Estep Jennifer Wina Gwen Frost

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Skupiłam się na tych odczuciach i obrazach, apotem zrobiłam coś, czego przysięgłam nigdy nie robić użyłam umiejętności, sztuczekoraz technik walki Spartanina przeciwko niemu.To go spowolniło, ale niepowstrzymało.Przez około trzy minuty nie mogłam złapać tchu, a serce biło mi jak szalone imyślałam, że wyskoczy z mojej klatki piersiowej.Wciąż nie mogłam przebić się przezobronę Logana.Ale nie zamierzałam się poddać.Musiał być jakiś inny sposób naodzyskanie Logana, by do mnie wrócił.Błysk %7łniwiarskie czerwieni przykuł moją uwagę i zauważyłam, że Agronawalczy z Nickamedesem.Odepchnęła go w momencie, gdy Vivian cisnęła w niąmieczem zanim powróciła do walki z Sergei em.Agrona złapała broń i zamachnęła sięna Nickamedesa.Ruch spowodował, że klejnoty w jej naszyjniku i pierścieniuzamigotały w złowrogim świetle.Nagle, olśniło mnie, jak mogę uratować Logana.W następnej chwili, Spartanin ruszył na mnie, a ja go odepchnęłam, po czymodwróciłam się i pobiegłam w stronę Agrony.%7łniwiarka była zajęta Nickamedesem, a jauniosłam wysoko miecz, gotowa, by upuścić go na jej kark.Obniżyłam ramię.Zatrzymałam się przy Agronie i uderzyłam ją w głowę, ogłuszając ją.To dało miwystarczająco dużo czasu, by pochylić się nad nią i zerwać łańcuch z jej szyi.Rubiny iszmaragdy płonęły jasno jak gwiazdy, ale rzuciłam naszyjnikiem o ziemie, podniosłamWiktora i walnęłam nim o każdy jeden kamień.Zgrzyt! Zgrzyt! Zgrzyt! Zgrzyt!Klejnoty rozbiły się na dziesiątki kawałków.Agrona zaczęła zamachnąć się namnie swoim mieczem, ale Nickamedes odrzucił jej broń daleko od niej.- Trzymaj jej ręce w dole! krzyknęłam do niego.Bibliotekarz skinął głową, wiedząc, co miałam na myśli.Pociągnął za sobą%7łniwiarkę, przywiązując jej prawą rękę do sceny.Morgan przestała zachowywać się jak zombie, kiedy zniszczyłam Czarę Aez imiałam nadzieję, że to samo stanie się z Loganem.Właśnie dlatego zerwałam izniszczyłam klejnoty, które nosiła Agrona.Teraz wszystko, co musiałam zrobić, byłopozbycie się ostatniego.Ponownie uniosłam Wiktora i walnęłam nim najmocniej jak potrafiłam.Agrona krzyczała, kiedy zgniatałam pierścień będący wciąż na jej palcu.RubinyApate miały w sobie moc, podobnie jak Wiktor, ponieważ był bronią Wybrańca, mojąbronią, którą przekazała mi Nike.Rękojeść miecza roztrzaskała rubin w kształcie serca, jakby było wykonane zeszkła.Wściekłe czerwone światło wypełniło salę koncertową sekundę po tym, jakWiktor dotknął klejnotu dotkliwie piekąc moje oczy, podobnie jak niektórych uczniów i%7łniwiarzy, który zaczęli krzyczeć.Po kilku sekundach, ostry blask zniknął, a jaspojrzałam na Logana, spodziewając się zobaczyć, że otrząsa się z dezorientacji.Zamiast tego, wzrok Spartanina spoczął na mnie i ruszył w moim kierunku, ajego oczy wciąż były niesamowicie czerwone.- Głupcze! warknęła Agrona. Rytuał poszedł już za daleko, a on wciąż ma nasobie kołnierz z klejnotów Apate.Nie jesteś w stanie go odzyskać, nawet swoim głupimmieczem.Już nic go nie przywróci.Nic.On nie poprzestanie, aż jedno z was będziemartwe.Zerwałam się na nogi i złapałam Wiktora w ostatniej chwili, by powstrzymaćLogana przed zabiciem mnie.D�j� vu.I znowu walczyliśmy na całej scenie, podczasgdy błagałam, by wrócił do siebie, by sobie przypomniał, kim jestem, jak czuliśmy sięze sobą, kiedy byliśmy razem.Ale nic, co powiedziałam, nie