[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jeszcze.Ale on wiedział i prowadził ją do tego, czegozwalało Ianowi zagościć między jej udami.pragnęła.Wrócił ustami do jej drugiej piersi i zaczął pieścić językiemSłyszała bicie własnego serca.Czuła gorąco i gładkość jegosutek.Jednocześnie czubkiem swej męskości pocierał jej najin-tymniejszą część ciała.Lyssie wydawało się, że rozkosz uniesie skóry.A on napierał coraz mocniej i szybciej, prowadząc jąją pod samo niebo.nieuchronnie do czegoś.Przesuwała dłonie po jego naprężonych, gorących i wilgotI nagle jej świat eksplodował.nych plecach.I w tym momencie Ian połączył się z nią.W ułamku sekundy poczuła, jak rozpryskuje się na drobneDobry Boże!kawałki, jak jej zmysły wybuchają niczym milion gwiazd.Więc to było doznanie, które poeci opiewali, dla którego rozsądni mężczyzni poświęcali wszystko.To było coś ponadwydarzeń z konstablem.A poza tym, wszystko zależało odwszystkimi romantycznymi powieściami, coś, czego nie byłabyskuteczności pościgu.Tymczasem deszcz zmył ich ślady.Gdyw stanie sobie wyobrazić.To było warte setek książek i tysięcyby Ian zechciał, mogliby zupełnie zniknąć przed światem.poematów.Nawet Pirat" Harrell nie byłby w stanie ich znalezć.Zastanawiała się, czy nadal żyje, a z drugiej strony jeszczeIan sam był zaskoczony tym, w jakim kierunku podążyły jegonigdy nie czuła się tak pełna życia.myśli.Czas się zatrzymał.Moc życia przeszła z niego w nią i LyssaRzeczywistość nie była przyjemna.poczuła się doskonale spełniona.Znowu stała się całością.Nagle stanął twarzą w twarz z potwornością tego, co się stało.Ian rozluznił się i opadł na nią z jękiem rozkoszy.Właśnie przespał się z córką Pirata" Harrella.Uwiódł ją,Dobrze się czuła z ciężarem jego ciała na sobie.Złożył głowępozwalając, by mu się oddała.Pozbawił ją dziewictwa i być możew zagłębieniu jej szyi.Jedną ręką trzymał zaborczo jej biodro,nawet spłodził dziecko, które będzie teraz rosło w jej łonie.a drugą zatopił we włosach.Przypomniał sobie o Janet i Fionie, czekających na niego.Nie śmiała się poruszyć.Odgłos deszczu zlewał się z biciemO pieniądzach, których tak rozpaczliwie potrzebował.Harrellich serc, które teraz uderzały w takim samym rytmie.prędzej go zabije, niż mu zapłaci.ale on już sam nie wiedział,- Wszystko w porządku? - szepnął.czy chce tych pieniędzy.Nadal nie mogła mówić, więc objęła go ramionami, IanMiał teraz Lyssę i nie pozwoli jej odejść.Nigdy.uśmiechnął się.- Tak, ja też - odpowiedział i przytulił ją do siebie mocno,Lyssa zbudziła się przy boku Iana.Spał, a jego pierś unosiłaa potem przeturlali się na bok, a Ian przykrył ich biodra pledem.się powoli i miarowo.Oparła się na łokciu i zaczęła się muPotem pocałował jej czoło raz, drugi, trzeci.przyglądać.Krótki zarost przydawał mu niebezpiecznego wyUmoszczona w jego ramionach, zaspokojona i szczęśliwaglądu i Lyssa uznała, że był najprzystojniejszym mężczyzną,zasnęła.jakiego widziała.Wyglądał dokładnie tak, jak powinien wyIan tulił w ramionach swoją kobietę.Po latach tułaczkiglądać Rycerz Mieczy.Już się go nie obawiała.Ani jego miewreszcie jego życie nabrało sensu.cza, dodała w myślach z uśmiechem.A jednak miłość istniała.Przekroczyła pewien próg, ale wcale tego nie żałowała.Powinien czuć się zmęczony, ale był rozbudzony jak nigdy- Witaj.- Ian otworzył oczy.dotąd i świadomy swych zmysłów.Lyssa uśmiechnęła się do niego, przepełniona szczęściem.Deszcz się trochę uspokoił i przeszedł w mżawkę.Z ziemi- Witaj - szepnęła.zaczęła unosić się mgła, która nawet próbowała wedrzeć się doPoruszył nogami i zaczął łaskotać palcami spód jej stopy.kamiennej szopy, Ian przeczuwał, że ten dzień będzie pochmur- Jak się czujesz?ny i ponury.Niezbyt dobry na podróż, ale doskonały, żebyZakochana, chciała powiedzieć.uprawiać miłość.- Doskonale - odparła.Nie martwił się już o pościg.Reszta klanu Davidsonów- Doskonale? - W jego zaspanym spojrzeniu pojawiła sięmogła nie być zachwycona, gdyby podzielił się swoją wersjąradość. niebo zapowiadało ulewę, albo tylko tak się nawzajem przeko- Dooo-sko-naaa-le - powtórzyła, a on już po chwili znanywali, a to był powód dobry jak każdy inny, żeby zostać tam,lazł się na niej.Ustami muskał jej czoło, a ona złożyła ręcei oparła je na jego piersi.gdzie byli.- Ian?Ian znalazł nieopodal strumień.Ze swojego magicznego- Mm? - Pocałował jej skroń.Na zewnątrz znowu zaczęłoplecaka wydobył haczyk i linkę, i złowił rybę, którą posilili siępadać.Dziś i tak nigdzie nie pojadą.na obiad i kolację.Upieczona ryba była nie lada przysmakiem- Znowu to zrobimy?po tylu dniach suszonej wołowiny.Pr zer wał pocał unki.Wieczorem Lyssa poszła z łanem zająć się końmi, Ian był- A chciałabyś? - spytał.ubrany tylko w skórzane bryczesy, a Lyssa zrezygnowała z pońW odpowiedzi sięgnęła dłońmi do jego męskości i śmiało jejczoch i butów.Wysoka trawa łaskotała ją w stopy.Jeszczedotknęła, a potem zaczęła ją głaskać i pieścić.Tym razem ichnigdy nie była taka szczęśliwa.zbliżenie było jeszcze pełniejsze i bardziej satysfakcjonujące odRana postrzałowa ogiera szybko się goiła dzięki maści Iana.pierwszego.- Z czego jest ta maść? - spytała, wąchając zawartośćPusta szopa stała się ich własnym rajem.A nawet gdybypuszki.zamieniła się w najwytworniejszą sypialnię, Lyssa i tak niemogłaby być bardziej szczęśliwa.- Z kwiatów lobelii - odpowiedział zajęty oglądaniem końsResztę dnia spędzili na wsłuchiwaniu się w deszcz i kokiego boku [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl przylepto3.keep.pl
.Jeszcze.Ale on wiedział i prowadził ją do tego, czegozwalało Ianowi zagościć między jej udami.pragnęła.Wrócił ustami do jej drugiej piersi i zaczął pieścić językiemSłyszała bicie własnego serca.Czuła gorąco i gładkość jegosutek.Jednocześnie czubkiem swej męskości pocierał jej najin-tymniejszą część ciała.Lyssie wydawało się, że rozkosz uniesie skóry.A on napierał coraz mocniej i szybciej, prowadząc jąją pod samo niebo.nieuchronnie do czegoś.Przesuwała dłonie po jego naprężonych, gorących i wilgotI nagle jej świat eksplodował.nych plecach.I w tym momencie Ian połączył się z nią.W ułamku sekundy poczuła, jak rozpryskuje się na drobneDobry Boże!kawałki, jak jej zmysły wybuchają niczym milion gwiazd.Więc to było doznanie, które poeci opiewali, dla którego rozsądni mężczyzni poświęcali wszystko.To było coś ponadwydarzeń z konstablem.A poza tym, wszystko zależało odwszystkimi romantycznymi powieściami, coś, czego nie byłabyskuteczności pościgu.Tymczasem deszcz zmył ich ślady.Gdyw stanie sobie wyobrazić.To było warte setek książek i tysięcyby Ian zechciał, mogliby zupełnie zniknąć przed światem.poematów.Nawet Pirat" Harrell nie byłby w stanie ich znalezć.Zastanawiała się, czy nadal żyje, a z drugiej strony jeszczeIan sam był zaskoczony tym, w jakim kierunku podążyły jegonigdy nie czuła się tak pełna życia.myśli.Czas się zatrzymał.Moc życia przeszła z niego w nią i LyssaRzeczywistość nie była przyjemna.poczuła się doskonale spełniona.Znowu stała się całością.Nagle stanął twarzą w twarz z potwornością tego, co się stało.Ian rozluznił się i opadł na nią z jękiem rozkoszy.Właśnie przespał się z córką Pirata" Harrella.Uwiódł ją,Dobrze się czuła z ciężarem jego ciała na sobie.Złożył głowępozwalając, by mu się oddała.Pozbawił ją dziewictwa i być możew zagłębieniu jej szyi.Jedną ręką trzymał zaborczo jej biodro,nawet spłodził dziecko, które będzie teraz rosło w jej łonie.a drugą zatopił we włosach.Przypomniał sobie o Janet i Fionie, czekających na niego.Nie śmiała się poruszyć.Odgłos deszczu zlewał się z biciemO pieniądzach, których tak rozpaczliwie potrzebował.Harrellich serc, które teraz uderzały w takim samym rytmie.prędzej go zabije, niż mu zapłaci.ale on już sam nie wiedział,- Wszystko w porządku? - szepnął.czy chce tych pieniędzy.Nadal nie mogła mówić, więc objęła go ramionami, IanMiał teraz Lyssę i nie pozwoli jej odejść.Nigdy.uśmiechnął się.- Tak, ja też - odpowiedział i przytulił ją do siebie mocno,Lyssa zbudziła się przy boku Iana.Spał, a jego pierś unosiłaa potem przeturlali się na bok, a Ian przykrył ich biodra pledem.się powoli i miarowo.Oparła się na łokciu i zaczęła się muPotem pocałował jej czoło raz, drugi, trzeci.przyglądać.Krótki zarost przydawał mu niebezpiecznego wyUmoszczona w jego ramionach, zaspokojona i szczęśliwaglądu i Lyssa uznała, że był najprzystojniejszym mężczyzną,zasnęła.jakiego widziała.Wyglądał dokładnie tak, jak powinien wyIan tulił w ramionach swoją kobietę.Po latach tułaczkiglądać Rycerz Mieczy.Już się go nie obawiała.Ani jego miewreszcie jego życie nabrało sensu.cza, dodała w myślach z uśmiechem.A jednak miłość istniała.Przekroczyła pewien próg, ale wcale tego nie żałowała.Powinien czuć się zmęczony, ale był rozbudzony jak nigdy- Witaj.- Ian otworzył oczy.dotąd i świadomy swych zmysłów.Lyssa uśmiechnęła się do niego, przepełniona szczęściem.Deszcz się trochę uspokoił i przeszedł w mżawkę.Z ziemi- Witaj - szepnęła.zaczęła unosić się mgła, która nawet próbowała wedrzeć się doPoruszył nogami i zaczął łaskotać palcami spód jej stopy.kamiennej szopy, Ian przeczuwał, że ten dzień będzie pochmur- Jak się czujesz?ny i ponury.Niezbyt dobry na podróż, ale doskonały, żebyZakochana, chciała powiedzieć.uprawiać miłość.- Doskonale - odparła.Nie martwił się już o pościg.Reszta klanu Davidsonów- Doskonale? - W jego zaspanym spojrzeniu pojawiła sięmogła nie być zachwycona, gdyby podzielił się swoją wersjąradość. niebo zapowiadało ulewę, albo tylko tak się nawzajem przeko- Dooo-sko-naaa-le - powtórzyła, a on już po chwili znanywali, a to był powód dobry jak każdy inny, żeby zostać tam,lazł się na niej.Ustami muskał jej czoło, a ona złożyła ręcei oparła je na jego piersi.gdzie byli.- Ian?Ian znalazł nieopodal strumień.Ze swojego magicznego- Mm? - Pocałował jej skroń.Na zewnątrz znowu zaczęłoplecaka wydobył haczyk i linkę, i złowił rybę, którą posilili siępadać.Dziś i tak nigdzie nie pojadą.na obiad i kolację.Upieczona ryba była nie lada przysmakiem- Znowu to zrobimy?po tylu dniach suszonej wołowiny.Pr zer wał pocał unki.Wieczorem Lyssa poszła z łanem zająć się końmi, Ian był- A chciałabyś? - spytał.ubrany tylko w skórzane bryczesy, a Lyssa zrezygnowała z pońW odpowiedzi sięgnęła dłońmi do jego męskości i śmiało jejczoch i butów.Wysoka trawa łaskotała ją w stopy.Jeszczedotknęła, a potem zaczęła ją głaskać i pieścić.Tym razem ichnigdy nie była taka szczęśliwa.zbliżenie było jeszcze pełniejsze i bardziej satysfakcjonujące odRana postrzałowa ogiera szybko się goiła dzięki maści Iana.pierwszego.- Z czego jest ta maść? - spytała, wąchając zawartośćPusta szopa stała się ich własnym rajem.A nawet gdybypuszki.zamieniła się w najwytworniejszą sypialnię, Lyssa i tak niemogłaby być bardziej szczęśliwa.- Z kwiatów lobelii - odpowiedział zajęty oglądaniem końsResztę dnia spędzili na wsłuchiwaniu się w deszcz i kokiego boku [ Pobierz całość w formacie PDF ]