[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Był - i zgodnie z definicją zaw-sze będzie - uzależniony.Przez całe liceum zażywał kokainę.Jakimś cudem aż do ostat-niej klasy udawało mu się uniknąć katastrofy, jednak po bardzo imprezowym weeken-dzie, kiedy to Daisy zaszła z Loganem w ciążę, aresztowano go za posiadanie narkoty-ków i wysłano na odwyk.Wbrew przewidywaniom Daisy, chodził na wszystkie spotka-nia terapeutyczne i był czysty, a przynajmniej tak to wyglądało.Była dumna z niego, że wytrwał w programie.I wdzięczna, że tak mu zależało natym, by brać udział w życiu Charliego, jednak czasami ogarniały ją wątpliwości, czyprzychodzi, bo tego pragnie, czy może jest to część programu dwunastu kroków.- Nie wiem, co jeszcze mam zrobić, żebyś mi zaufała.- Mięśnie twarzy poruszałymu się ze wzburzenia.- I zupełnie nie wiem, czego się obawiasz.Było jej nieprzyjemnie, że zachowuje się tak wobec Logana, lecz Charlie przecieżbył jej dzieckiem.Nie mogła ryzykować.- Boję się, że przywyknie do ciebie, a ty pewnego dnia przestaniesz się pokazywać.- Jeszcze to do ciebie nie dotarło? Zamierzam uczestniczyć w życiu Charliego imam do tego prawo.Więc lepiej się przyzwyczaj.Była jeszcze jedna rzecz, która napełniała ją obawą.%7łe Logan dotrzyma słowa.Być może będzie musiała się z tym pogodzić, bo po tym, co między nimi zaszło, na zaw-sze stał się częścią jej życia.Właściwie nie wiedziała, co ma z tym zrobić.Jak mogli być czegokolwiek pewni,przeżywszy ledwie tyle lat? Czy w jej życiu znajdzie się miejsce na kogoś innego, jeślibędzie w nim Logan?To nie znaczy oczywiście, że był ktoś inny, ale przecież mógł się pojawić.Dwa la-ta temu, zanim jeszcze jej rodzina się rozpadła i wszystko uległo zmianie, poznała kogoś.Oczywiście oboje byli dzieciakami i nic się nie wydarzyło, lecz była to ta sytuacja, kiedyw ułamku sekundy wiesz, że ta osoba może być bardzo ważna.To tak, jakby życie za-trzymało się w stop-klatce.Daisy była fotografem i doskonale wiedziała, jak aparat możeutrwalić jakąś szczególnie piękną lub ważną chwilę.Tak właśnie się poczuła, kiedy po-SR znała Juliana Gastineaux.Był.cudowny.Ledwie go znała, ale już wiedziała, że jest dlaniej kimś bardzo ważnym.No a Logan.Kiedy jego poznała, nie było mowy o żadnej stop-klatce, bo poznalisię w przedszkolu na Manhattanie.Gdy mieli po kilkanaście lat, razem przechodziliokres buntu.I pomyśleć, że teraz mają z sobą dziecko.Znów razem.Wróć, poprawiła się w myślach.Mamy dziecko.Ale nie jesteśmy razem.ROZDZIAA DZIESITYSophie stała w oknie wynajętego od przyjaciół domku nad jeziorem i przyglądałasię, jak Noah Shepherd odśnieża schodki.Doszła do wniosku, że sąsiad znakomicie po-trafi oderwać jej myśli od wszelkich trosk.Wcześniej przymocował do pikapa łopatępługu śnieżnego i oczyścił podjazd.Jechała za nim wynajętym samochodem, który rów-nież za pomocą pikapu wyciągnął z rowu.Uparł się, żeby wzięła kilka najbardziej pod-stawowych artykułów spożywczych z jego spiżarni, ponieważ drogi nadal były nieprze-jezdne, co potrwa jeszcze przez dzień lub dwa.Rozpalił też ogień w opalanej drewnemkuchni i obiecał, że jutro przyniesie więcej szczap.- Nie wiem, jak mam ci dziękować - powiedziała, gdy skończył i wszedł do środka,otrzepując kurtkę ze śniegu.- Na pewno ci się uda - rzucił przez ramię.- Ze mną łatwo pójdzie.- Aha.- Z pewnością, zgodziła się w duchu.Aatwo cię też polubić.- Skontaktowałaś się z dziećmi? - spytał, ustawiając szyber.- Zostawiłam im wiadomość na poczcie głosowej.Pózniej jeszcze spróbuję ponownie.- Nie chciała pokazać po sobie, jaka jest nie-spokojna i niepewna.Dzieci zdążyły przywyknąć do jej nieobecności.Przyjazdy i wy-jazdy matki były dla nich jak chleb powszedni.Dobry Boże, czy kiedykolwiek uda się tonaprawić?- Mieszkają w miasteczku, tak?Kiwnęła głową.SR - Daisy niedawno zamieszkała we własnym domku przy alei Sadów, a Max miesz-ka z ojcem w Pensjonacie nad Wierzbowym Jeziorem.- Wyprostował się i spojrzał nanią uważnie, ona zaś złączyła dłonie i z całej siły splotła palce.- Wciąż nie jest mi łatwomówić o tym, że dzieci mieszkają ze swoim ojcem.Aatwiej byłoby mi przyznać się, żemam jakąś chorobę weneryczną lub byłam notowana [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl przylepto3.keep.pl
