Meg Cabot Pamiętnik księżniczki 01

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jeśli tak, nasi goryle będą przynajmniej mieli cośdo roboty, będą porównywali taktyki i style samoobrony.Zroda, francuskiChyba powinnam częściej pozować dla Post.Nagle stałam się bardzo lubiana.Weszłam do stołówki (kazałam Larsowi iść pięć kroków za mną, cały czas deptał mi po piętach) i LanaWeinberger, właśnie ona, podeszła do mnie, kiedy stanęłam w kolejce, i zaproponowała:- Cześć Mia.Dosiądziesz się do nas?Nie żartuję.Ta hipokrytka chce się ze mną zaprzyjaznić, bo jestem księżniczką.Tina stała za mną(to znaczy, za mną stał Lars, Tina za Larsem, a za Tiną jej ochroniarz).Czy Lana zaprosiła jądo stolika? Skądże. New York Post nie nazywał Tiny posągową pięknością.Niskie pulchne dziewczyny,nawet córki arabskich szejków, nie zasługują na miejsce koło Lany.O nie.Koło Lany mogą siadać wyłącznieksiężniczki czystej krwi.O mało nie zwymiotowałam na moją tacę z lunchem.- Dzięki, Lana, mam gdzie siedzieć - odparłam.Szkoda, że nie widzieliście jej miny.Ostatnio taki wyraz twarzy widziałam u niej, kiedy między piersiamisterczał jej wafel z lodami.Pózniej, kiedy usiadłyśmy, widziałam, że Tina tylko skubie sałatkę.Nie wspominała ani słowem o całej tejaferze z księżniczką.Tymczasem wszyscy, cała stołówka, nawet kujony, które zazwyczaj niczego nie widzą,wszyscy gapili się na nasz stolik.Jedno wam powiem, to bardzo nieprzyjemne.Czułam na sobie wzrok Lilly.Nieodezwała się do mnie ani słowem, ale chyba już wie.Niewiele da się przed nią ukryć.W każdym razie, po pewnym czasie miałam już tego dosyć.Odłożyłam widelec i zapytałam.- Słuchaj Tina, jeśli nie chcesz ze mną dłużej siedzieć, zrozumiem to.W jej dużych oczach pojawiły się łzy.Naprawdę.Energicznie pokręciła głową, aż spadł jej warkocz z ramienia.- Dlaczego? - spytała.- Nie lubisz mnie już? Teraz przyszła na mnie kolej się dziwić.- Co? Pewnie, że cię lubię.Myślałam, że może ty mnie nie lubisz.No wiesz, wszyscy się na mnie gapią.Zrozumiem, jeśli nie zechcesz ze mną siedzieć.Tina uśmiechnęła się smutno.- Na mnie ciągle się gapią.Wiesz, przez Wahima.Wahim to jej ochroniarz.Siedzieli z Larsem obok nas i kłócili się, który pistolet ma większą siłę rażenia,magnum 357 Wahima czy glock 9 mm Larsa.Temat był przerażający, ale obaj byli bardzo zadowoleni.Jużmyślałam, że lada chwila zaczną się siłować.- Widzisz - ciągnęła Tina.- przyzwyczaiłam się, że wszyscy uważają mnie za dziwadło.Szkoda mi ciebie, Mia.Mogłabyś usiąść z każdym, a siedzisz ze mną.Nie musisz być dla mnie miła tylko dlatego, że nikt inny nie jest.Wtedy naprawdę się wkurzyłam.Nie na Tinę, tylko na innych uczniów Liceum imienia Alberta Einsteina.Przecież Tina Hakim Baba jest naprawdę, ale to naprawdę bardzo fajna, ale nikt o tym nie wie, bo nikt z nią nierozmawia, tylko dlatego, że jest trochę pulchna, nieśmiała i ma ochroniarza.Ludzie robią raban o takie głupstwo,że w sklepie niektórzy przepłacają po pięć centów, a po naszej szkole chodzą nieszczęśnicy, do których nikt sięnigdy nie odzywa.A potem ogarnęły mnie wyrzuty sumienia, bo jeszcze tydzień temu byłam taka sama.Zawsze mi się wydawało,że Tina Hakim Baba to dziwaczka.I nie chciałam, żeby ktokolwiek się dowiedział, że jestem księżniczką,właściwie z jednego powodu - obawiałam się, że będą mnie traktować hak Tinę Hakim Baba.A teraz, kiedytrochę poznałam Tinę, widzę, jak bardzo się