[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Błędy wkontaktach z pacjentem wypowiadanie zdawkowych i lakonicznychkomentarzy: nagłe odejście od tematu, nawet jeśli problem poruszonyprzez pacjenta'niepokoi lekarza (lekarzowi chodzi z oszczędzeniepacjentakdosłowne traktowanie niedorzecznych (urojeniowych, rozkujarzonych) wypowiedzi lub wzywanie do udowodnienia ich prawdziwości:pomniejszanie lub bagatelizowanie cierpień i dolegliwości opisywanychprzez pacjenta: wypytywanie z naciskiem, dociekanie i sondowanie:sugerowanie odpowiedzi: ocenianie, aprobata lub dezaprobata zachowań,zgadzanie się z chorobliwymi sądami chorego lub ich negowanie bezpodania uzasadnienia dla swojej oceny.Należy też unikać doradzaniai uspokajania pacjenta:.Głowa do góry",.Wszystko będzie dobrze",.Niema powodu do zmartwienia".Tego rodzaju pocieszeń otoczenie nieszczędziło pacjentowi (np.z depresją) przed kontaktem z lekarzem i byłozródłem irytacji choregu.Badanie psychologiczne.Rola diagnozypsychologicznej w psychiatrii.Lekarz psychiatra w swojej pracydiagnostycznej, leczniczej i badawczej współpracuje z różnymispecjalistami, także z psychologiem klinicznym.To współdziałanie, choćma w polskiej psychiatrii długą tradycję, przedstawiało się różnie wkolejnych okresach rozwoju psychologii klinicznej.W początkowymokresie, obok form rozwiniętych, za właściwe uznawano także formy pracypsychologa jako laboranta lub technika.Obecnie formy te można jedynieusprawiedliwiać niskimi kwalifikacjami psychologa lub brakiemrozeznania lekarza psychiatry w możliwościach psychologaklinicznego.Dlatego należy podkreślić, że psycholog nie wykonujezleconych i ściśle określonych badań laboratoryjnych lubpsychotechnicznych, w których psychiatra określa nie tylko problem, alei cel oraz metodę bada-018.Badania psychologiczne mają bardziej złożonycharakter i-choć stanowią tylko psychologiczny aspekt diagnozyzaburzeń-są jednak znacznie bardziej samodzielne.Rola badańpsychologicznych w psychiatrii zależy w istotny sposób od tego, jaki jest poziom komunikowania się psychiatry i psychologa oraz innychspecjalistów pracujących w zespole diagnostyczna-terapeutycznyminstytucji psychiatrycznej lub psychologicznej.Poziom porozumieniamiędzy nimi określa przydatność badań psychologicznych.Badaniepsychologiczne nie jest rutynowym badaniem dodatkowym, które zaleca sięwszystkim pacjentom.Ze względu na to, iż jest to badanie złożone(najczęściej całościowe) , ważne jest, aby na samym wstępie psychiwrs ipsycholog jasno określili potrzebę i cel badania.Doświadczenia z tejwspułpracy wykazały, że pełne wykorzystanie wszystkich umiejętnościróżnych specjalistów, w tym także terapeutycznych, rehabilitacyjnych.i profilaktycznych, gwarantuje model pracy w zespolediagnostyczna-leczniczym.Wówczas reż istnieje szansa na w pełnipannerską współpracę.Członkowie takiego zespołu najczęściej pracujązgodnie z zasadami leczniczej społeczności, do krżrejkażdy wnosi swojespecjalistyczne kompetencje zawodowe i osobiste potencjały, a wsprawach poznawania i pomocy pacjentom istnieje stała, codziennawymiana informacji na temat diagnozy i postępów terapii.W tej formiepracy specjalne zlecanie badań ma rzadziej miejsce.Zespołowy modelpracy, ważny zwłaszcza w ośrodkach leczenia nerwic, terapii