.Był - i zgodnie z definicją zaw-sze będzie - uzależniony.Przez całe liceum zażywał kokainę.Jakimś cudem aż do ostat-niej klasy udawało mu się uniknąć katastrofy, jednak po bardzo imprezowym weeken-dzie, kiedy to Daisy zaszła z Loganem w ciążę, aresztowano go za posiadanie narkoty-ków i wysłano na odwyk.Wbrew przewidywaniom Daisy, chodził na wszystkie spotka-nia terapeutyczne i był czysty, a przynajmniej tak to wyglądało.Była dumna z niego, że wytrwał w programie.I wdzięczna, że tak mu zależało natym, by brać udział w życiu Charliego, jednak czasami ogarniały ją wątpliwości, czyprzychodzi, bo tego pragnie, czy może jest to część programu dwunastu kroków.- Nie wiem, co jeszcze mam zrobić, żebyś mi zaufała.- Mięśnie twarzy poruszałymu się ze wzburzenia.- I zupełnie nie wiem, czego się obawiasz.Było jej nieprzyjemnie, że zachowuje się tak wobec Logana, lecz Charlie przecieżbył jej dzieckiem.Nie mogła ryzykować.- Boję się, że przywyknie do ciebie, a ty pewnego dnia przestaniesz się pokazywać.- Jeszcze to do ciebie nie dotarło? Zamierzam uczestniczyć w życiu Charliego imam do tego prawo.Więc lepiej się przyzwyczaj.Była jeszcze jedna rzecz, która napełniała ją obawą.%7łe Logan dotrzyma słowa.Być może będzie musiała się z tym pogodzić, bo po tym, co między nimi zaszło, na zaw-sze stał się częścią jej życia.Właściwie nie wiedziała, co ma z tym zrobić.Jak mogli być czegokolwiek pewni,przeżywszy ledwie tyle lat? Czy w jej życiu znajdzie się miejsce na kogoś innego, jeślibędzie w nim Logan?To nie znaczy oczywiście, że był ktoś inny, ale przecież mógł się pojawić.Dwa la-ta temu, zanim jeszcze jej rodzina się rozpadła i wszystko uległo zmianie, poznała kogoś.Oczywiście oboje byli dzieciakami i nic się nie wydarzyło, lecz była to ta sytuacja, kiedyw ułamku sekundy wiesz, że ta osoba może być bardzo ważna.To tak, jakby życie za-trzymało się w stop-klatce.Daisy była fotografem i doskonale wiedziała, jak aparat możeutrwalić jakąś szczególnie piękną lub ważną chwilę.Tak właśnie się poczuła, kiedy po-SR znała Juliana Gastineaux.Był.cudowny.Ledwie go znała, ale już wiedziała, że jest dlaniej kimś bardzo ważnym.No a Logan.Kiedy jego poznała, nie było mowy o żadnej stop-klatce, bo poznalisię w przedszkolu na Manhattanie.Gdy mieli po kilkanaście lat, razem przechodziliokres buntu.I pomyśleć, że teraz mają z sobą dziecko.Znów razem.Wróć, poprawiła się w myślach.Mamy dziecko.Ale nie jesteśmy razem.ROZDZIAA DZIESITYSophie stała w oknie wynajętego od przyjaciół domku nad jeziorem i przyglądałasię, jak Noah Shepherd odśnieża schodki.Doszła do wniosku, że sąsiad znakomicie po-trafi oderwać jej myśli od wszelkich trosk.Wcześniej przymocował do pikapa łopatępługu śnieżnego i oczyścił podjazd.Jechała za nim wynajętym samochodem, który rów-nież za pomocą pikapu wyciągnął z rowu.Uparł się, żeby wzięła kilka najbardziej pod-stawowych artykułów spożywczych z jego spiżarni, ponieważ drogi nadal były nieprze-jezdne, co potrwa jeszcze przez dzień lub dwa.Rozpalił też ogień w opalanej drewnemkuchni i obiecał, że jutro przyniesie więcej szczap.- Nie wiem, jak mam ci dziękować - powiedziała, gdy skończył i wszedł do środka,otrzepując kurtkę ze śniegu.- Na pewno ci się uda - rzucił przez ramię.- Ze mną łatwo pójdzie.- Aha.- Z pewnością, zgodziła się w duchu.Aatwo cię też polubić.- Skontaktowałaś się z dziećmi? - spytał, ustawiając szyber.- Zostawiłam im wiadomość na poczcie głosowej.Pózniej jeszcze spróbuję ponownie.- Nie chciała pokazać po sobie, jaka jest nie-spokojna i niepewna.Dzieci zdążyły przywyknąć do jej nieobecności.Przyjazdy i wy-jazdy matki były dla nich jak chleb powszedni.Dobry Boże, czy kiedykolwiek uda się tonaprawić?- Mieszkają w miasteczku, tak?Kiwnęła głową.SR - Daisy niedawno zamieszkała we własnym domku przy alei Sadów, a Max miesz-ka z ojcem w Pensjonacie nad Wierzbowym Jeziorem.- Wyprostował się i spojrzał nanią uważnie, ona zaś złączyła dłonie i z całej siły splotła palce.- Wciąż nie jest mi łatwomówić o tym, że dzieci mieszkają ze swoim ojcem.Aatwiej byłoby mi przyznać się, żemam jakąś chorobę weneryczną lub byłam notowana [ Pobierz całość w formacie PDF ]