poskutkowało.Nie mogłam dotrzeć do Spartanina, a on wciąż i wciąż mnie atakował.Moja siłabyła już znikoma, a jedynym, co mogłam robić, to podnoszenie Wiktora, by walczyć.Jeszcze minuta, a Logan przejdzie przez moją obronę i zabije mnie.Po tym, co sięwydarzyło, najprawdopodobniej był już stracony na dobre.Nie mogłam na to pozwolić, ale nie miałam pojęcia, jak go powstrzymać.Nawet,kiedy z nim walczyłam, starałam się szukać sposobu na dotarcie do niego.Ale rozbiciekamieni nic nie dało, a ja nie miałam więcej pomysłów.- Musisz użyć na nim swojej magii, Gwen! Wiktor przekrzyczał dzwięki bitwy. Musisz wykorzystać na nim magię dotykową.Będziesz musiała zabić go tak samo, jakPrestona!Ta myśl była tak straszna, że aż zamarłam pośrodku sceny.Poczułam się, jakbyLogan uderzył mnie w brzuch.Cofnęłam się, a Spartanin ruszył na mnie znowu.On nieprzestanie dopóki nie umrę.Jego morderczy instynkt nie akceptuje innej możliwości.Podwoiłam swoje wysiłki, starając się walczyć lepiej niż w ciągu całego mojegożycia, mając nadzieję, że uda mi się go chociaż rozbroić, ale Logan dopasował ruchy domnie.Oczywiście, że tak.Przecież to on uczył mnie walczyć.- Użyj magii, Gwen! Wiktor krzyknął ponownie. Teraz! Zanim będzie zapózno!Nie chciałam używać magii dotykowej na Loganie.Nie chciałam wyciągać życiaz jego ciała tak, jak zrobiłam to z Prestonem.Ledwo byłam w stanie zrobić to%7łniwiarzowi i tylko dlatego, że to był jedyny sposób na uleczenie śmiertelnej rany, jakąmi zadał.Nie, nie mogłam zabić Logana swoją magią.Nie byłabym w stanie żyć zeświadomością, co zrobiłam.Ale musiałam coś zrobić.Ponieważ, kiedy skończy ze mną, Logan zaatakujedorosłych, a nawet dzieci i nie odetchnie, póki nie zabije wszystkich.Udało mi się posunąć z Loganem do krzeseł na tyłach sceny, na które upadł.Spartanin przeklął, a jego głos zabrzmiał ostrzej niż normalnie, kiedy próbował sięwyplątać z metalu.Ale zamiast zaatakować, stałam tam, rozpaczliwie starając sięwymyślić sposób na uratowanie go i siebie też.W chaosie walki, scena została zniszczona.Poprzewracane krzesła, rozwaloneinstrumenty i inne szczątki zaśmiecające drewnianą podłogę, ale nie dojrzałam wśródnich nic przydatnego.Nic, co pomogłoby mi dotrzeć do Logana&Coś mignęło na podłodze, kilka metrów ode mnie i zdałam sobie sprawę, że tobransoletka, którą miała na sobie jedna z dziewcząt.Być może były to lśniące szafirylub łańcuszek pozawijany w idealne koło na podłodze, ale ta bransoletka przypomniałami o żmii Maat, która owinęła się wokół mojego nadgarstka podczas procesu.Vivianudało się oszukać węża za pomocą kawałka rubinu Apate w pierścieniu, ale to ja użyłamswojej magii, by pokazać mu, co się rzeczywiście wydarzyło.Moja psychometria, pomyślałam.Oczywiście.Nie mogłam dotrzeć do Logana słowami, ale być może był jeszcze jeden sposóbna ocalenie go od tego wszystkiego&W końcu, Logan uwolnił się od krzeseł i ruszył na mnie, przekleństwawypływały z jego ust jak kwas.Jego oczy były jeszcze bardziej czerwone niż przedtem iwiedziałam, że miałam tylko jedną szansę, aby przypomnieć mu, kim naprawdę jest,zanim stracę go nieodwracalnie, na zawsze.Wszystko, co musiałam zrobić, to dotknąć Spartanina.Aatwiej powiedzieć niż zrobić.Nie widziałam nawet szansy, że uda mi się godotknąć mieczem, kiedy walczyliśmy, a co dopiero dostać się na tyle blisko, by dotknąćgo gołą ręką [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki