[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.H.Baecker, przedstawiciele rasy wężybyli pierwszymi żeglarzami.Mądre węże zostawały władcami i twórcami cywilizacji (Boswick 1924, s.186).Kamienny relief z Chichen Itza przedstawia Pierzastego Węża podtrzymującego niebo.Został onwyobrażony jako brodaty mężczyzna o nieindiańskim profilu - z tego powodu jeden z najwybitniejszychbadaczy cywilizacji Majów z początków XX wieku J.H.Spinden uznał go za Atlantydę.Podobne figury Atlantydów w Porrero Nuevo podtrzymują hieroglif nieba.Majowie wierzyli, że czterechbogów Bacab, również przedstawianych w postaci Atlantydów, przybyło do Chichen Itza po globalnejpowodzi, która zniszczyła ich zamorską stolicę.Ich ojczyznę opisywano jako Czerwoną i Czarną Ziemię, coprzywodzi na myśl czerwone (tui) i czarne (lawa) formacje skalne na Atlantydzie.Co więcej, wmeksykańskiej Zwiątyni Pierzastego Węża w Teotihuacan znajduje się relief przedstawiający Quetzalcoatladopływającego do brzegu.Większość dzieł literatury Majów została spalona przez hiszpańskich zakonników, lecz i to, co ocalało,pozwala poznać historię kataklizmu, który bezpośrednio poprzedzał przybycie Pierzastego Węża doMezoameryki.Księga Chilam Bałam opisuje życie na Czerwonym i Czarnym Lądzie, przez setki latsielankowe.Pewnego dnia jednak spadł ognisty deszcz, z nieba padał popiół, kamienie i drzewa runęły naziemię.Potem woda się podniosła w strasznej powodzi.Niebo się zapadło, a suchy ląd zatonął w morzu (il.14.3).124 Haiyococab to wydarzenie opisane w Kodeksie Drezdeńskim: Woda nad Ziemią, przed którą bogowiepodtrzymujący ziemię uciekli, kiedy świat został zniszczony przez potop .Kodeks Chimalpopca przypominarelację Platona o kataklizmie na Atlantydzie, który trwał jeden dzień i jedną noc.Opisuje, jak koniec świata nastąpił w jeden dzień potopu.Nawet góry zapadły się w wodzie .WLegendzie o czterech słońcach: Padał na nich ognisty deszcz.Zostali pochłonięci przez morze .Uciekającprzed kataklizmem, ocaleni, od których wywodziły swój ród kolejne pokolenia rządzących arystokratów,osiedlili się na ziemi Majów.Wydaje się, że te fragmentarycznie zachowane relacje opisują zagładęAtlantydy; powtarza się w nich również wątek postaci przypominającej Atlasa.Literackie przekazy o zniszczonym mieście nieco lepiej zachowały się wśród Indian Quiche, ludużyjącego w środkowozachodnich górach Gwatemali i z tego powodu oddalonego od głównego nurtucywilizacji Majów, choć mającego nie mniej imponujące osiągnięcia w dziedzinie kultury.ManuskryptChakquichel tak oto opisuje pochodzenie Quiche:Mędrcy, wodzowie i kapitanowie trzech wielkich ludów i inni, którzy się zebrali, wezwali Umamae, sięgając swąwizją przez cztery ćwiartki świata i wszystko, co jest pod niebem.Nie napotykając żadnej przeszkody, przybyli zdrugiej strony oceanu, stamtąd, gdzie wschodzi słońce, z miejsca zwanego Tulan pa Civan [Wschód Słońca Głębin].Wszyscy przybyli z drugiej strony wschodniego Morza, z Tulan, gdzie był jeden język i obyczaje.Księga Popol Vuh, zawierająca kosmogonię i na wpół mityczną historię Quiche, opisuje, co się stało zTulan:Ciężkie chmury zstąpiły z nieba.Oblicze ziemi się zaćmiło i zaczął padać gęsty, ciemny deszcz; deszcz padał wdzień i padał w nocy.Słychać było wielki huk nad ich głowami, jakby od ognia.Widziano ludzi biegnących,odpychających innych, przepełnionych rozpaczą.Chcieli się wspiąć na swoje domy.Ale domy runęły, spadły naziemię.Chcieli wspiąć się na drzewa, lecz drzewa ich strąciły.Chcieli się schronić w jaskiniach, lecz jaskinie zamknęłysię przed nimi.Woda i ogień zniszczyły wszystko w tamtym czasie ostatniego wielkiego kataklizmu, który poprzedziłCzwarte Stworzenie.Pod wpływem tych tragicznych wydarzeń do Gwatemali przybyła ostatnia fala migracji:Ci, którzy patrzyli na wschód słońca, mieli tylko jeden język [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl przylepto3.keep.pl
.H.Baecker, przedstawiciele rasy wężybyli pierwszymi żeglarzami.Mądre węże zostawały władcami i twórcami cywilizacji (Boswick 1924, s.186).Kamienny relief z Chichen Itza przedstawia Pierzastego Węża podtrzymującego niebo.Został onwyobrażony jako brodaty mężczyzna o nieindiańskim profilu - z tego powodu jeden z najwybitniejszychbadaczy cywilizacji Majów z początków XX wieku J.H.Spinden uznał go za Atlantydę.Podobne figury Atlantydów w Porrero Nuevo podtrzymują hieroglif nieba.Majowie wierzyli, że czterechbogów Bacab, również przedstawianych w postaci Atlantydów, przybyło do Chichen Itza po globalnejpowodzi, która zniszczyła ich zamorską stolicę.Ich ojczyznę opisywano jako Czerwoną i Czarną Ziemię, coprzywodzi na myśl czerwone (tui) i czarne (lawa) formacje skalne na Atlantydzie.Co więcej, wmeksykańskiej Zwiątyni Pierzastego Węża w Teotihuacan znajduje się relief przedstawiający Quetzalcoatladopływającego do brzegu.Większość dzieł literatury Majów została spalona przez hiszpańskich zakonników, lecz i to, co ocalało,pozwala poznać historię kataklizmu, który bezpośrednio poprzedzał przybycie Pierzastego Węża doMezoameryki.Księga Chilam Bałam opisuje życie na Czerwonym i Czarnym Lądzie, przez setki latsielankowe.Pewnego dnia jednak spadł ognisty deszcz, z nieba padał popiół, kamienie i drzewa runęły naziemię.Potem woda się podniosła w strasznej powodzi.Niebo się zapadło, a suchy ląd zatonął w morzu (il.14.3).124 Haiyococab to wydarzenie opisane w Kodeksie Drezdeńskim: Woda nad Ziemią, przed którą bogowiepodtrzymujący ziemię uciekli, kiedy świat został zniszczony przez potop .Kodeks Chimalpopca przypominarelację Platona o kataklizmie na Atlantydzie, który trwał jeden dzień i jedną noc.Opisuje, jak koniec świata nastąpił w jeden dzień potopu.Nawet góry zapadły się w wodzie .WLegendzie o czterech słońcach: Padał na nich ognisty deszcz.Zostali pochłonięci przez morze .Uciekającprzed kataklizmem, ocaleni, od których wywodziły swój ród kolejne pokolenia rządzących arystokratów,osiedlili się na ziemi Majów.Wydaje się, że te fragmentarycznie zachowane relacje opisują zagładęAtlantydy; powtarza się w nich również wątek postaci przypominającej Atlasa.Literackie przekazy o zniszczonym mieście nieco lepiej zachowały się wśród Indian Quiche, ludużyjącego w środkowozachodnich górach Gwatemali i z tego powodu oddalonego od głównego nurtucywilizacji Majów, choć mającego nie mniej imponujące osiągnięcia w dziedzinie kultury.ManuskryptChakquichel tak oto opisuje pochodzenie Quiche:Mędrcy, wodzowie i kapitanowie trzech wielkich ludów i inni, którzy się zebrali, wezwali Umamae, sięgając swąwizją przez cztery ćwiartki świata i wszystko, co jest pod niebem.Nie napotykając żadnej przeszkody, przybyli zdrugiej strony oceanu, stamtąd, gdzie wschodzi słońce, z miejsca zwanego Tulan pa Civan [Wschód Słońca Głębin].Wszyscy przybyli z drugiej strony wschodniego Morza, z Tulan, gdzie był jeden język i obyczaje.Księga Popol Vuh, zawierająca kosmogonię i na wpół mityczną historię Quiche, opisuje, co się stało zTulan:Ciężkie chmury zstąpiły z nieba.Oblicze ziemi się zaćmiło i zaczął padać gęsty, ciemny deszcz; deszcz padał wdzień i padał w nocy.Słychać było wielki huk nad ich głowami, jakby od ognia.Widziano ludzi biegnących,odpychających innych, przepełnionych rozpaczą.Chcieli się wspiąć na swoje domy.Ale domy runęły, spadły naziemię.Chcieli wspiąć się na drzewa, lecz drzewa ich strąciły.Chcieli się schronić w jaskiniach, lecz jaskinie zamknęłysię przed nimi.Woda i ogień zniszczyły wszystko w tamtym czasie ostatniego wielkiego kataklizmu, który poprzedziłCzwarte Stworzenie.Pod wpływem tych tragicznych wydarzeń do Gwatemali przybyła ostatnia fala migracji:Ci, którzy patrzyli na wschód słońca, mieli tylko jeden język [ Pobierz całość w formacie PDF ]