myliłam, mając o niej złe zdanie.Więc powiedziałam Tinie, że nie chcę siedzieć z nikim innym tylko z nią.Powiedziałam, że musimy trzymać sięrazem i to nie tylko z oczywistych powodów (Wahim i Lars), ale także dlatego, że wszyscy inni w tej głupiejszkole to banda świrów.Tina zaraz się rozpogodziła i powiedziała mi o książce, którą akurat czyta, pod tytułem Pokochać raz.Jest odziewczynie, która zakochała się w śmiertelnie chorym chłopaku.Stwierdziłam, że to trochę deprymującalektura, ale Tina mnie pocieszyła: zajrzała na koniec i okazało się, że ten chłopak wyzdrowiał.Więc wszystkokończy się dobrze.Kiedy oddawałyśmy naczynia, zobaczyłam, że Lilly na nas patrzy.Sądząc po jej minie, nie miała zamiaru mnieprzeprosić.więc nie zdziwiłam się, kiedy pózniej, podczas zajęć, nadal się na mnie gapiła.Boris coś do niejmówił, ale wcale go nie słuchała.W końcu dał sobie spokój, zabrał skrzypce i powędrował do schowka, gdziejego miejsce.Tymczasem jak wyglądała moja sesja naukowa z bratem Lilly:Ja: - Cześć, Michael.Rozwiązałam wszystkie zadania, które mi dałeś.Ale nadal nie pojmuję, dlaczego niemożesz sprawdzić w rozkładzie, o której pociąg z Salt Lake City, jadący z prędkością 67 mil na godzinę, będziew Fargo, w Północnej Dakocie.Michael:- Hm.Księżniczka Genowii, tak? Czy miałaś zamiar uchylić kiedyś rąbka tajemnicy, czy mieliśmy się samidomyślić?Ja:- Właściwie miałam nadzieję, że nikt się nie dowie.Michael:- To jasne.Ale dlaczego? Przecież to nic złego.Ja:- %7łartujesz? To okropne!Michael:- Thermopolis, czy ty czytałaś artykuł w dzisiejszym Post ?Ja:- Nie, i nie mam zamiaru.Nie wiem, za kogo się uważa ta cała Carol Fernandez, ale.Wtedy włączyła się Lilly.Chyba nie mogła dłużej wytrzymać.Lilly:- Więc nie zdajesz sobie sprawy, że książę Genowii, czyli twój ojciec, ma majątek rzędu, jeśli dodać pałac,kolekcję dzieł sztuki i inne antyki, około trzystu milionów dolarów?Jak z tego wynika, Lilly czytała artykuł w dzisiejszym Post.Ja:- Hmm.Słucham? Trzysta milionów dolarów? A mnie płaci marne sto dziennie?Lilly:- Zastanawiam się, jaką część tego majątku zdobył dzięki wyzyskowi innych ludzi.Michael:- Zważywszy, że mieszkańcy Genowii nigdy nie płacili podatku dochodowego, chyba żadną.Co cię ugryzło,Lilly?Lilly:- Cóż, Michael, jeśli akceptujesz ekscesy monarchów, proszę bardzo, Michael.Ale moim zdaniem, to straszne,żeby w dzisiejszych czasach, przy stanie współczesnej gospodarki, jednostka miała majątek wartości trzystumilionów dolarów.zwłaszcza, że nie przepracował ani dnia!Michael:- Mylisz się, Lilly.O ile wiem, ojciec Mii ciężko pracuje na rzecz swojego kraju.Wojska Mussoliniego zajęłyGenowię w 1939 roku.Po wyzwoleniu dziadek Mii podpisał traktat, na mocy którego Genowia będzie ściślewspółpracowała z sąsiednią Francją w kwestiach politycznych i gospodarczych, w zamian za ochronę wojskfrancuskich na wypadek wojny.Taki traktat związałby ręce politykowi mniejszego formatu, ale ojcu Mii udajesię go omijać.Dzięki jego wysiłkom Genowia ma najmniejszy odsetek analfabetyzmu w Europie, jeden znajlepszych uniwersytetów, najniższą śmiertelność noworodków, inflację i bezrobocie na całej kuli ziemskiej.Gapiłam się na Michaela z otwartą buzią.Rany.Dlaczego na lekcjach z Grandm�re nie uczę się takich rzeczy?Przecież to przydatne.Nie muszę wiedzieć, w którą stronę przechylać talerz po zupie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki