[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Stosunkowo nowym rozwiązaniem w dziedzinie zarządzania wejściem jest standard Intranet-Internet Input Method Format (IIIMF) przeznaczony pierwotnie dla języka Java.Wyeliminowano w nim rzadko używane i skomplikowane właściwości XIM oraz skodyfikowano i uproszczono niektóre dwuznaczności specyfikacji XIM.Jest to technika, którą warto śledzić, szczególnie z tego powodu, że została zalecona w standardzie Li18nux 2000 (patrz odnośnik do materiałów źródłowych) dla międzynarodowych wersji systemu Linux zaproponowanych przez Linux Internationalization Initiative.Pomimo tego, że w pakietach narzędziowych i interfejsach graficznych zaczyna się stosować wspomniane właściwości, to obecnie można je spotkać w ograniczonym stopniu.Standard IIIMF nie został wdrożony nigdzie więcej poza językiem Java, zaś w pakietach narzędziowych stosuje się tylko najprostsze metody preedycji.Zarządzanie skomplikowanymi sposobami wprowadzania danych jest w każdym przypadku trudne, ale doświadczenie uczy, że warto podjąć ten trud, kierując się zadowoleniem użytkownika w językach takich jak japoński.Programiści pracujący dla rynku azjatyckiego powinni poważnie rozważyć koszty i zalety nauczenia się opisanych tu metod.Praktyczne aspekty programowania I18NJak te skomplikowane zagadnienia wpływają na zawodowego programistę? Na szczęście w niezbyt wielki stopniu, a w zasadzie — wcale.Pomimo tego, że wysokiej jakości prezentacja danych wyjściowych i efektywna obsługa danych wejściowych są znacznie bardziej skomplikowane, niż wyświetlanie napisów w oknach z odpowiednią otoczką graficzną i odczytywanie napisów za pomocą prostej funkcji obsługującej wejście, to ta złożoność może stać się rutynowym działaniem i być pozostawiona specjalistom.W rzeczywistości, programy zarządzające wejściem zgodne z XIM pojawiły się dopiero około dziesięciu lat temu, zaś programy do zarządzania konfiguracją elementów interfejsu zgodne z XOM są dopiero teraz opracowywane przez firmy tworzące X.Jedną z naprawdę fascynujących nowych tendencji, które pojawiły się w komercjalizacji Linuksa, jest to, że firmy wiodące w tych ważnych technologiach (np.IBM) prawdopodobnie zamierzają dotować prace rozwojowe dotyczące różnych standardów tworzonych w ramach ruchu wolnego oprogramowania.Linux będzie pierwszym systemem, który z tego skorzysta, ponieważ odniósł największy sukces komercyjny, ale przeniesienie na inne platformy z otwartymi źródłami na pewno także nastąpi.Programiści mogą więc oczekiwać już w nieodległej przyszłości, że nawet na niskim poziomie programowania w Xlib będą mogli korzystać z bardzo wystylizowanych fragmentów kodu inicjujących menedżery XIM i XOM oraz sprawdzających preferencje użytkowników, a cała reszta będzie obsługiwana przez standardowe komponenty.Oprócz tego, standardy I18N są przeznaczone bezpośrednio do włączenia w pakiety narzędziowe.W aplikacjach korzystających z takich pakietów wysokiego poziomu nie będzie trzeba się więc martwić o takie podstawowe sprawy.W najbliższej perspektywie widać wszak dwie przeszkody utrudniające wprowadzenie takich uproszczeń.Po pierwsze, są to na razie metody eksperymentalne lub wdrożone tylko częściowo.Dotyczy to w szczególności układu komponentów interfejsu w protokole XOM.Przez jakiś czas programiści będą więc musieli programować sami większość operacji inicjujących i operacji niskiego poziomu.Powodem frustracji prawdopodobnie będzie także nieodpowiednie wspomaganie tych operacji przez pakiety narzędziowe, rzutujące na funkcjonalność niższego poziomu.Po drugie, zarówno XIM, jak i XOM, są ściśle związane z X11 i są pierwszymi pełnymi standardami tego rodzaju.Wprawdzie nie będzie to stwarzać problemu w ciągu najbliższego dziesięciolecia w systemie Linux, gdzie interfejsy graficzne są oczywiście potrzebne oraz są i będą budowane na podstawie X11, ale utrudnia to przenoszenie na inne platformy.Z tego powodu wydaje się prawdopodobne, że standard XIM będzie poszerzony, a być może zastąpiony (jak zwyczajny API) przez tzw [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl przylepto3.keep.pl
.Stosunkowo nowym rozwiązaniem w dziedzinie zarządzania wejściem jest standard Intranet-Internet Input Method Format (IIIMF) przeznaczony pierwotnie dla języka Java.Wyeliminowano w nim rzadko używane i skomplikowane właściwości XIM oraz skodyfikowano i uproszczono niektóre dwuznaczności specyfikacji XIM.Jest to technika, którą warto śledzić, szczególnie z tego powodu, że została zalecona w standardzie Li18nux 2000 (patrz odnośnik do materiałów źródłowych) dla międzynarodowych wersji systemu Linux zaproponowanych przez Linux Internationalization Initiative.Pomimo tego, że w pakietach narzędziowych i interfejsach graficznych zaczyna się stosować wspomniane właściwości, to obecnie można je spotkać w ograniczonym stopniu.Standard IIIMF nie został wdrożony nigdzie więcej poza językiem Java, zaś w pakietach narzędziowych stosuje się tylko najprostsze metody preedycji.Zarządzanie skomplikowanymi sposobami wprowadzania danych jest w każdym przypadku trudne, ale doświadczenie uczy, że warto podjąć ten trud, kierując się zadowoleniem użytkownika w językach takich jak japoński.Programiści pracujący dla rynku azjatyckiego powinni poważnie rozważyć koszty i zalety nauczenia się opisanych tu metod.Praktyczne aspekty programowania I18NJak te skomplikowane zagadnienia wpływają na zawodowego programistę? Na szczęście w niezbyt wielki stopniu, a w zasadzie — wcale.Pomimo tego, że wysokiej jakości prezentacja danych wyjściowych i efektywna obsługa danych wejściowych są znacznie bardziej skomplikowane, niż wyświetlanie napisów w oknach z odpowiednią otoczką graficzną i odczytywanie napisów za pomocą prostej funkcji obsługującej wejście, to ta złożoność może stać się rutynowym działaniem i być pozostawiona specjalistom.W rzeczywistości, programy zarządzające wejściem zgodne z XIM pojawiły się dopiero około dziesięciu lat temu, zaś programy do zarządzania konfiguracją elementów interfejsu zgodne z XOM są dopiero teraz opracowywane przez firmy tworzące X.Jedną z naprawdę fascynujących nowych tendencji, które pojawiły się w komercjalizacji Linuksa, jest to, że firmy wiodące w tych ważnych technologiach (np.IBM) prawdopodobnie zamierzają dotować prace rozwojowe dotyczące różnych standardów tworzonych w ramach ruchu wolnego oprogramowania.Linux będzie pierwszym systemem, który z tego skorzysta, ponieważ odniósł największy sukces komercyjny, ale przeniesienie na inne platformy z otwartymi źródłami na pewno także nastąpi.Programiści mogą więc oczekiwać już w nieodległej przyszłości, że nawet na niskim poziomie programowania w Xlib będą mogli korzystać z bardzo wystylizowanych fragmentów kodu inicjujących menedżery XIM i XOM oraz sprawdzających preferencje użytkowników, a cała reszta będzie obsługiwana przez standardowe komponenty.Oprócz tego, standardy I18N są przeznaczone bezpośrednio do włączenia w pakiety narzędziowe.W aplikacjach korzystających z takich pakietów wysokiego poziomu nie będzie trzeba się więc martwić o takie podstawowe sprawy.W najbliższej perspektywie widać wszak dwie przeszkody utrudniające wprowadzenie takich uproszczeń.Po pierwsze, są to na razie metody eksperymentalne lub wdrożone tylko częściowo.Dotyczy to w szczególności układu komponentów interfejsu w protokole XOM.Przez jakiś czas programiści będą więc musieli programować sami większość operacji inicjujących i operacji niskiego poziomu.Powodem frustracji prawdopodobnie będzie także nieodpowiednie wspomaganie tych operacji przez pakiety narzędziowe, rzutujące na funkcjonalność niższego poziomu.Po drugie, zarówno XIM, jak i XOM, są ściśle związane z X11 i są pierwszymi pełnymi standardami tego rodzaju.Wprawdzie nie będzie to stwarzać problemu w ciągu najbliższego dziesięciolecia w systemie Linux, gdzie interfejsy graficzne są oczywiście potrzebne oraz są i będą budowane na podstawie X11, ale utrudnia to przenoszenie na inne platformy.Z tego powodu wydaje się prawdopodobne, że standard XIM będzie poszerzony, a być może zastąpiony (jak zwyczajny API) przez tzw [ Pobierz całość w formacie PDF ]