸o estas verda & la pupiloj estasturnitaj malsupren, oni vidas nur la blankon de la okuloj & labuÿo estas lar¸e malfermita, kvazaû por krii. Tio estas la Teruro diris Beroes kaj turnis super la glo-bon la pinton de la ponardo.Subite la faraono sin fleksis ¸is la tero. Sufiçe! & ekkriis li kial vi tiel turmentas min? & Lalaca korpo volas ripozi, la animo flugi en la landon de laeterna lumo & Kaj vi ne nur ne permesas al mi morti, sed eçelpensas novajn turmentojn & Ah! & mi ne volas & Kion vi vidas? De la plafono çiumomente mallevi¸as kvazaû du araneajpiedoj, teruraj & Dikaj kiel palmoj, kovritaj de haroj, kun ho-koj çe la fino & Mi sentas, ke super mia kapo flugpendasgrandega araneo kaj teksas çirkaû mi retojn el ÿipaj ÿnure-goj &Beroes turnis la ponardon supren. Mer-amen-Ramzes diris li sençese rigardu la fajre-ron kaj ne turnu la okulojn flanken &324 LA FARAONO 2eLIBRO Jen estas la signo, kiun mi levas en via çeesto murmu-retis li. Jen mi estas potence armita per la dia helpo, miantaûvidanta kaj sentima, kiu îure elvokas vin & Aye, Saraye,Aye, Saraye & per la nomo de la potenca kaj eterne vivantaDio & En çi tiu momento sur la viza¸o de la faraono aperis kvietarideto. xajnas al mi diris la sinjoro ke mi vidas Egipton &la tutan Egipton & Jes, tio estas Nilo, la dezerto & Çi tieMemfiso, tie Teboj &Efektive, li vidis Egipton, la tutan Egipton, sed ne pli gran-dan, ol la aleo de lia palaca ¸ardeno.La stranga bildo havistamen la econ, ke se la faraono pli atente rigardis iun punk-ton, la punkto pligrandi¸is preskaû ¸is natura grandeco.La suno estis subiranta, verÿante sur la teron ore-purpuranlumon.La tagaj birdoj prepari¸is al la dormo, la noktaj veki¸isen la kaÿejoj.En la dezerto oscedis la hienoj kaj ÿakaloj, kajla dormetanta leono streçis siajn potencajn membrojn, sinpreparante persekuti la akiron.La nila fiÿisto rapide eltiris la retojn, la grandaj transpor-taj ÿipoj albordi¸is.La laca kamparano deprenis de la gruo lasitelon, per kiu la tutan tagon li çerpis la akvon.En la urbojoni ekbruligis la lumojn, en la temploj la pastroj kolekti¸ispor la vesperaj pre¸oj.Sur la vojoj mallevi¸is la polvo, kajeksilentis la grinco de la veturilaj radoj.De la supro de la pilo-noj eksonis ¸emaj voçoj, alvokantaj la popolon al pre¸o.Post momento la faraono rimarkis kun miro kvazaû aronda ar¸entaj birdoj, flugpendantaj super la tero.Ili elflugis ella temploj, palacoj, fabrikoj, ÿipoj, kamparaj domoj, eç el laminejoj.Komence çiu el ili rapidis supren kiel sago; sed tuj ¸i325 LA FARAONO 2eLIBROrenkontis sub la çielo alian ar¸ente-flugilan birdon, kiu barisal li la vojon, batis ¸in per çiuj fortoj, kaj ambaû senvivaj fa-lis teren.Tio estis la nekonsentaj homaj pre¸oj, kiuj malhelpis unualian levi¸i ¸is la trono de la Eterna &La faraono atente aûskultis & Komence atingis lin nur lamurmuro de la flugiloj; sed baldaû li jam povis distingi la vor-tojn.Kaj li aûdis malsanulon, kiu pre¸is pri la resani¸o, kaj sam-tempe kuraciston, kiu petegis, ke la paciento plej longe estumalsana.Mastro petis Amonon, ke li gardu lian grenejon kajstalon; ÿtelisto etendis la manojn al la çielo, por ke li povu senmalhelpo elkonduki malpropran bovinon kaj plenigi sakojnper malpropra greno.Iliaj pre¸oj tuÿegis unuj aliajn, kiel ÿto-noj senditaj per îetilo.Migranto en la dezerto falis sur la sablon, petegante la nor-dan venton, ke ¸i alportu al li akvan guton; maristo batis laferdekon per la frunto, por ke la orientaj ventoj blovu an-koraû unu semajnon.Kamparano volis, ke plej rapide seki¸ula kotujoj post la superakvo; malriça fiÿisto postulis, ke la ko-tujoj seki¸u neniam.Iliaj pre¸oj rompis unu alian kaj ne atingis la diajn orelojnde Amon.La plej granda bruo regis super la ÿtonminejoj, kie la kri-muloj, ligitaj per çenoj, krevigis grandajn ÿtonegojn per koj-noj, trempitaj en akvo [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]