[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.2.SOCJALIZM KONSERWATYWNY, CZYLIBUR%7łUAZYJNYPewna część burżuazji pragnie zaradzić niedomaganiom społecznym, aby utrwalić istnie-nie społeczeństwa burżuazyjnego.Należą do niej ekonomiści, filantropi, głosiciele humanitaryzmu, poprawiacze położeniaklas pracujących, organizatorzy dobroczynności, opiekunowie zwierząt, założyciele towa-rzystw wstrzemięzliwości, pokątni reformatorzy najrozmaitszego gatunku.Nawet całe syste-my tworzone były z tego burżuazyjnego socjalizmu.Jako przykład przytoczymy Filozofię nędzy Proudhona.Socjalistyczni bourgeois chcą warunków bytu nowoczesnego społeczeństwa bez nie-uchronnie stąd wynikających walk i niebezpieczeństw.Chcą istniejącego społeczeństwa bezrewolucjonizujących i rozkładających je czynników.Chcą burżuazji bez proletariatu.Burżu-azja wyobraża sobie świat, w którym rządzi, oczywiście jako najlepszy z światów.Burżu-azyjny socjalizm rozwija to pocieszające wyobrażenie w połowiczny lub całkowity system.Kiedy wzywa proletariat, by urzeczywistnił jego systemy i wkroczył do nowej Jerozolimy, tożąda w gruncie rzeczy tylko tego, by proletariat pozostał w dzisiejszym społeczeństwie, leczwyzbył się swych nienawistnych o nim pojęć.Inna, mniej systematyczna, ale bardziej praktyczna forma tego socjalizmu usiłowała, od-stręczyć klasę robotniczą od wszelkiego ruchu rewolucyjnego za pomocą dowodzeń, że nictaka lub inna zmiana polityczna, lecz jedynie zmiana materialnych warunków bytu, stosun-ków ekonomicznych, może przynieść jej korzyść.Ale przez zmianę materialnych warunkówbytu socjalizm ten rozumie bynajmniej nie zniesienie burżuazyjnych stosunków produkcji, coda się urzeczywistnić tylko na drodze rewolucyjnej, lecz ulepszenia administracyjne, doko-nujące się na gruncie tych stosunków produkcji, a więc nie zmieniające nic w stosunkachmiędzy kapitałem a pracą najemną i w najlepszym wypadku zmniejszające tylko koszty pa-nowania burżuazji i upraszczające jej gospodarkę państwową.17Burza rewolucyjna 1848 r.zmiotła cały ten nędzny kierunek, a nosicielom jego odebrała chęć dalszego robienia w so-cjalizmie.Głównym przedstawicielem i klasycznym typem tego kierunku jest p.Karol Grun.(Uwaga Engelsa do wydanianiemieckiego z roku 1890).32 Najwłaściwszy wyraz socjalizm burżuazyjny osiąga dopiero wówczas, gdy staje się figurączysto retoryczną.Wolny handel! w interesie klasy pracującej; cła ochronne! w interesie klasy pracującej;więzienia celkowe! w interesie klasy pracującej.Oto ostatnie słowo jedynie szczere słowo socjalizmu burżuazyjnego.Socjalizm burżuazji polega właśnie na twierdzeniu, że bourgeois są bourgeois w interesieklasy pracującej.3.KRYTYCZNO-UTOPIJNY SOCJALIZM I KOMUNIZMNie mówimy tutaj o tej literaturze, która we wszystkich wielkich rewolucjach nowocze-snych dawała wyraz żądaniom proletariatu (pisma Babeufa itd.).Pierwsze ze strony proletariatu próby bezpośredniego urzeczywistnienia swoich własnychinteresów klasowych w czasach powszechnego podniecenia, w okresie obalania społeczeń-stwa feudalnego, nieuchronnie rozbijały się wskutek nierozwiniętego jeszcze stanu samegoproletariatu, jako też wskutek braku materialnych warunków jego wyzwolenia, będących wła-śnie wytworem dopiero epoki burżuazyjnej.Literatura rewolucyjna, towarzysząca tym pierw-szym ruchom proletariatu, była w swej treści siłą rzeczy reakcyjna.Głosi ona powszechnyascetyzm i prymitywny egalitaryzm.Właściwe systemy socjalistyczne i komunistyczne, systemy Saint-Simona, Fouriera, Owe-na itd.wyłaniają się w pierwszym nierozwiniętym okresie walki między proletariatem a bur-żuazją, który przedstawiliśmy wyżej.(Patrz: Burżuazja a proletariusze ).Wynalazcy tych systemów widzą wprawdzie przeciwieństwo klas jak również działanieczynników rozkładowych wewnątrz samego społeczeństwa panującego.Nie dostrzegają jed-nak po stronie proletariatu żadnej samodzielności historycznej, żadnego właściwego mu ruchupolitycznego.Ponieważ rozwój przeciwieństwa klasowego idzie w parze z rozwojem przemysłu, nieznajdują więc oni także materialnych warunków wyzwolenia proletariatu i szukają naukispołecznej, praw społecznych, by warunki te stworzyć.Miejsce działalności społecznej zająć musi ich osobista działalność wynalazcza, miejscehistorycznych warunków wyzwolenia warunki fantastyczne, miejsce stopniowo dokonującejsię organizacji proletariatu w klasę wymyślona przez nich samych organizacja społeczeń-stwa.Przyszłe dzieje ludzkości sprowadzają się dla nich do propagandy i praktycznego wy-konania ich planów społecznych [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl przylepto3.keep.pl
.2.SOCJALIZM KONSERWATYWNY, CZYLIBUR%7łUAZYJNYPewna część burżuazji pragnie zaradzić niedomaganiom społecznym, aby utrwalić istnie-nie społeczeństwa burżuazyjnego.Należą do niej ekonomiści, filantropi, głosiciele humanitaryzmu, poprawiacze położeniaklas pracujących, organizatorzy dobroczynności, opiekunowie zwierząt, założyciele towa-rzystw wstrzemięzliwości, pokątni reformatorzy najrozmaitszego gatunku.Nawet całe syste-my tworzone były z tego burżuazyjnego socjalizmu.Jako przykład przytoczymy Filozofię nędzy Proudhona.Socjalistyczni bourgeois chcą warunków bytu nowoczesnego społeczeństwa bez nie-uchronnie stąd wynikających walk i niebezpieczeństw.Chcą istniejącego społeczeństwa bezrewolucjonizujących i rozkładających je czynników.Chcą burżuazji bez proletariatu.Burżu-azja wyobraża sobie świat, w którym rządzi, oczywiście jako najlepszy z światów.Burżu-azyjny socjalizm rozwija to pocieszające wyobrażenie w połowiczny lub całkowity system.Kiedy wzywa proletariat, by urzeczywistnił jego systemy i wkroczył do nowej Jerozolimy, tożąda w gruncie rzeczy tylko tego, by proletariat pozostał w dzisiejszym społeczeństwie, leczwyzbył się swych nienawistnych o nim pojęć.Inna, mniej systematyczna, ale bardziej praktyczna forma tego socjalizmu usiłowała, od-stręczyć klasę robotniczą od wszelkiego ruchu rewolucyjnego za pomocą dowodzeń, że nictaka lub inna zmiana polityczna, lecz jedynie zmiana materialnych warunków bytu, stosun-ków ekonomicznych, może przynieść jej korzyść.Ale przez zmianę materialnych warunkówbytu socjalizm ten rozumie bynajmniej nie zniesienie burżuazyjnych stosunków produkcji, coda się urzeczywistnić tylko na drodze rewolucyjnej, lecz ulepszenia administracyjne, doko-nujące się na gruncie tych stosunków produkcji, a więc nie zmieniające nic w stosunkachmiędzy kapitałem a pracą najemną i w najlepszym wypadku zmniejszające tylko koszty pa-nowania burżuazji i upraszczające jej gospodarkę państwową.17Burza rewolucyjna 1848 r.zmiotła cały ten nędzny kierunek, a nosicielom jego odebrała chęć dalszego robienia w so-cjalizmie.Głównym przedstawicielem i klasycznym typem tego kierunku jest p.Karol Grun.(Uwaga Engelsa do wydanianiemieckiego z roku 1890).32 Najwłaściwszy wyraz socjalizm burżuazyjny osiąga dopiero wówczas, gdy staje się figurączysto retoryczną.Wolny handel! w interesie klasy pracującej; cła ochronne! w interesie klasy pracującej;więzienia celkowe! w interesie klasy pracującej.Oto ostatnie słowo jedynie szczere słowo socjalizmu burżuazyjnego.Socjalizm burżuazji polega właśnie na twierdzeniu, że bourgeois są bourgeois w interesieklasy pracującej.3.KRYTYCZNO-UTOPIJNY SOCJALIZM I KOMUNIZMNie mówimy tutaj o tej literaturze, która we wszystkich wielkich rewolucjach nowocze-snych dawała wyraz żądaniom proletariatu (pisma Babeufa itd.).Pierwsze ze strony proletariatu próby bezpośredniego urzeczywistnienia swoich własnychinteresów klasowych w czasach powszechnego podniecenia, w okresie obalania społeczeń-stwa feudalnego, nieuchronnie rozbijały się wskutek nierozwiniętego jeszcze stanu samegoproletariatu, jako też wskutek braku materialnych warunków jego wyzwolenia, będących wła-śnie wytworem dopiero epoki burżuazyjnej.Literatura rewolucyjna, towarzysząca tym pierw-szym ruchom proletariatu, była w swej treści siłą rzeczy reakcyjna.Głosi ona powszechnyascetyzm i prymitywny egalitaryzm.Właściwe systemy socjalistyczne i komunistyczne, systemy Saint-Simona, Fouriera, Owe-na itd.wyłaniają się w pierwszym nierozwiniętym okresie walki między proletariatem a bur-żuazją, który przedstawiliśmy wyżej.(Patrz: Burżuazja a proletariusze ).Wynalazcy tych systemów widzą wprawdzie przeciwieństwo klas jak również działanieczynników rozkładowych wewnątrz samego społeczeństwa panującego.Nie dostrzegają jed-nak po stronie proletariatu żadnej samodzielności historycznej, żadnego właściwego mu ruchupolitycznego.Ponieważ rozwój przeciwieństwa klasowego idzie w parze z rozwojem przemysłu, nieznajdują więc oni także materialnych warunków wyzwolenia proletariatu i szukają naukispołecznej, praw społecznych, by warunki te stworzyć.Miejsce działalności społecznej zająć musi ich osobista działalność wynalazcza, miejscehistorycznych warunków wyzwolenia warunki fantastyczne, miejsce stopniowo dokonującejsię organizacji proletariatu w klasę wymyślona przez nich samych organizacja społeczeń-stwa.Przyszłe dzieje ludzkości sprowadzają się dla nich do propagandy i praktycznego wy-konania ich planów społecznych [ Pobierz całość w formacie PDF ]