alkoholizmui uzależnień, ośrodkach dziennych itp., wymaga też, aby liczbaspecjalistów była mniej więcej równa.Struktura organizacyjna wieluinstytucji lecznictwa psychiatrycznego jest jednak w przeważającejmierze taka, że na kilku lekarzy psychiatrów oddziału czy poradniprzypada jeden psycholog, wówczas zależnie od zadań rej instytucji-najbardziej uzasadniona jest funkcja i model pracy psychologa-konsultanta, który pracuje samodzielnie, wykonując zadaniadiagnostyczne i terapeutyczne.Psycholog tylko wyjątkowo wykonujewycinkowe badania, polegające na określeniu zaburzeń pojedynczychfunkcji psychicznych.Ma to miejsce jedynie wówczas, gdy uzyskane w tensposób wskazniki są potrzebne do badań naukowych lub kontroli wynikówleczenia.Obecnie za najlepsze uważa się modele pracy zespołowej ikonsultacyjnej.Zadaniem badania psychologicznego jest poznanie iopracowanie psychologicznego aspektu całościowej diagnozy zaburzeńpsychicznych u pacjenta.Dla zrozumienia zależności między badaniempsychiatrycznym i psychologicznym ważne jest, aby psychiatra znałspecyfikę badania psychologicznego.Ta specyfika wynika przede wszystkimz odrębności kształcenia psychologa kliDlCZOCgO.Studia psychologicznesą studiami humanistycznymi, ujmującymi człowieka jako jednostkę, jakopodmiot działań i prezentującymi związki człowieka z otoczeniemspołecznym, kulturą i tradycją.Psycholog jest też lepiej niż lekarzprzygotowany do myślenia dedukcyjnego, rzadziej stosuje się czystemodele nauk przyrodniczych.Do poznania człowieka, jego cierpień izaburzeń wnosi więc swoją wiedzę o zdrowiu i prawidłowymfunkcjonowaniu, o prawidłowościach przebiegu procesów psychicznych, orozwoju psychicznym człowieka w toku całego życia, o osobowościowychuwarunkowaniach zaburzeń i o zaburzeniach uwarunkowanych zasadamispołecznego życia człowieka.Zgodnie z taką wiedzą i orientacjąpoznawczą, psycholog kliniczny interpretuje zaburzenia psychiczne,nerwice, zaburzenia osobowości, uzależnienia, depresje itp.Właśnie taodmienność, a nie naginanie się do wymagań modeli czysto medycznychwzbogaca diagnozę zaburzeń psychicznych, czyniąc ją pełniejszą iniekiedy głębszą.Rola diagnozy psychologicznej zależy więc nie tylko odjej trafności, ale także od tego, ile nowych treści i nowego spojrzeniana pacjenta wnosi.Nie wykorzystuje się natomiast w pełni badaniapsychologicznego, gdy oczekuje się od tego badania potwierdzenia lubzaprzeczenia psychologicznego rozpoznania nozologicznego.Szczególniecenne jest też to, że dzięki badaniu psychologicznemu psychiatra poznaje także zdrowe strony pacjenta.Psycholog kliniczny powiniendysponować bogatą wiedzą teoretyczną, przynależną do różnych nurtów iorientacji, oraz ciągle wzbogacaną wiedzą empiryczną.W polskiejpsychologii klinicznej szczególną uwagę poświęcono metodologii badańdiagnostycznych (Susulowska-1966, Lewicki-1974.Sęk-1974.Jarosz i Sęk-1983.Brzeziński-l 983).Psycholog kliniczny jest zobowiązanyprzestrzegać ustalonych zasad postępowania diagnostycznego.Obecny stanrozwoju diagnostyki psychologicznej uznaje, że badanie psychologicznepowinno spełniać kryteria jednostkowego badania naukowego.Psychologjest zobowiązany do tego, aby zgłaszane mu zapotrzebowanie lekarzazamienić na problem lub kilka problemów badawczych [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl przylepto3.keep.pl
.Błędy wkontaktach z pacjentem wypowiadanie zdawkowych i lakonicznychkomentarzy: nagłe odejście od tematu, nawet jeśli problem poruszonyprzez pacjenta'niepokoi lekarza (lekarzowi chodzi z oszczędzeniepacjentakdosłowne traktowanie niedorzecznych (urojeniowych, rozkujarzonych) wypowiedzi lub wzywanie do udowodnienia ich prawdziwości:pomniejszanie lub bagatelizowanie cierpień i dolegliwości opisywanychprzez pacjenta: wypytywanie z naciskiem, dociekanie i sondowanie:sugerowanie odpowiedzi: ocenianie, aprobata lub dezaprobata zachowań,zgadzanie się z chorobliwymi sądami chorego lub ich negowanie bezpodania uzasadnienia dla swojej oceny.Należy też unikać doradzaniai uspokajania pacjenta:.Głowa do góry",.Wszystko będzie dobrze",.Niema powodu do zmartwienia".Tego rodzaju pocieszeń otoczenie nieszczędziło pacjentowi (np.z depresją) przed kontaktem z lekarzem i byłozródłem irytacji choregu.Badanie psychologiczne.Rola diagnozypsychologicznej w psychiatrii.Lekarz psychiatra w swojej pracydiagnostycznej, leczniczej i badawczej współpracuje z różnymispecjalistami, także z psychologiem klinicznym.To współdziałanie, choćma w polskiej psychiatrii długą tradycję, przedstawiało się różnie wkolejnych okresach rozwoju psychologii klinicznej.W początkowymokresie, obok form rozwiniętych, za właściwe uznawano także formy pracypsychologa jako laboranta lub technika.Obecnie formy te można jedynieusprawiedliwiać niskimi kwalifikacjami psychologa lub brakiemrozeznania lekarza psychiatry w możliwościach psychologaklinicznego.Dlatego należy podkreślić, że psycholog nie wykonujezleconych i ściśle określonych badań laboratoryjnych lubpsychotechnicznych, w których psychiatra określa nie tylko problem, alei cel oraz metodę bada-018.Badania psychologiczne mają bardziej złożonycharakter i-choć stanowią tylko psychologiczny aspekt diagnozyzaburzeń-są jednak znacznie bardziej samodzielne.Rola badańpsychologicznych w psychiatrii zależy w istotny sposób od tego, jaki jest poziom komunikowania się psychiatry i psychologa oraz innychspecjalistów pracujących w zespole diagnostyczna-terapeutycznyminstytucji psychiatrycznej lub psychologicznej.Poziom porozumieniamiędzy nimi określa przydatność badań psychologicznych.Badaniepsychologiczne nie jest rutynowym badaniem dodatkowym, które zaleca sięwszystkim pacjentom.Ze względu na to, iż jest to badanie złożone(najczęściej całościowe) , ważne jest, aby na samym wstępie psychiwrs ipsycholog jasno określili potrzebę i cel badania.Doświadczenia z tejwspułpracy wykazały, że pełne wykorzystanie wszystkich umiejętnościróżnych specjalistów, w tym także terapeutycznych, rehabilitacyjnych.i profilaktycznych, gwarantuje model pracy w zespolediagnostyczna-leczniczym.Wówczas reż istnieje szansa na w pełnipannerską współpracę.Członkowie takiego zespołu najczęściej pracujązgodnie z zasadami leczniczej społeczności, do krżrejkażdy wnosi swojespecjalistyczne kompetencje zawodowe i osobiste potencjały, a wsprawach poznawania i pomocy pacjentom istnieje stała, codziennawymiana informacji na temat diagnozy i postępów terapii.W tej formiepracy specjalne zlecanie badań ma rzadziej miejsce.Zespołowy modelpracy, ważny zwłaszcza w ośrodkach leczenia nerwic, terapii alkoholizmui uzależnień, ośrodkach dziennych itp., wymaga też, aby liczbaspecjalistów była mniej więcej równa.Struktura organizacyjna wieluinstytucji lecznictwa psychiatrycznego jest jednak w przeważającejmierze taka, że na kilku lekarzy psychiatrów oddziału czy poradniprzypada jeden psycholog, wówczas zależnie od zadań rej instytucji-najbardziej uzasadniona jest funkcja i model pracy psychologa-konsultanta, który pracuje samodzielnie, wykonując zadaniadiagnostyczne i terapeutyczne.Psycholog tylko wyjątkowo wykonujewycinkowe badania, polegające na określeniu zaburzeń pojedynczychfunkcji psychicznych.Ma to miejsce jedynie wówczas, gdy uzyskane w tensposób wskazniki są potrzebne do badań naukowych lub kontroli wynikówleczenia.Obecnie za najlepsze uważa się modele pracy zespołowej ikonsultacyjnej.Zadaniem badania psychologicznego jest poznanie iopracowanie psychologicznego aspektu całościowej diagnozy zaburzeńpsychicznych u pacjenta.Dla zrozumienia zależności między badaniempsychiatrycznym i psychologicznym ważne jest, aby psychiatra znałspecyfikę badania psychologicznego.Ta specyfika wynika przede wszystkimz odrębności kształcenia psychologa kliDlCZOCgO.Studia psychologicznesą studiami humanistycznymi, ujmującymi człowieka jako jednostkę, jakopodmiot działań i prezentującymi związki człowieka z otoczeniemspołecznym, kulturą i tradycją.Psycholog jest też lepiej niż lekarzprzygotowany do myślenia dedukcyjnego, rzadziej stosuje się czystemodele nauk przyrodniczych.Do poznania człowieka, jego cierpień izaburzeń wnosi więc swoją wiedzę o zdrowiu i prawidłowymfunkcjonowaniu, o prawidłowościach przebiegu procesów psychicznych, orozwoju psychicznym człowieka w toku całego życia, o osobowościowychuwarunkowaniach zaburzeń i o zaburzeniach uwarunkowanych zasadamispołecznego życia człowieka.Zgodnie z taką wiedzą i orientacjąpoznawczą, psycholog kliniczny interpretuje zaburzenia psychiczne,nerwice, zaburzenia osobowości, uzależnienia, depresje itp.Właśnie taodmienność, a nie naginanie się do wymagań modeli czysto medycznychwzbogaca diagnozę zaburzeń psychicznych, czyniąc ją pełniejszą iniekiedy głębszą.Rola diagnozy psychologicznej zależy więc nie tylko odjej trafności, ale także od tego, ile nowych treści i nowego spojrzeniana pacjenta wnosi.Nie wykorzystuje się natomiast w pełni badaniapsychologicznego, gdy oczekuje się od tego badania potwierdzenia lubzaprzeczenia psychologicznego rozpoznania nozologicznego.Szczególniecenne jest też to, że dzięki badaniu psychologicznemu psychiatra poznaje także zdrowe strony pacjenta.Psycholog kliniczny powiniendysponować bogatą wiedzą teoretyczną, przynależną do różnych nurtów iorientacji, oraz ciągle wzbogacaną wiedzą empiryczną.W polskiejpsychologii klinicznej szczególną uwagę poświęcono metodologii badańdiagnostycznych (Susulowska-1966, Lewicki-1974.Sęk-1974.Jarosz i Sęk-1983.Brzeziński-l 983).Psycholog kliniczny jest zobowiązanyprzestrzegać ustalonych zasad postępowania diagnostycznego.Obecny stanrozwoju diagnostyki psychologicznej uznaje, że badanie psychologicznepowinno spełniać kryteria jednostkowego badania naukowego.Psychologjest zobowiązany do tego, aby zgłaszane mu zapotrzebowanie lekarzazamienić na problem lub kilka problemów badawczych [ Pobierz całość w formacie PDF ]