[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W ten sposób w przypadku wzrostu kursu zarobimy na kontrakcie, a stracimy na różnicach kursowych, i odwrotnie, w przypadku spadku kursu stracimy na kontrakcie, ale zyskamy na różnicach kursowych.Podsumowując, jeśli w dniu płatności kurs waluty obcej wzrośnie, to dzięki transakcji na rynku terminowym z nawiązką nadrabiamy stratę na rynku kasowym.Natomiast, jeśli kurs spadnie wówczas zysk z operacji kasowej pochłonięty zostanie przez stratę na rynku futeres.OPCJE - wyróżnia się opcje zakupu i opcje sprzedaży.Opcja zakupu - daje jej posiadaczowi prawo do zakupu określonych aktywów (instrument bazowy) w określonej przyszłości, po określonej cenie (cena rozliczenia).Opcja sprzedaży - daje prawo jej posiadaczowi do sprzedaży określonych aktywów, w określonej przeszłości, po określonej cenie.Inwestor może zajmować cztery pozycje na rynkach opcyjnych: długą pozycję w opcjach kupna, długą pozycję w opcjach sprzedaży, krótką pozycję w opcjach sprzedaży i krótką pozycję w opcjach sprzedaży.Nabywca opcji za prawo korzystania z niej płaci premię, którą utraci w momencie rezygnacji z wykonania opcji, do czego ma prawo w przypadku tego instrumentu.Natomiast jeśli nabywca wykorzysta prawa z opcji, wówczas płaci cenę bazową, ustaloną przy zawarciu umowy na podstawie bieżących notowań.Wyróżnia się :lopcje na akcje,llopcje na waluty,llopcje na stopę procentową.lOpcje na stopy procentowe i na waluty obce znajdują się w obrocie pozagiełdowym, to znaczy są przedmiotem transakcji pomiędzy dwiema instytucjami finansowymi lub pomiędzy instytucją finansową i klientem.Atrakcyjność opcji pozagiełdowych polega na tym, że ich daty wygaśnięcia i ceny wykonania nie muszą odpowiadać standardom określanym przez giełdy.Mechanizm zabezpieczania ryzyka za pomocą opcji jest podobny jak w przypadku futures.Natomiast jedną z ważniejszych różnic jest to, że w przypadku futures nie ma możliwości wycofania się z zawartej transakcji oraz zawarcie futures kosztuje tylko prowizję Domu Maklerskiego.Natomiast nabywca opcji ma prawo z wycofania się z jej wykonania, ale ponosi wysokie koszty w postaci premii.Wykorzystanie rynku kapitałowego w zarządzaniu aktywami i pasywami banku, to wykorzystanie transakcji na akcjach, obligacjach, świadectwach udziałowych i depozytowych, ADR, GDR, prawach poboru czy listach zastawnych.Zostały one omówione w pytaniu 4.Pytanie 26.Charakterystyka banku na podstawie bilansuCelem sprawozdań finansowych jest dostarczenie informacji o pozycji finansowej przedsiębiorstwa, jego dokonaniach i zmianach w pozycji finansowej, która jest użyteczna dla szerokiego grona odbiorców w podejmowaniu decyzji ekonomicznych.Sprawozdania finansowe pomocne są m.in.w podejmowaniu decyzji związanych z zarządzaniem, podejmowaniu decyzji co do lokat kapitałowych, polityce kredytowej, ustalaniu zasad podziału zysku i polityce dywidend, polityce podatkowej, przygotowaniu i wykorzystaniu statystyk dochodu narodowego.Bilans jest podstawowym sprawozdaniem finansowym jednostek gospodarczych.Dostarcza on informacji o sytuacji majątkowej i finansowej firmy.Sporządza się go na podstawie ewidencji księgowej.Ujmuje się w nim pozycje aktywów i pasywów w wysokości ich stanów na określony dzień, np.na koniec miesiąca, kwartału, roku.Pasywa to źródła, z którego pochodzą środki, jakimi jednostka dysponuje, aktywa zaś to cele, na które środki te zostały przeznaczone.Bilans banku różni się od bilansu przedsiębiorstwa strukturą aktywów i pasywów.Aktywa są uporządkowane według stopnia płynności, a więc możliwości spieniężenia.W pierwszej kolejności wykazywany jest majątek obrotowy, a następnie majątek trwały.Pasywa natomiast są uporządkowane według rosnącego stopnia wymagalności, to jest terminów spłaty.Po stronie pasywów wykazywane są najpierw kapitały obce, następnie kapitały własne długoterminowe i krótkoterminowe.Charakterystyczną cechą banku jest relatywnie mały, zaledwie paroprocentowy udział środków własnych w łącznej sumie bilansowej oraz duży udział środków obcych.Bilans, a zwłaszcza tendencje zmian w bilansie, są przedmiotem analizy.Bilans jest zestawieniem statycznym, element dynamiki w ocenie powstaje przez porównanie z okresem poprzednim.Analizę bilansu przez porównanie aktywów i pasywów za kolejny okres sprawozdawczy określa się jako analizę poziomą.Jej przedmiotem są wielkości absolutne, odchylenia, dynamika.Porównanie wielkości w pionie po ustaleniu struktury aktywów i pasywów, czyli udziałów, to analiza pionowa bilansu.Analiza pozioma i pionowa bilansu jest analizą zmian w bezwzględnych i względnych wielkościach aktywów i pasywów.Jest analizą porównania wielkości i ich struktury.Pozwala ona na zaobserwowanie podstawowych faktów dotyczących rozwoju działalności banku, proporcji występujących między składnikami bilansu, a także na sformułowanie głównych pytań i hipotez do sprawdzenia w toku dalszych badań.Pozwala ona również w pewnych wypadkach na stwierdzenie wyraźnych nieprawidłowości.Jednakże analiza samego bilansu nie daje obrazu sytuacji banku.Z reguły wymaga ona uzupełnienia badaniem dochodów i kosztów, jakie przynoszą poszczególne pozycje aktywów i pasywów, a ponadto sięgania do informacji spoza ewidencji rachunkowej, np.dokonania przeglądu portfela kredytowego.Analiza strukturalna bilansu jest oparta na porównaniu proporcji między poszczególnymi częściami i pozycjami bilansu.Nie daje ona jednak szerokiej podstawy do formułowania wyników.Analiza ta pozwala na stwierdzenie faktów bezsprzecznie niekorzystnych [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl przylepto3.keep.pl
.W ten sposób w przypadku wzrostu kursu zarobimy na kontrakcie, a stracimy na różnicach kursowych, i odwrotnie, w przypadku spadku kursu stracimy na kontrakcie, ale zyskamy na różnicach kursowych.Podsumowując, jeśli w dniu płatności kurs waluty obcej wzrośnie, to dzięki transakcji na rynku terminowym z nawiązką nadrabiamy stratę na rynku kasowym.Natomiast, jeśli kurs spadnie wówczas zysk z operacji kasowej pochłonięty zostanie przez stratę na rynku futeres.OPCJE - wyróżnia się opcje zakupu i opcje sprzedaży.Opcja zakupu - daje jej posiadaczowi prawo do zakupu określonych aktywów (instrument bazowy) w określonej przyszłości, po określonej cenie (cena rozliczenia).Opcja sprzedaży - daje prawo jej posiadaczowi do sprzedaży określonych aktywów, w określonej przeszłości, po określonej cenie.Inwestor może zajmować cztery pozycje na rynkach opcyjnych: długą pozycję w opcjach kupna, długą pozycję w opcjach sprzedaży, krótką pozycję w opcjach sprzedaży i krótką pozycję w opcjach sprzedaży.Nabywca opcji za prawo korzystania z niej płaci premię, którą utraci w momencie rezygnacji z wykonania opcji, do czego ma prawo w przypadku tego instrumentu.Natomiast jeśli nabywca wykorzysta prawa z opcji, wówczas płaci cenę bazową, ustaloną przy zawarciu umowy na podstawie bieżących notowań.Wyróżnia się :lopcje na akcje,llopcje na waluty,llopcje na stopę procentową.lOpcje na stopy procentowe i na waluty obce znajdują się w obrocie pozagiełdowym, to znaczy są przedmiotem transakcji pomiędzy dwiema instytucjami finansowymi lub pomiędzy instytucją finansową i klientem.Atrakcyjność opcji pozagiełdowych polega na tym, że ich daty wygaśnięcia i ceny wykonania nie muszą odpowiadać standardom określanym przez giełdy.Mechanizm zabezpieczania ryzyka za pomocą opcji jest podobny jak w przypadku futures.Natomiast jedną z ważniejszych różnic jest to, że w przypadku futures nie ma możliwości wycofania się z zawartej transakcji oraz zawarcie futures kosztuje tylko prowizję Domu Maklerskiego.Natomiast nabywca opcji ma prawo z wycofania się z jej wykonania, ale ponosi wysokie koszty w postaci premii.Wykorzystanie rynku kapitałowego w zarządzaniu aktywami i pasywami banku, to wykorzystanie transakcji na akcjach, obligacjach, świadectwach udziałowych i depozytowych, ADR, GDR, prawach poboru czy listach zastawnych.Zostały one omówione w pytaniu 4.Pytanie 26.Charakterystyka banku na podstawie bilansuCelem sprawozdań finansowych jest dostarczenie informacji o pozycji finansowej przedsiębiorstwa, jego dokonaniach i zmianach w pozycji finansowej, która jest użyteczna dla szerokiego grona odbiorców w podejmowaniu decyzji ekonomicznych.Sprawozdania finansowe pomocne są m.in.w podejmowaniu decyzji związanych z zarządzaniem, podejmowaniu decyzji co do lokat kapitałowych, polityce kredytowej, ustalaniu zasad podziału zysku i polityce dywidend, polityce podatkowej, przygotowaniu i wykorzystaniu statystyk dochodu narodowego.Bilans jest podstawowym sprawozdaniem finansowym jednostek gospodarczych.Dostarcza on informacji o sytuacji majątkowej i finansowej firmy.Sporządza się go na podstawie ewidencji księgowej.Ujmuje się w nim pozycje aktywów i pasywów w wysokości ich stanów na określony dzień, np.na koniec miesiąca, kwartału, roku.Pasywa to źródła, z którego pochodzą środki, jakimi jednostka dysponuje, aktywa zaś to cele, na które środki te zostały przeznaczone.Bilans banku różni się od bilansu przedsiębiorstwa strukturą aktywów i pasywów.Aktywa są uporządkowane według stopnia płynności, a więc możliwości spieniężenia.W pierwszej kolejności wykazywany jest majątek obrotowy, a następnie majątek trwały.Pasywa natomiast są uporządkowane według rosnącego stopnia wymagalności, to jest terminów spłaty.Po stronie pasywów wykazywane są najpierw kapitały obce, następnie kapitały własne długoterminowe i krótkoterminowe.Charakterystyczną cechą banku jest relatywnie mały, zaledwie paroprocentowy udział środków własnych w łącznej sumie bilansowej oraz duży udział środków obcych.Bilans, a zwłaszcza tendencje zmian w bilansie, są przedmiotem analizy.Bilans jest zestawieniem statycznym, element dynamiki w ocenie powstaje przez porównanie z okresem poprzednim.Analizę bilansu przez porównanie aktywów i pasywów za kolejny okres sprawozdawczy określa się jako analizę poziomą.Jej przedmiotem są wielkości absolutne, odchylenia, dynamika.Porównanie wielkości w pionie po ustaleniu struktury aktywów i pasywów, czyli udziałów, to analiza pionowa bilansu.Analiza pozioma i pionowa bilansu jest analizą zmian w bezwzględnych i względnych wielkościach aktywów i pasywów.Jest analizą porównania wielkości i ich struktury.Pozwala ona na zaobserwowanie podstawowych faktów dotyczących rozwoju działalności banku, proporcji występujących między składnikami bilansu, a także na sformułowanie głównych pytań i hipotez do sprawdzenia w toku dalszych badań.Pozwala ona również w pewnych wypadkach na stwierdzenie wyraźnych nieprawidłowości.Jednakże analiza samego bilansu nie daje obrazu sytuacji banku.Z reguły wymaga ona uzupełnienia badaniem dochodów i kosztów, jakie przynoszą poszczególne pozycje aktywów i pasywów, a ponadto sięgania do informacji spoza ewidencji rachunkowej, np.dokonania przeglądu portfela kredytowego.Analiza strukturalna bilansu jest oparta na porównaniu proporcji między poszczególnymi częściami i pozycjami bilansu.Nie daje ona jednak szerokiej podstawy do formułowania wyników.Analiza ta pozwala na stwierdzenie faktów bezsprzecznie niekorzystnych [ Pobierz całość w formacie PDF ]